Teodoro de Cirene
Teodoro de Cirene, (465 a.C.-398 a.C.) foi un filósofo e matemático grego, nado en Cirene (hoxe en día Shahhat, Libia), desenvolvedor da teoría dos números irracionais.
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | (grc) Θεόδωρος  465 a. C. Cirene, Libia |
| Morte | 398 a. C. (66/67 anos) Cirene, Libia |
| Actividade | |
| Ocupación | matemático |
| Alumnos | Platón, Teeteto e Leodamas of Thasos (en)  |
| Descrito pola fonte | Dicionario Enciclopédico Brockhaus e Efron |
- Este artigo trata sobre o matemático, para o filósofo da escola cirenaica vexa Teodoro o Ateo.
Traxectoria
editarAlumno de Protágoras e un dos profesores de Teeteto e Platón, viviu a maior parte da súa vida en Atenas, onde tivo contactos con Platón, quen lle consagrou o seu diálogo Teeteto (Teeteto era discípulo de Teodoro), e Sócrates. Traballou en campos tan diversos como a filosofía, a astronomía, a aritmética, a música e a educación.
Pitagórico, cría que a alegría e o xuízo eran a base para chegar á felicidade. É coñecido sobre todo polo seu traballo matemático, onde probou a irracionalidade das raíces dos números enteiros non cadrados (2, 3, 5...) polo menos até 17 a base do método tradicional pitagórico de usar a redución ao absurdo e chegar a unha inconsistencia relacionada con pares e impares.[1] Tamén desenvolveu a espiral que leva o seu nome usando o Teorema de Pitágoras e engadindo perpendicularmente a un segmento unha unidade o que forma triángulos cunhas hipotenusas que son as sucesivas raíces graficamente.[2] Faleceu en Cirene.
Notas
editar- ↑ James R. Choike (1980). "Theodorus' Irrationality Proofs". The Two-Year College Mathematics Journal.
- ↑ James Gow (1884). University press, ed. A Short History of Greek Mathematics.