Sueca
Coordenadas: 39°12′0″N 0°18′41″O / 39.20000, -0.31139
Sueca é un concello da Comunidade Valenciana. Pertencente á provincia de Valencia, na comarca da Ribera Baixa; a súa orixe radica nun casal árabe. Ten 28.713 habitantes (INE 2008).
| Sueca | |||
|---|---|---|---|
| |||
 | |||
| Igrexa de Sant Pere. | |||
| Localización | |||
 | |||
| País | España | ||
| Comunidade autónoma | Comunidade Valenciana | ||
| Provincia | Valencia | ||
| Comarca | Ribera Baixa | ||
| Xeografía | |||
| Altitude | 3 msnm | ||
| Superficie | 92,50 km² | ||
| Demografía | |||
| Poboación | 28.713 hab. (2008) | ||
| Densidade | 310,41 hab./km² | ||
| Xentilicio | Suecano/a | ||
| Outros datos | |||
| Código postal | 46410 | ||
| Alcalde | Joan Baldoví Roda (BNV) | ||
| Ajuntament de Sueca | |||
Como o seu enorme termo municipal dedícase en grande parte ao cultivo do arroz, considérase que esta zona podería ser a orixe da paella. A cidade alberga dende 1961 o prestixioso Concurso Internacional de Paella Valenciana.
XeografíaEditar
Situado na comarca da Ribera Baixa, da que é á vez capital e o núcleo que maior número de habitantes concentra. O seu termo municipal, bastante máis extenso que os do resto do seu comarca, forma parte do Parque Natural da Albufera. O relevo constitúeo unha inmensa planicie formada polos acarreos do río Xúcar, que colmaron a zona en épocas moi recentes e que na súa parte máis setentrional acaban por confundirse coas augas da Albufeira formando un terreo pantanoso. O Mar Mediterráneo baña os 8 km de costa dos que goza o termo municipal.
O clima é mediterráneo aínda que con algunhas variacións na zona de 'Mareny de Barraquetes'. Accédese a esta localidade desde Valencia tomando a V-31 e posteriormente a N-332.
NúcleosEditar
No termo municipal de Sueca sitúanse os seguintes núcleos de poboación:
- Bega de Mar.
- El Perelló.
- Les Palmeres.
- Mareny de Barraquetes.
- Mareny Blau.
- Mareny de Vilches.
- Pouet.
Localidades limítrofesEditar
Sollana, Valencia, Cullera, Fortaleny, Riola, Albalat de la Ribera e Polinyà de Xúquer todas da provincia de Valencia.
DemografíaEditar
| Evolución demográfica de Sueca[1] | |||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1990 | 1992 | 1994 | 1996 | 1998 | 2000 | 2002 | 2004 | 2005 | 2007 | 2008 | |||||||||
| 24.868 | 23.044 | 24.426 | 24.869 | 24.893 | 25.406 | 26.126 | 26.685 | 27.253 | 28.112 | 28.713 | |||||||||
EconomíaEditar
Malia as súas fábricas instaladas, Sueca continúa baseándose economicamente no arroz, cuxo colleita ascende cada ano a case 40.000 Toneladas, e en menor medida, na laranxa e as hortalizas. A laranxeira e as hortalizas ocupan as dúas zonas máis sólidas a que antes faciamos mención, isto é, en torno á cidade e nos marenys costeros, nos que os labradores resgardan os seus campos do forte vento e da area mediante setos de cipreses, canas e adelfas. Nestes chans areosos e resgardados desenvólvense moi ben os mandarinos. Ademais das zonas cultivadas existen algunhas leiras artificiais. A gandaría, pese a non ser un sector importante ten cabezas de vacún, lanar, porcino e granxas avícolas. A auga para o rego procede do río Xúcar.
O sector industrial estivo limitado até datas moi recentes aos característicos muíños arroceiros. Actualmente existen fábricas de distintos sectores como de persianas, de produtos plásticos, adhesivos etc, ademais da alimenticia derivada do arroz e a laranxa, merece mención especial o sector da construción, con abundantes empresas construtoras. Maior importancia que pola súa pequena industria ten pola súa categoría comercial: Sueca é a capital comercial do arroz en España. Separadamente desenvolve a súa función de centro comarcal con respecto ás poboacións que se aliñan nas marxes do Xúcar: Polinyà, Riola, Albalat, Fortaleny etc, así como respecto de Sollana.
MonumentosEditar
- Igrexa da Nosa Señora de Sales (Século XVII).
É un elemento emblemático deste municipio xa que é o santuario da patroa da cidade, cuxo arquitecto foi Frei Francesc Cabezas. A súa cúpula revestida de cerámica destaca claramente na paisaxe suecano. Coñecido popularmente como "El Convent" alberga un retablo altar maior, frescos, pinturas, cúpula cerámica vidrada, sancristía, escalinata, camarín octogonal da Virxe, talla da Virxe, Museo.
- Antigo Convento de Franciscanos. (1613-1836).
- Igrexa de Sant Pere (Século XVIII).
Igrexa Parroquial de Sueca. Consta de nave central con dous laterais en planta de cruz. Destaca a súa cúpula azul vidrada.
- Ermida da Muntayeta dels Sants da Pedra. Ano 1613.
Vista panorámica do Parque Natural da Albufera. Escaleira de acceso á ermida: fachada e atrio oxival primitivo do gótico "de reconquista" (século XI), altar neoclásico, sancristía (colección de gozos), imaxes santos Abdó e Senent (século XVII), así como pinturas, vidreiras e cerámicas varias. (século XVIII).
- Ateneu Suecà dels Socors.
Edificio modernista sede dunha sociedade agrícola de axuda mutua.
- Fogar Asilo de Anciáns.
Monumento no que podemos admirar o estilo modernista-mudéxar, construído no ano 1919, O seu arquitecto foi Bonaventura Ferrando, é un edificio benéfico habilitado polas Irmás dos Anciáns Desamparados dedicado á atención e coidado destes.
NotasEditar
- ↑ Fonte: Poboación de feito segundo o Instituto Nacional de Estadística. Alteracións dos municipios nos Censos de Poboación dende 1842 Arquivado 11 de marzo de 2009 en Wayback Machine. Series de poboación dos municipios dende 1996. Arquivado 18 de abril de 2010 en Wayback Machine.