Val do Ebro
O val do Ebro ou depresión do Ebro é unha ampla rexión do nordés da Península Ibérica por onde discorre o río Ebro. O Ebro nace no Cordal Cantábrico e desemboca no mar Mediterráneo. O val do Ebro está limitado pola cordilleira dos Pireneos ao norte, o Sistema Ibérico ao sur e as Cordilleiras Costeiras Catalás ao leste.
| ||||
| Tipo | val val fluvial  | |||
|---|---|---|---|---|
| Epónimo | Río Ebro | |||
| Situado na entidade xeográfica | Península Ibérica | |||
| Localizado na área protexida | Parque Natural do Delta do Ebro | |||
| Localización | ||||
| División administrativa | España | |||
| ||||
| Bañado por | Río Ebro e Ebro Delta (en)  | |||
| Comparte fronteira con | Pireneos, norte Sistema Ibérico, sur Cordilleiras Costeiras Catalás, leste | |||
| Conca hidrográfica | Conca do Ebro | |||
| Características | ||||
| Dimensións | 840 ( ) km | |||
| Superficie | 40 km² | |||
Espazo físico
editarA depresión do río Ebro está situada na contorna de devandito río, é dicir, no nordés da Península Ibérica. Desde a serra de Híjar ata Tortosa ten unha superficie aproximada de 40.000 km² e unha lonxitude de 840 km. Esténdese de oeste a leste polas comunidades autónomas de Cantabria, leste de Castela e León nas provincias de Burgos e Soria, sur do País Vasco en Áraba, A Rioxa, Navarra, Aragón, Cataluña e norte da Comunidade Valenciana na provincia de Castelló, acabando no mar Mediterráneo. No seu límite norte están os Pireneos, no leste limita coas Cordilleiras Costeiras Catalás, e no sur e oeste co Sistema Ibérico. A depresión ten unha altura media de 200 metros sobre o nivel do mar, o que destaca coas grandes elevacións que a rodean. Na desembocadura do río está o delta do Ebro, un espazo protexido co Parque natural do Delta do Ebro. Ten depósitos de conglomerados mariños e continentais, de gran grosor nos bordos montañosos e de menor espesor no centro da depresión. A variedade na dureza dos materiais e o clima árido deron lugar a diferentes formas de relevo. O río Ebro está situado sobre a falla entre a Península Ibérica e o continente europeo coincidindo co leito dun antigo mar, posteriormente convertido en lago, que intermitentemente separaba a illa ibérica, e a Península Ibérica unida a África, de Europa.
Na primeira parte do seu curso e na cabeceira dos seus afluentes, a vexetación asociada son pastos, faiais e carballeiras, plantas que necesitan moita humidade. Cando os ríos deixan os altos cumes para entrar na Depresión, o clima vaise facendo progresivamente máis continental e xa que logo máis seco e extremo nas súas temperaturas; e finalmente cando excede Mequinenza e entra na área catalá o clima convértese en mediterráneo.