Carlos Arias Navarro

Carlos Arias Navarro, nado en Madrid o 11 de decembro de 1908 e finado na mesma cidade o 27 de novembro de 1989, foi un avogado e político español.

Carlos Arias Navarro
Datos persoais
Nacemento	11 de decembro de 1908
	Madrid
Falecemento	27 de novembro de 1989
	Madrid
Organización	Coa chegada da democracia, presentouse ás primeiras eleccións con Alianza Popular
Alma máter	Universidade de Madrid, Universidade Complutense de Madrid e Instituto Cardenal Cisneros
Relixión	Igrexa católica
Na rede
[ editar datos en Wikidata ]

Traxectoria

Funcionario do Ministerio de Xustiza en 1929 e avogado fiscal en Málaga e Madrid, aproximouse ao bando dos sublevados durante a guerra civil española. Durante a guerra exerceu de fiscal dos nacionais en Málaga, sendo coñecido co alcume de "El carnicerito de Málaga", debido á súa responsabilidade en miles de asasinatos "legais". Gobernador civil de León (1944), e posteriormente en Tenerife e Navarra. En 1957 foi nomeado director xeral de Seguridade, ata que en 1965 chegou a alcalde de Madrid, ao tempo que era procurador en Cortes polo terzo de municipios e tamén conselleiro nacional do Movimiento. En xuño de 1973 ocupou o posto de ministro de Gobernación.

Ao pouco, o asasinato do presidente do goberno, o almirante Carrero Blanco, supuxo o seu nomeamento como o seu sucesor. Pretendeu seguir o que se deu en chamar espírito do 12 de febreiro, tímida apertura do réxime sen perder as súas características fundamentais, pero aínda estas tímidas medidas tiveron o rexeitamento do sector coñecido como o búnker (os sectores máis conservadores do franquismo). Como presidente do goberno, foi o encargado de anunciar na televisión o falecemento de Francisco Franco.

Trala morte do ditador, o rei Xoán Carlos I depositou a súa confianza nel e converteuse no primeiro presidente do goberno da monarquía, pero a súa insistencia en preservar o legado franquista propiciaron o seu cesamento o 1 de xullo de 1976. Ó día seguinte o rei concedeulle o título de marqués de Arias Navarro.

Nas primeiras eleccións democráticas incorporouse a Alianza Popular, foi candidato ó Senado sen conseguir ser elixido e desde entón estivo retirado da política activa.