Alexander Graham Bell

Alexander Graham Bell, nado en Edimburgo o 3 de marzo de 1847 e finado en Baddeck, Canadá, o 2 de agosto de 1922, foi un científico e inventor escocés. Está considerado, non sen polémica, o primeiro inventor do teléfono.[1] Bell foi tamén responsable de avances importantes na tecnoloxía da aviación.

Alexander Graham Bell
Nacemento3 de marzo de 1847
Lugar de nacementoEdimburgo
Falecemento2 de agosto de 1922
Lugar de falecementoBeinn Bhreagh
CausaDiabetes mellitus
SoterradoBeinn Bhreagh
NacionalidadeEstados Unidos de América e Reino Unido de Gran Bretaña e Irlanda
Alma máterUniversidade de Edimburgo, University College de Londres, Royal High School, Bath e Royal High School
Ocupaciónfísico, enxeñeiro eléctrico, enxeñeiro, empresario, inventor e catedrático
PaiAlexandre Melville Bell
NaiEliza Bell
CónxuxeMabel Gardiner Hubbard
FillosElsie May Grosvenor e Marian Fairchild
Coñecido porInvenção do telefone
PremiosMedalha Edison IEEE, Medalla Elliott Cresson, Medalha Hughes, Nacional Aviación Hall of Fame, Salón da Fama dos Inventores Nacionais, Albert Medal, Canada's Walk of Fame, Fellow of the American Academy of Arts and Sciences, Member of the National Academy of Sciences of the United States, Medalha John Fritz e Person of National Historic Significance
Na rede
IMDB: nm1745080 Musicbrainz: 9dd93d09-24b4-41f1-a48b-ef48b07499c3 WikiTree: Bell-115 Find a Grave: 2125 Editar o valor em Wikidata
editar datos en Wikidata ]

Traxectoria editar

Profesor na Universidade de Bostón,[2] e coa axuda do seu colaborador Thomas Watson, e o patrocinio dos pais de George Sanders e Mabel Hubbard (con quen casaría o 11 de xullo de 1877), inventou o teléfono, un aparello para transmitir o son a longas distancias, grazas á transformación do son en impulsos eléctricos, patentado o 7 de marzo de 1876.[2]

En 1880, Bell recibiu o premio Volta da Academia Francesa de Ciencias. Investiu o diñeiro obtido con este premio (50 mil francos) no desenvolvemento dun novo proxecto, o fotófono, en colaboración con Charles Sumner Tainter. O invento intentaba transmitir o son utilizando un raio de luz, un precursor da fibra óptica. Tamén traballou nun dos primeiros sistemas de gravación de sons coñecido, baseado en imprimir un campo magnético para reproducir sons. A idea foi abandonada ao non poderse construír un prototipo; con todo, os principios básicos atoparían aplicacións prácticas case un século máis tarde, nas cintas magnéticas e as computadoras.

En 1882, Bell obtivo a cidadanía dos Estados Unidos por naturalización. Foi fundador, en 1888, da National Geographic Society, da que foi o seu segundo presidente.

Notas editar

  1. A este repecto, existen diverxencia de opinións, con xente demandando que o italiano Antonio Meucci fora o inventor verdadeiro; así, en xuño de 2002, a Cámara de Representantes dos Estados Unidos aprobou un acordo simbólico que recoñecía oficialmente a Meucci polas súas contribucións á invención do teléfono. Amais, outro sector reclama esa honra para Elisha Gray, o fundador da Western Electric Manufacturing Company. Cada un destes homes inventou pola súa conta un teléfono.
  2. 2,0 2,1 "Alexander Graham Bell Laboratory Notebook, 1875-1876". World Digital Library. 1875-1876. Consultado o 2013-07-23. 

Véxase tamén editar

Outros artigos editar

Ligazóns externas editar