Tringa

xénero de aves

Tringa é un xénero de aves da orde dos caradriformes e familia dos escolopácidos coñecidas vulgarmente como biluricos.[1]

Tringa erythropus
Tringa flavipes
Tringa ochropus

Son aves mariñas caracterizadas por teren un longo pico e unhas patas tamén longas e coloradas.

Taxonomía

editar

Descrición

editar

O xénero foi descrito en 1758 por Linneo na 10ª edición do seu Systema Naturae.[2][3]

Etimoloxía

editar

O nome científico Tringa tirouno Linneo do grego antigo τρύνγας trýngas, o nome de certa ave.[4][5][6]

Sinónimos

editar

Ademais de polo nome que lle deu Linneo, e que é o actualmente válido, o xénero coñeceuse tamén polos sinónimos:[3]

  • Aegialodes Heine & Reichenow, 1890
  • Catoptrophorus Bonaparte, 1827
  • Erythroscelis Giebel, 1874
  • Erythroscelus Kaup, 1829
  • Glottis Koch, 1816
  • Heteractitis Stejneger, 1884
  • Heteroscelus Baird, 1858
  • Iliornis Kaup, 1829
  • Nea Billberg, 1828
  • Rhyacophilus Kaup, 1829

Especies

editar

No xénero recoñécense as especies seguintes:[3][7]

Nota taxonómica

editar

O xénero actual incluía antigamente, ademis das espeies de Tringa, a moitas do xénero Totanus, ben como subxéneros ou como xéneros completos. Os datos das secuencias de ADN dispoñíbeis suxiren, porén, que ningún deles é monofilético e que este último simplemente agrupa un número de especies apomórficas máis ou menos relacionadas. Polo tanto, parece inxustificado recoñecer a Totanus mesmo como un subxénero, polo momento.[8][9]

  1. bilurico no Dicionario da RAG.
  2. Tringa Linnaeus, 1758 no GBIF. Consultado o 7 de setembro de 2022.
  3. 3,0 3,1 3,2 Tringa Linnaeus, 1758 na BioLib. Consultada o 7 de setembro de 2022.
  4. Tringa no Merriam-Webster Dictionary.
  5. Jobling, James A (2010): The Helm Dictionary of Scientific Bird Names. London: Christopher Helm. p. 390. ISBN 978-1-4081-2501-4.
  6. Aldrovandi, Ulisse (1603): Vlyssis Aldrovandi philosophi ac medici Bononiensis historiam naturalem in gymnasio Bononiensi profitentis, Ornithologiae (en latín). Vol. 3. Bononiae (Boloña, Italia): Franciscum de Franciscis Senensem. pp. 480–483, Lib. 20, Cap. 54.
  7. F. Gill & D. Donsker: Family Scolopacidae na IOC World Bird List (Versión 9.2) da Unión Ornitolóxica Internacional, 2019. Consultada o 7 de setembro de 2022.
  8. Ballmann 1969.
  9. Pereira 2005.

Véxase tamén

editar

Bibliografía

editar
  • Ballmann, Peter (1969): "Les Oiseaux miocènes de la Grive-Saint-Alban (Isère)". Geobios 2: 157–204.
  • Pereira, Sérgio Luiz & Baker, Alan J. (2005): "Multiple Gene Evidence for Parallel Evolution and Retention of Ancestral Morphological States in the Shanks (Charadriiformes: Scolopacidae)". Condor 107 (3): 514–526.

Outros artigos

editar