Tembot Kerashev
Tembot Magometovich Kerashev (en ruso: Тембот Магометович Керашев; en adigueo: КӀэрэщэ Тембот), nado en Koshekhabl o 16 de agosto de 1902 e finado en Maikop o 8 de febreiro de 1988, foi un escritor en lingua adiguea.
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | 16 de agosto de 1902  Koshekhabl, Rusia (en)  |
| Morte | 8 de febreiro de 1988 (85 anos) Maikop, Rusia (pt) |
| Datos persoais | |
| País de nacionalidade | Unión Soviética |
| Actividade | |
| Ocupación | arquiveiro , escritor |
| Partido político | Partido Comunista da Unión Soviética |
| Membro de | |
| Xénero artístico | Novela |
| Lingua | Lingua adigue |
| Participou en | |
| 14 de febreiro de 1956 | XX Congresso do Partido Comunista da União Soviética (pt) |
Familia | |
| Fillos | Aslanbek Kerashev (en) |
Premios | |
Traxectoria
editarNaceu nunha pequena vila circasiana, agora na República Adiguesa, no seo dunha familia labrega. Formouse nunha escola privada tártara e, a continuación, estudou no Instituto Pedagóxico en Ufa (1913—1914), durante a guerra volveu á súa localidade natal e ao rematar foi ao Instituto Politécnico de Krasnodar (1918—1920). Traballou como arquiveiro no comité executivo de Adiguesia. Entre 1924 e 1929 ampliou a súa formación en Moscova, no Instituto Económico-Industrial e logo volveu ao Óblast Autónomo de Adiguesia. Foi editor do xornal rexional, e dirixiu a casa editorial local. Entre 1931 e 1934[1] presidiu o Instituto de Investigación Adigueo de Historia Local ao tempo que realizaba labores de investigación, foi profesor no instituto de Krasnodar (1934—1936), e a continuación, retornou como investigador ao Instituto de Investigación de Historia Local.
Actividade literaria
editarTembot durante os seus anos como investigador do Instituto de Historia Local realizou unha gran labor de colleita de materiais do folclore e da literatura oral, en especial cancións e poesía popular, tamén preparou libros de texto, en particular en colaboración con Ahmed Chatkou creou os primeiros libros de texto de literatura adiguea para o ensino secundario. Comezou a publicar en 1925 co relato "Аркъ". Publicou numerosas novelas e coleccións de relatos, a súa primeira narrativa reflicte os cambios na vida e psicoloxía do campesiñado adigueo mentres que despois da guerra centrouse máis na novela social.[2]. Autor popular, xa en 1964-1965 editouse en dous volumes unha selección das súas obras e en 1981-1983 publicáronse en Maikop tres volumes de obras seleccionadas en ruso, cunha segunda edición en 1987-1989. En 1997 publicouse un novo volume en ruso de obras seleccionadas, e en 2002 dous volumes en adigueo. Está considerado un dos fundadores da prosa moderna adiguea.[3]
Obra
editar- Şambul, 1929 (novela, ed. completa 1934)
- Mashchiko ikhshaku, 1934 (relatos)
- Adige Txidezchxemre Pshisexemre, Maikop, 1939 (lendas e contos circasianos)
- Adige Weredizchxer, Maikop, 1940 (cancións circasianas)
- Shapsyge pshash, 1946 (novela)
- Nasipim yi Ghwegw, Maikop, 1954 (novela)
- Tipshashekher, 1960 (novela)
- Ny 1ushym ypkhu, 1962 (novela)
- Kuko, 1968 (novela)
- Abdzekhe shek'ozhyr, 1969 (relatos)
- Lyge, 1972 (relatos)
- Shyu zaku, 1973 (novela)
- Rasskazxer, 1975 (relatos)
Notas
editar- ↑ "Адыгейский республиканский институт гуманитарных исследований имени Т. М. Керашева: Директорский корпус". Arquivado dende o orixinal o 24 de xullo de 2017. Consultado o 06 de agosto de 2018.
- ↑ Е. М. Шабанова. "Керашев Тембот Магометович" Большая Советская Энциклопедия
- ↑ Kadir I. Natho (2017) History of Adyghe Literature Xlibris US