Ubaté
Ubaté é un concello do departamento de Cundinamarca (Colombia) situado na provincia de Ubaté, da que é capital. Atópase na entrada ó val de Ubaté, a 95 km de Bogotá e a 50 km de Chiquinquirá. É coñecido como a «Capital Leiteira de Colombia».[1]
Localización | ||||
---|---|---|---|---|
| ||||
Estado | Colombia | |||
Departamentos | Cundinamarca ![]() | |||
Capital de | ||||
Poboación | ||||
Poboación | 39.568 ![]() | |||
Xeografía | ||||
Superficie | 102 km² ![]() | |||
Altitude | 2.556 m ![]() | |||
Creación | 1592 ![]() | |||
Páxina web | ubate-cundinamarca.gov.co… ![]() |
Toponimia
editarO topónimo Ubaté deriva da palabra muisca Ebaté, e segundo Acosta Ortegón quere dicir «Celeiro» ou «Sementeiro do Boquerón», aínda que segundo outras versións Ebaté tradúcese «sangue derramado» ou «terra ensanguentada».
Historia
editarO poboado indíxena estaba preto do Boquerón sobre o camiño a Carupa, por medio do cal descende ó val do río do seu mesmo nome. Estivo habitado por unha numerosa poboación muisca. A rexión foi descuberta de vista por Gonzalo Jiménez de Quesada ó seu paso de Lenguazaque a Cucunubá o 14 de marzo de 1537.
O 12 de abril de 1592 foi fundada a vila por Bernardo de Albornoz. A mediados de 1600, cando o oidor Luis Enríquez visitou o Rincón de Ubaté, aínda non se construíra a igrexa. O 2 de agosto, Enríquez contratou en Cucunubá o alarife Juan de Robles para a construción. O primeiro doutrineiro foi Frei José Muza, a quen sucederon os dominicos, e cara a 1588 os franciscanos, baixo cuxos auspicios se erixiu en parroquia en 1836, e que permaneceron até o 25 de decembro de 1897, cando se entregou ó clero secular.
O 26 de febreiro de 1906 terminouse a reconstrución da igrexa, que se deteriorou, sobre planos de Antonio Cortés Mesa. O 6 de agosto de 1921, Monseñor Medina bendixo a primeira pedra para a construción da nova igrexa, de estilo gótico francés, cuxos planos presentou o enxeñeiro Luis María Ferreira. A construción iniciouse en 1927 con modificacións feitas polo arquitecto holandés Antonio Staufe. A igrexa foi inaugurada o 27 de outubro de 1939, e finalmente foi bendicida por Carlos Serna o 26 de outubro de 1941. O construtor foi Luis Antonio Espinel Baraceta (cuxo nome é o único que realmente aparece na placa á entrada da basílica), que traballou nesta obra así como noutras igrexas de Cundinamarca, como A igrexa de Sesquilé, a igrexa de Ubaque, entre outras.
Notas
editar- ↑ redcolombiana.com. "Municipios de Cundinamarca". Arquivado dende o orixinal o 01 de decembro de 2011. Consultado o 07 de setembro de 2018.
Véxase tamén
editarLigazóns externas
editar- Páxina oficialArquivado 31 de agosto de 2018 en Wayback Machine. (en castelán)