Antonov An-28
O Antonov An-28 (designación da OTAN: Cash) é un bimotor turbohélice lixeiro desenvolvido a partir do Antonov An-14M. Foi o gañador dunha competición contra o Beriev Be-30 para ser usado por Aeroflot como avión de paseiros de curto alcance. Realizou o seu primeiro voo no mes de setembro de 1969.
| Antonov An-28 | |
|---|---|
_Krzesiny_137RB.jpg) | |
| Tipo | avión de pasaxeiros de curto alcance |
| Fabricante | Antonov |
| Primeiro voo | setembro de 1969 |
| Principais usuarios | Aeroflot |
| Unidades construídas | 191 |
| Variantes | PZL M-28 Skytruck |
Fabricáronse un total de 191 unidades, dos que no ano 2006 aínda estaban en servizo 68. Despois dunhas pequenas series de preprodución construídas por Antonov, foi licenzado á polaca PZL-Mielec. En 1993 PZL-Mielec desenvolveu a súa propia variante mellorada, o PZL M-28 Skytruck.
Desenvolvemento editar
O An-28 é semellante ao An-14 en moitos aspectos, como a estrutura da á e as dúas derivas, pero ten unha fuselaxe máis grande e motores turbohélice en lugar dos motores de pistón do An-14. O An-28 voou por primeira vez como un An-14 modificado en 1969. O seguinte modelo de pre-produción non voaría ata 1975.
En configuración de pasaxe pode levar ata 15 persoas, ademais dos seus dous pilotos.[1] A fabricación foi transferida a PZL-Mielec no ano 1978. O primeiro avión de fabricación polaca non voaría ata 1984. O An-28 recibiría finamente a súa certificación soviética en 1986.
Variantes editar
- An-14A
- A designación orixinal de Antonov para unha versión alongada e con dous turbohélices do An-14.
- An-14M
- Prototipo.
- An-28
- Transporte bimotor utilitario de curto alcance. Tres fabricados.
- An-28RM Bryza 1RM
- Avión de busca e rescate e ambulancia aérea.
- An-28TD Bryza 1TD
- Versión de transporte.
- An-28PT
- Variante con motores Pratt & Whitney que voou por vez primeira o 22 de xullo de 1993.
Operadores editar
Operadores civís editar
Os principais operadores dos 16 avións Antonov An-28 que quedan en servizo con aeroliñas son:
- Skiva Air (2)
- Vostok Airlines (3)
- SiLA (3)
- Tajik Air (2)
Antigos operadores civís editar
- Avluga-Trans (11)
- Tepavia Trans (4)
- Blue Wing Airlines (operaba cinco dos que tres perdéronse en accidentes o 3 de abril de 2008, o 15 de outubro de 2009, e o 15 de maio de 2010)
Operadores militares editar
- Forzas terrestres xeorxianas - dous en decembro de 2022.[2]
- Forza Aérea de Tanzania - un en decembro de 2022.[2]
Antigos operadores militares editar
- Forza Aérea de Djibuti - dous retirados.
- Exército do Perú - dous retirados
Antigos operadores editar
Notas editar
- ↑ Green, W (1976). The Observer's Book of Aircraft. Frederick Warne & Co. p. 254. ISBN 0-7232-1553-7.
- ↑ 2,0 2,1 Embraer, In association with. "2023 World Air Forces directory". Flight Global (en inglés). Consultado o 2023-10-09.