Timina

composto químico

A timina é unha das catro bases nitroxenadas que forman parte do ADN, representada no código xenético coa letra T. As outras tres bases son a adenina, a guanina e a citosina. Forma o nucleósido timidina (dThd) e o nucleótido timidilato (dTMP). No ADN, a timina sempre se emparella coa adenina.

Timina
Identificadores
Número CAS 65-71-4
PubChem 1135
ChemSpider 1103
UNII QR26YLT7LT
MeSH Thymine
ChEBI CHEBI:17821
ChEMBL CHEMBL993
Imaxes 3D Jmol Image 1
Propiedades
Fórmula molecular C5H6N2O2
Masa molar 126,11 g mol−1
Densidade 1,23 g cm−3 (calculada)
Punto de fusión 316-317 °C
Punto de ebulición 335 °C (descomponse)

Se non se indica outra cousa, os datos están tomados en condicións estándar de 25 °C e 100 kPa.

A súa fórmula é C5 H6 N2 O2. É un composto cíclico derivado da pirimidina (é unha 'base pirimidínica').

Os nucleótidos que constitúen o ADN están formados por un grupo fosfato, desoxirribosa (un azucre de cinco carbonos) e unha base nitroxenada. A timina é unha das catro bases que forman estes nucleótidos; as outras tres bases son a adenina, a citosina e a guanina. Estas últimas tamén interveñen na composición do ácido ribonucleico (ARN), pero a cuarta base deste ácido é o uracilo.

As unións transversais na estrutura de dobre hélice do ADN teñen lugar a través das bases, que sempre se emparellan de forma específica; a timina, que se representa pola letra T nas secuencias de nucleótidos, sempre se acopla coa adenina.

A timina foi descuberta en 1885 polo bioquímico alemán Albrecht Kossel.