Actinobacterias

Micrografía electrónica de varrido de Actinomyces israelii.
Clasificación científica
Dominio: Bacteria
Filo: Actinobacteria
Clase: Actinobacteria Stackebrandt et al. 1997
Subclases e Ordes

As actinobacterias (Actinobacteria, sinónimo Actinomycetota) son un amplo grupo de bacterias grampositivas que presentan unha alta proporción GC (guanina-citosina) nos seus xenomas, e que son consideradas un filo.[1] Poden vivir en ambientes terrestres e acuáticos.[2] É un dos filos principais de bacterias.[3] No estudo do grupo poden utilizarse análises da secuencia do seu encima glutamina sintetase.[4]

A maioría das Actinobacteria de importancia médica ou económica pertencen á subclase Actinobacteridae, orde Actinomycetales. Algunhas causan enfermidades nos humanos, como a difteria, ou a tuberculose. Outras son fonte de antibióticos, como Streptomyces. Outras aprovéitanse para a produción de substancias químicas ou na produción de certos queixos (Propionibacterium). Moitas son de vida libre.

Características

editar

Entre as Actinobacteria están algunhas das bacterias máis comúns no solo, auga doce, e vida mariña. Xogan un importante papel na descomposición de materiais orgánicos, como a celulosa e quitina, e na reciclaxe da materia orgánica e ciclo do carbono. Repoñen os nutrientes que perde o solo e son importantes na formación do humus. Outras Actinobacteria viven en plantas e animais, e algunhas son patóxenas, como Mycobacterium, Corynebacterium, Nocardia, Rhodococcus e algúns Streptomyces.

As Actinobacteria son coñecidas como produtores de metabolitos secundarios de grande interese farmacolóxico e comercial, como aminoácidos, vitaminas, saborizantes, derivados lácticos ou antibióticos. En 1940 Selman Waksman descubriu que as bacterias do solo que estaba estudando producían actinomicina, un descubrimento polo cal recibiu o premio Nobel. Desde entón, descubríronse centos de antibióticos naturais producidos por estes microorganismos terrestres, especialmente os do xénero Streptomyces.

Algunhas Actinobacteria forman filamentos ramificados, que pola súa forma lembran aos micelios dos fungos (cos cales estas bacterias non están emparentados), e por esa razón foron inicialmente clasificadas co vello nome de Actinomycetes. A maioría das Actinobacteria son aerobias, pero algunhas, como Actinomyces israelii, poden crecer en condicións anaeobias. A diferenza dos Firmicutes, que son o outro gran grupo de bacterias grampositivas, as Actinobacteria teñen un ADN con alto contido GC. Algunhas especies producen esporas externas.

Algúns tipos de Actinobacteria son responsables do peculiar cheiro que emana do chan despois da chuvia, principalmente nos climas cálidos. A substancia química que produce este cheiro denomínase xeosmina (terpenoide).[5]

Filoxenia

editar
Véxase tamén: Taxonomía bacteriana.

O cladograma representa a taxonomía aceptada actualmente das Actinobacteria, baseada na LPSN ( List of Prokaryotic names with Standing in Nomenclature) [6] e no NCBI (National Center for Biotechnology Information) [7] e a filoxenia está baseada nas secuencias do ARNr 16S do LTP 106 do proxecto The All-Species Living Tree.[8]

?Nostocoida limicola I

?Candidatus Planktophila limnetica Jezbera et al. 2009

?Cathayosporangium alboflavumRunmao et al. 1995

?Tonsillophilus suisAzuma e Bak 1980

Rubrobacter Suzuki et al. 1989

  Thermoleophilidae

?Gaiella occulta Albuquerque et al. 2012

Thermoleophilum Zarilla e Perry 1986

Solirubrobacterales

Coriobacteriaceae

Acidimicrobiales

 Nitriliruptoridae

Euzebya tangerina Kurahashi et al. 2010

Nitriliruptor alkaliphilus Sorokin et al. 2009

  Actinomycetales

?Boyliae praeputialeYates et al. 2002

?Frankia alni(Woronin 1866) Von Tubeuf 1895

?Motilibacter peucedani Lee 2012

Acidothermus cellulolyticus Mohagheghi et al. 1986

Jiangellaceae

Micromonosporaceae

Propionibacterineae

Actinocatenispora Thawai et al. 2006 emend. Seo e Lee 2009

Glycomycetaceae

Streptosporangineae

Pseudonocardiaceae [incl. Actinopolyspora]

Corynebacterineae

Catenulisporineae

Streptomyces Waksman e Henrici 1943 emend. Witt e Stackebrandt 1991 [incl. Kitasatospora & Streptacidiphilus]

Sporichthya Lechevalier et al. 1968

Cryptosporangiaceae

Geodermatophilaceae

Nakamurellaceae

Kineosporiaceae

Kineococcus Yokota et al. 1993

Angustibacter luteus Tamura et al. 2010

Micrococcineae [incl. Actinomycetaceae & Bifidobacteriaceae]

Notas:
♪ Procariotas dos que non hai cultivos puros (axénicos) illados ou dispoñibles, porque non poden ser cultivados ou duran pouco.
♠ Cepas atopadas no NCBI (National Center for Biotechnology Information) pero non na LPSN.

Véxase tamén

editar

Ligazóns externas

editar