Antonov An-28

O Antonov An-28 (designación da OTAN: Cash) é un bimotor turbohélice lixeiro desenvolvido a partir do Antonov An-14M. Foi o gañador dunha competición contra o Beriev Be-30 para ser usado por Aeroflot como avión de paseiros de curto alcance. Realizou o seu primeiro voo no mes de setembro de 1969.

Antonov An-28
Tipo	avión de pasaxeiros de curto alcance
Fabricante	Antonov
Primeiro voo	setembro de 1969
Principais usuarios	Aeroflot
Unidades construídas	191
Variantes	PZL M-28 Skytruck

Fabricáronse un total de 191 unidades, dos que no ano 2006 aínda estaban en servizo 68. Despois dunhas pequenas series de preprodución construídas por Antonov, foi licenzado á polaca PZL-Mielec. En 1993 PZL-Mielec desenvolveu a súa propia variante mellorada, o PZL M-28 Skytruck.

Desenvolvemento

O An-28 é semellante ao An-14 en moitos aspectos, como a estrutura da á e as dúas derivas, pero ten unha fuselaxe máis grande e motores turbohélice en lugar dos motores de pistón do An-14. O An-28 voou por primeira vez como un An-14 modificado en 1969. O seguinte modelo de pre-produción non voaría ata 1975.

En configuración de pasaxe pode levar ata 15 persoas, ademais dos seus dous pilotos. A fabricación foi transferida a PZL-Mielec no ano 1978. O primeiro avión de fabricación polaca non voaría ata 1984. O An-28 recibiría finamente a súa certificación soviética en 1986.

Variantes

An-14A

A designación orixinal de Antonov para unha versión alongada e con dous turbohélices do An-14.

An-14M

Prototipo.

An-28

Transporte bimotor utilitario de curto alcance. Tres fabricados.

An-28RM Bryza 1RM

Avión de busca e rescate e ambulancia aérea.

An-28TD Bryza 1TD

Versión de transporte.

An-28PT

Variante con motores Pratt & Whitney que voou por vez primeira o 22 de xullo de 1993.