Taxodium

xénero de plantas

Taxodium
Rango fósil: Cetáceo tardío - Actual

Bosque de Taxodium distichum
nun lago do centro de Mississippi
Clasificación científica
Reino: Plantae
División: Pinophyta
Clase: Pinopsida
Orde: Pinales
Familia: Cupressaceae
Subfamilia: Taxodioideae[1]
Xénero: ''Taxodium''
Rich.
Especies

Taxodium [2] é un xénero de árbores que comprende dunha a tres especies (dependeno da opinión taxonómica) de coníferas extremadamente tolerantes aos asolagamentos da familia dos alciprestes, Cupressaceae. O nome do xénero deriva da palabra latina taxus, que significaba 'teixo', e da palabra grega εἶδος (eidos), que significa 'similar a'.[3] Dentro da familia, Taxodium está máis estreitamente relacionado cos alciprestes asiáticos Glyptostrobus pensilis e Cryptomeria japonica.

As especies de Taxodium viven na parte sur de Norteamérica e son de folla caduca no norte e de semiperennes a perennes no sur. Son árbores grandes, que chegan a medrar entre 30 e 46 m de altura e de 2 a 3  m de diámetro do tronco (excepcionalmente 11 m). As follas aciculares, de 2 a 3 cm de longo, crecen en disposición espiral no talo, retortas na base, de modo que aparecen en dúas ringleiras planas a cada lado do talo. Os conos son globosos, de 2 a 3,5 cm de diámetro, con de 10 a 25 escamas, cada escama leva unha ou dúas sementes; maduran de 7 a 9 meses despois da polinización, cando se desintegran para liberar as sementes. Os conos masculinos (con pole) orixínanse nun acio penduloso, e soltan o pole en cada primavera. Os Taxodium teñen pneumatóforos, raíces que crecen en e ao a carón da auga, que son proxeccións leñosas que crecen por riba da superficie da auga que se cre serven para transportar oxíxeno ao sistema radicular.

Especies editar

Os tres taxons existentes de Taxodium son tratados como especies distintas, aínda que algúns botánicos as tratan como unha soa especie, considerando as outras como variedades da primeira que foi descrita. As tres son distintas en ecoloxía, crecen en diferentes ambientes, pero poden hibridarse.

Anteriormente neste xénero editar

Usos editar

 
Pneumatóforos cun nivelo baixo de auga, lago Wee Tee, Carolina do Sur

As árbores son especialmente prezadas pola súa madeira, xa que a súa cerna é extremadamente resistente ás térmites e a apodrecer. A cerna contén un sesquiterpeno chamado cipreseno,[5] que actúa como un conservante natural. O cipreseno tarda décadas en acumularse na madeira, polo que a madeira obtida das árbores vellas de bosques primarios é a máis resistente a apodrecer.[6] Porén, a idade da árbore tamén incrementa a susceptibilidade ao fungo Stereum taxodii, que ataca a cerna e causa que algunhas árbores danadas queden ocas e sexan inútiles para obter madeira. A madeira do T. distichum era máis utilizada anteriormente que agora no sur dos Estados Unidos para construír tellados de madeira.[7] A codia descamada destas árbores utilízase como humus.

Evolución editar

 
Folla fósil de Taxodium dubium, de 8 millóns de anos de antigüidade, da mina de lignito a ceo aberto de Hambach, Alemaña

Na historia da Terra Taxodium estaba moito máis estendido no hemisferio norte do que hoxe. Os fósiles máis vellos encontráronse en depósitos do Cretáceo tardío de Norteamérica. As árbores persistiron en Europa ata hai uns 2,5 millóns de anos, durante o Plioceno.[8]

Notas editar

  1. "Cupressaceae Rich. ex Bartling 1830". The Gymnosperm Database. Consultado o 2009-10-14. 
  2. Sunset Western Garden Boosk, 1995:606–607
  3. Everett, Thomas H. (1982). The New York Botanical Garden Illustrated Encyclopedia of Horticulture 10. Taylor & Francis. p. 3299. ISBN 978-0-8240-7240-7. 
  4. "GRIN Species Records of Taxodium". Germplasm Resources Information Network. United States Department of Agriculture. Arquivado dende o orixinal o 24 de setembro de 2015. Consultado o 2010-11-30. 
  5. Buchanan, M. A. (1965-10-07). "The Fatty Materials in Southern Cypress Wood" (PDF). Institute of Paper Chemistry: 3. Arquivado dende o orixinal (PDF) o 18 de xullo de 2011. Consultado o 04 de agosto de 2017. 
  6. Sternberg, Guy; James Wesley Wilson (2004). Native trees for North American landscapes: from the Atlantic to the Rockies. Timber Press. p. 476. ISBN 978-0-88192-607-1. 
  7. Toliver, L. P.; Wilhite, J. R. (1990). "Taxodium distichum". In Burns, Russell M.; Honkala, Barbara H. Conifers. Silvics of North America. Washington, D.C.: United States Forest Service (USFS), United States Department of Agriculture (USDA). 1. Retrieved 2009-10-11 – via Northeastern Area State and Private Forestry (www.na.fs.fed.us).
  8. Eckenwalder, James E. Conifers of the World. Timber Press. p. 591. ISBN 978-0-88192-974-4. 

Véxase tamén editar

Ligazóns externas editar