Luis Carrero Blanco

Luís Carrero Blanco, nado en Santoña, Cantabria, o 4 de marzo de 1904 e finado en Madrid o 20 de decembro de 1973, foi un militar e político español. Ocupou diversos cargos no goberno franquista, e foi asasinado por ETA cando era Presidente do goberno de España durante a etapa final desa ditadura.

Luis Carrero Blanco
Nome completo	Luis Carrero Blanco
Alcume	Ginés de Buitrago e Juan de la Cosa
Nacemento	4 de marzo de 1904 e 4 de marzo de 1903
	Santoña e Santoña
Falecemento	20 de decembro de 1973
	Madrid
Causa	Coche bomba
Soterrado	Cemiterio de Mingorrubio - O Pardo
Nacionalidade	España
Relixión	Igrexa católica
Ocupación	político e oficial da armada
Cónxuxe	Carmen Pichot Villa
Fillos	Luis Carrero-Blanco Pichot
Premios	Gran Cruz da Orde de Isabel a Católica, Gran colar da Orde de Cisneros, Gran Cruz da Orden de Carlos lll, Medalla de outo de Valladolid, sen etiquetar e Gran Cruz da Orde de Cisneros
[ editar datos en Wikidata ]

Traxectoria

Formación

Ingresou na Escola Naval en 1918 contando con 14 anos e tomou parte na campaña de Marrocos de 1924-1926.

A guerra civil

Ao iniciarse a guerra civil fuxiu ante o temor de ser executado por milicias republicanas e refuxiouse nas embaixadas de México e Francia, ata que en xuño de 1937 conseguiu evadirse á zona nacional.

Situado ao mando do destrutor Huesca e, posteriormente, dun submarino, chegou a ser xefe de Operacións do Estado Maior da Mariña.

Cargos de Goberno

No ano 1940 redactou un informe recomendando a neutralidade española na segunda guerra mundial. Desde entón converteuse no home de confianza de Franco, sendo nomeado subsecretario (1941) e ministro da Presidencia (1951), logo vicepresidente (1967), o que supuxo un incremento crecente do seu peso específico no goberno do Estado. No seu labor procurou limitar a influencia dos falanxistas, promoveu a modernización económica e administrativa do Estado, aínda que sempre dentro do franquismo, e apoiou a planificación da sucesión monárquica do réxime, na figura de Xoán Carlos I.

En xuño de 1973 foi nomeado presidente do goberno, o que facía pensar que se convertería no home forte do Estado á morte do ditador e no alicerce sobre o cal se sustentaría o franquismo sen Franco. Pero o seu falecemento o 20 de decembro de 1973 nun atentado perpetrado por ETA en Madrid ("Operación Ogro") abortou esas expectativas.

Véxase tamén