Sisto V, papa

Sisto V, papa
	;
Nome orixinal	(la) Sixtus PP. V
Biografía
Nacemento	(it) Felice Piergentile ; 13 de decembro de 1521 ; Grottammare (pt)
Morte	27 de agosto de 1590 (68 anos); Roma
Causa da morte	Malaria
Lugar de sepultura	basílica de Santa María a Maior
227º Papa
	24 de abril de 1585 – 27 de agosto de 1590 ; ← Gregorio XIII – Urbano VII →
Bishop of Fermo (en)
	17 de decembro de 1571 – 14 de agosto de 1577 ; ← Lorenzo Lenzi – Domenico Pinelli (pt) → ; Diocese: diocese of Fermo (en)
Roman Catholic Bishop of Sant’Agata de’ Goti (en)
	15 de novembro de 1566 – ; ← Giovanni Beraldo (en) – Vincenzo Cisoni (en) → ; Diocese: Diocese of Sant'Agata de' Goti (en)
Datos persoais
País de nacionalidade	Estados Pontificios
Relixión	Igrexa católica
Actividade
Lugar de traballo	Roma ; Estados Pontificios
Ocupación	bispo católico (1567–), sacerdote católico (1547 (Gregoriano)–), diácono (1540 (Gregoriano)–)
Empregador	Universidade de Boloña
Lingua	Lingua italiana
Orde relixiosa	Cordeliers (pt)
Consagración	Antonio Lauro (en)
Participou en
21 de abril de 1585	Conclave de 1585 (pt)
12 de maio de 1572	conclave de 1572
Familia
Cónxuxe	sen valor
Pais	Piergentile Peretto (en) e Marina (en)
Irmáns	Maria Felice Mignucci Peretti (pt)
Parentes	Michele Peretti (en) (sobriño); Alessandro Peretti di Montalto (pt) (sobriño); Flavia Peretti Damasceni (pt) (sobriña); Francesco Peretti di Montalto (pt) (sobrinho-neto (pt) )
	Sinatura

Felice Peretti, nado en Grottammare o 13 de decembro de 1520^[1] e morto en Roma o 27 de agosto de 1590, foi o papa número 227, elixido papa o 1 de maio de 1585, escollendo o nome pontifical de Sisto V (en latín Sixtus V ou Systus V).

Traxectoria editar

Fillo de modestos campesiños da comarca de Ancona, na rexión das Marcas, ingresou na orde dos franciscanos conventuais. Fixo a súa carreira eclesiástica como predicador, até entrar na Inquisición, primeiro en Venecia (de 1557 a 1560) e máis tarde en España, onde foi acompañado do legado Boncompagni, futuro Gregorio XIII. En 1566, foi nomeado vigairo xeral da súa orde. Recibiu moi pronto responsabilidades pastorais, ao ser nomeado bispo de Sant’ Agata dei Goti, e despois de Fermo.

No 24 de abril de 1585, tras a morte de Gregorio XIII, foi elixido papa. Tomou o nome de Sisto V como homenaxe a Sisto IV, outro papa franciscano (1414-1484). Pouco tempo antes, o conclave xa designara un representante dunha orde mendicante na persoa de Pío V, dominico. A tendencia mostraba o retorno das grandes forzas da Idade Media, con menoscabo das que foran xurdindo durante a Reforma católica, como os xesuítas.

O pontificado de Sisto V acelerou a evolución dos Estados Pontificios cara a un Estado moderno. Tal evolución era probabelmente consciente: o papa posuía na súa biblioteca un exemplar do Príncipe de Maquiavelo. Sisto V esforzouse ante todo en garantir a seguranza dos seus Estados ao ditar medidas máis severas contra os bandidos. Loitou contra os poderes feudais locais. Realizou unha política dinámica de obras públicas e de emprego: o saneamento das marismas pontinas foi tamén un medio de fornecer traballo aos innúmeros mendigos. Agrandou a Biblioteca vaticana e fixo construír a sala Sistina por Domenico Fontana. Reorganizou a Curia romana, creando pola bula Immensa æterni Dei congregacións permanentes. Impulsou a impresión dunha edición corrixida da Vulgata, a fin de formar unha barreira contra os protestantes, mais sen demasiado éxito. Paralelamente, cubriu de favores ao seu sobriño Alessandro, ao que fixo cardeal con tan só 15 anos de idade.

Notas editar

↑ Sisto V papa (en italiano)

Este artigo sobre Papas é, polo de agora, só un bosquexo. Traballa nel para axudar a contribuír a que a Galipedia mellore e medre.
Existen igualmente outros artigos relacionados con este tema nos que tamén podes contribuír.

[1] Sisto V papa (en italiano)

[1]