Artur II da Bretaña

Artur II da Bretaña, nado o 25 de xullo de 1261 e finado no Castelo de L'Isle o 27 de agosto de 1312, foi duque da Bretaña de 1305 a 1312, fillo de Xoán II da Bretaña e de Beatriz de Inglaterra.

Modelo:BiografíaArtur II da Bretaña

Editar o valor en Wikidata
Biografía
Nacemento25 de xullo de 1261 Editar o valor en Wikidata
Morte27 de agosto de 1312 Editar o valor en Wikidata (51 anos)
Château de l'Isle, Francia (en) Traducir Editar o valor en Wikidata
Lugar de sepulturaConvento dos Cordeliers Editar o valor en Wikidata
RelixiónCristianismo Editar o valor en Wikidata
Actividade
Ocupaciónaristócrata Editar o valor en Wikidata
Outro
TítuloDuque da Bretaña (1305–1312) Editar o valor en Wikidata
FamiliaCasa de Dreux Editar o valor en Wikidata
CónxuxeIolanda de Dreux (1294 (Gregoriano)–1312), morte da persoa
Marie, Viscountess of Limoges (1275 (Gregoriano)–1291), morte do cónxuxe Editar o valor en Wikidata
FillosJohn III, Duke of Brittany
 () Marie, Viscountess of Limoges
Guido de Penthièvre
 () Marie, Viscountess of Limoges
Pierre de Bretagne
 () Marie, Viscountess of Limoges
Xoán II de Montfort
 () Iolanda de Dreux
Beatrice of Brittany
 () Iolanda de Dreux
Jeanne de Dreux-Bretagne, Dame de Nogent-le-Rotrou
 () Iolanda de Dreux
Alice of Brittany
 () Iolanda de Dreux
Blanche de Montfort
 () Iolanda de Dreux
Marie de Montfort
 () Iolanda de Dreux Editar o valor en Wikidata
PaisXoán II da Bretaña Editar o valor en Wikidata  e Beatriz de Inglaterra Editar o valor en Wikidata
IrmánsJean de Bretagne
Maria da Bretanha, Condessa de Saint-Pol
Branca da Bretanha
Eleonor da Bretanha Editar o valor en Wikidata

Editar o valor en Wikidata

WikiTree: Dreux-48

Traxectoria

editar

Fillo e sucesor de Xoán II da Bretaña o 18 de novembro de 1305, era neto de Henrique III de Inglaterra, e conseguiu que o ducado fose recoñecido como independente polos franceses. Dividiu o territorio bretón en oito bailías: León, Kernev, Landreger, Penteur, Gwened, Naoned, Roazhon e Sant Malou. En 1309 tamén convocaría por primeira vez os Estados Xerais da Bretaña, predecesores do futuro parlamento bretón, no que, por primeira vez na historia "francesa", o chamado "Terceiro Estado" tiña a súa propia representación. Baixou os impostos ao clero.

Morreu o 27 de agosto de 1312 no Castelo de L'Isle e foi enterrado nos Frades Menores de Vannes nunha tumba de mármore que se fixo construír e que foi vandalizada durante a revolución. Os restos, empregados para pavimentar unha estrada, foron recuperados e hoxe en día están expostos ao público.

Matrimonio e descendencia

editar

Casado en 1275, en Tours, con María de Limoges (1260 - 1290), a vizcondesa de Limoges, filla e herdeira de Guido VI, vizconde de Limoges e Margarida de Borgoña (falecida en 1277), tivo tres fillos:

Artur casou de novo en maio de 1294, esta vez con Iolanda ou Violant de Dreux (tamén chamada Iolanda de Montfort) (1263 - 1330), raíña viúva de Escocia (esposa de Alexandre III de Escocia) condesa de Montfort, filla de Roberto IV, conde de Dreux e de Braine, e de Beatriz de Montfort, condesa de Montfort. Tiveron seis fillos:

  1. Xoán (1294 - 1345), conde de Montfort; pretendente do ducado da Bretaña.
  2. Beatriz da Bretaña (7 de decembro de 1295 - 9 de decembro de 1384), dama de Hédé, casada en 1315 con Guido X de Laval (m. 1347).
  3. Xoana (1296 - 24 de maio de 1364), casada en 1323 con Roberto de Cassel (Roberto de Flandres) (m. 1331), conde de Marle.
  4. Alix da Bretaña (1297-1377) (1297 - 1377), casada con Bucardo VI, conde de Vendôme (m. 1354) e de Castres.
  5. Branca (nada o 18 de xullo de 1300), morta moi nova.
  6. María (1302 - 24 de maio de 1371), relixiosa en Poissy.

Véxase tamén

editar

Ligazóns externas

editar