Queiroga maior

Daboecia cantabrica

Reino:	Plantae
División:	Magnoliophyta
Clase:	Magnoliopsida
Orde:	Ericales
Familia:	Ericaceae
Subfamilia:	Ericoideae
Tribo:	Ericeae
Xénero:	Daboecia
Especie:	D. cantabrica

Nome binomial

'Daboecia cantabrica'
(Huds.) K.Koch

A queiroga maior^[1] (Daboecia cantabrica) é unha especie da familia das Ericáceas común nos montes galegos. Recibe outros nomes comúns que comparte coas outras especies dos xéneros Erica e Calluna, coma queiroa, uz ou urce.

Descrición

Gamallo de até 50 cm con talos inclinados, incluso deitados; pólas ergueitas, vilosas e glandulares nos extremos. Follas alternas, perennes, pequenas (1 cm), enteiras, coriáceas, ovaladas ou lanceoladas, abrancazadas polo envés. Flores reunidas en acios terminais frouxos e alongados, purpúreas ou violáceas e pendurantes. Corola globoso-alongada, con lóbulos curtos e revirados. Conta con oito estames. Ao frutificaren perden a corola.^[2] O froito é unha cápsula.

Hábitat

Uceiras e toxeiras,frecuentemente en terreos rochosos, mesturado con queiroas e especies coma Erica cinerea e Ulex gallii. Medra en solos acedos sobre cuarcitas, micas e xistos, evitando turbas; entre o nivel do mar e os 580 m^[3].

Distribución

Esténdese pola Europa atlántica, sendo abundante no oeste de Irlanda, naturalizándose nalgunhas zonas da Gran Bretaña.^[3] É abundante no norte da Península Ibérica, especialmente en Asturias, Cantabria, Castela e León e País Vasco. A daboecia é común nos bosques e prados de Galiza.

Taxonomía

Daboecia cantabrica foi descrita por (Huds.) K.Koch e publicado en Dendrologie 2(1): 132. 1872.^[4]

Citoloxía

Número de cromosomas de Daboecia cantabrica (Fam. Ericaceae) e táxones infraespecíficos: 2n=24^[5]

Sinonimia

Andromeda daboecia L.
Andromeda montana Salisb.
Boretta cantabrica (K.Koch) Kuntze
Boretta daboecia (L.) Baill.
Daboecia daboecia (L.) Dörfl.
Daboecia polifolia D.Don
Daboecia polifolia var. alba Sweet
Erica cantabrica Collinson
Erica dabici Crantz
Erica daboecii L.
Menziesia daboeci DC.
Menziesia minor Hoffmanns.
Menziesia polifolia Juss.
Vaccinium cantabricum Huds.^[6]

Nome común

En galego recibe outros nomes comúns que comparte coas outras especies dos xéneros Erica e Calluna, coma queiroa, uz ou urce. En lingua castelá chámanlle brezo vizcaíno ou brezo de san Dabeoz; en lingua inglesa recibe o nome de irish heath ou saint Dabeoc's heath^[7].

Notas

↑ Nome vulgar galego preferido en Termos esenciais de botánica. Santiago de Compostela, Universidade, 2004; e Vocabulario de ciencias naturais. Santiago de Compostela, Xunta de Galicia, 1991
↑ Ángel Penas et alii (1991): Plantas Silvestres de Castilla y León. Valladolid, Ámbito. ISBN 84-86770-40-8
↑ ^3,0 ^3,1 http://www.brc.ac.uk/plantatlas/index.php?q=plant/daboecia-cantabrica
↑ "Queiroga maior". Tropicos.org. Missouri Botanical Garden. Consultado o 4 de xaneiro de 2013.
↑ Números cromosómicos para la flora española. 815-830. Números 819-830 López Pacheco, M.J. & al. (2004) Lagascalia 24: 177-182
↑ Queiroga maior en PlantList
↑ En Buscatermos da Universidade de Santiago de Compostela - https://aplicacions.usc.es/buscatermos/publica/buscas/busca.htm#15521961

Véxase tamén

Ligazóns externas

[1] Nome vulgar galego preferido en Termos esenciais de botánica. Santiago de Compostela, Universidade, 2004; e Vocabulario de ciencias naturais. Santiago de Compostela, Xunta de Galicia, 1991

[2] Ángel Penas et alii (1991): Plantas Silvestres de Castilla y León. Valladolid, Ámbito. ISBN 84-86770-40-8

[brc.ac.uk-3] 3,0 ^3,1 http://www.brc.ac.uk/plantatlas/index.php?q=plant/daboecia-cantabrica

[Trop-4] "Queiroga maior". Tropicos.org. Missouri Botanical Garden. Consultado o 4 de xaneiro de 2013.

[5] Números cromosómicos para la flora española. 815-830. Números 819-830 López Pacheco, M.J. & al. (2004) Lagascalia 24: 177-182

[6] Queiroga maior en PlantList

[7] En Buscatermos da Universidade de Santiago de Compostela - https://aplicacions.usc.es/buscatermos/publica/buscas/busca.htm#15521961

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]