Beatrice Wellington
Beatrice Wellington, nada o 15 de xuño de 1907[1] e finada en 1971, foi unha canadense cuáquera que axudou a evacuar nenos desde Praga durante os inicios da ocupación nazi de Checoslovaquia na segunda guerra mundial. Foi unha das supervisoras da coñecida como operación Kindertransport dende ese país.[2][3][4]
.BW.gif)  | |
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | 15 de xuño de 1907 Canadá |
| Morte | 1971 (63/64 anos) |
| Datos persoais | |
| País de nacionalidade | Canadá |
| Actividade | |
| Lugar de traballo | Praga |
| Ocupación | mestra |
| Lingua | Lingua inglesa |
Traxectoria editar
O seu pai abandonou a familia cando era nova e o seu padrasto, George Wellington, insistiu en que Beatrice adoptase o seu apelido, malia a oposición desta. Cando ela solicitou o seu primeiro pasaporte para viaxar ao estranxeiro, este asegurouse de que figurase Wellington como o seu apelido, algo co que ela se sentiu molesta durante moitos anos. Antes de ela morrer, mentres era profesora en Edmonton (Alberta), mudou de novo o apelido a Gonzales.[1]
Wellington matriculouse con 17 anos na Universidade da Columbia Británica e en 1927 licenciouse en inglés e historia. Traballou como profesora no Port Gray Junior High School entre 1928 e 1931 e en Chilliwack (Columbia Británica) de 1931 a 1936.[1]
Para coñecer en persoa a natureza dos conflitos en Europa a mediados da década de 1930, Wellington tomou un ano sabático do ensino e marchou a Xenebra, Suíza. Porén, descoñécense os detalles da súa ocupación.[1] Segundo un informe de 1938 nun xornal de Vancouver, «encargáronlle a dirección dun campamento de verán da YWCA en Checoslovaquia».[1]
Durante a súa estadía en Praga no outono de 1938, Beatrice, canadense con pasaporte británico, puido traballar de xeito independente e adquirir documentación a oficiais da Gestapo. Empregouna para axudar a nenos a marcharen de Praga a Reino Unido mediante a organización dos chamados Kindertransports. Cunha táctica similar, conseguiu documentos para adultos e familias incapaces de conseguir visados de saída por si mesmos.[1]
Tras a súa morte en 1971, a súa familia creou a Bolsa Conmemorativa Beatrice Wellington Gonzales da Universidade da Columbia Británica e mencionou «o arduo e exitoso esforzo [de Wellington] para protexer e salvar as vidas de refuxiados políticos en Europa antes da segunda guerra mundial e durante a mesma. Para este recoñecemento, terase especial consideración cos estudantes de traballo social que, igual que a señora Gonzales, se preocupen pola situación de persoas en apuros».[1]
Notas editar
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 Chadwick, William (2010). The Rescue of the Prague Refugees 1938-39 (en inglés). Troubador Publishing Ltd. ISBN 9781848765047.
- ↑ "Prague Peace Trail" (en inglés). Consultado o 9 de febreiro de 2023.
- ↑ Brinson, Charmian; Dove, Richard (31 de marzo de 2014). A matter of intelligence: MI5 and the surveillance of anti-Nazi refugees, 1933-50 (en inglés). Manchester University Press. p. 150. ISBN 9780719090790.
- ↑ Subak, Susan Elisabeth (2010). Rescue and Flight: American Relief Workers Who Defied the Nazis (en inglés). U of Nebraska Press. ISBN 9780803230170.