Silviano Santiago
Silviano Santiago, nado en Formiga, MG, o 29 de setembro de 1936, é un ensaísta, poeta, profesor narrador e novelista brasileiro. Está considerado un dos máis grandes escritores brasileiros da actualidade.[1]
  | |
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | 29 de setembro de 1936 (87 anos) Formiga, Brasil (pt)  |
| Datos persoais | |
| País de nacionalidade | Brasil |
| Actividade | |
| Campo de traballo | Belas letras, literatura francesa (pt) , French poetry (en) , crítica literaria, translation from French (en) e translation into Portuguese (en) |
| Ocupación | poeta , crítico literario , tradutor , novelista , escritor , profesor universitario |
| Lingua | Lingua portuguesa e lingua francesa |
Premios
| |
 | |
Traxectoria editar
Con dez anos trasladouse a Belo Horizonte. En 1954, comezou a escribir para unha revista de cine. Colaborou na creación e publicación da revista Complemento, en 1955. En 1959, licenciouse en Literatura Neolatina.[2]
Vivindo en Río de Xaneiro, especializouse en literatura francesa, o que o levou a doutorarse na Universidade de París,[3] a Sorbona, onde descifrou o manuscrito Moedeiros Falsos de André Gide.[4]
Solicitou desde París o posto de instrutor na Universidade de Novo México, en Albuquerque, entre 1962 e 1964. En 1969, publicou a antoloxía Brasil en Nova York .
Asistiu ás universidades de Rutgers, Toronto, Nova York, Buffalo e Indiana . En Brasil, foi profesor na Pontificia Universidade Católica de Río de Xaneiro e na Universidade Federal Fluminense.[5]
En 1975, publicou unha antoloxía de prosa e verso de Ariano Suassuna e a edición comentada da novela Iracema.[6] Ao ano seguinte, participou no X Festival de Inverno de Ouro Preto .
En 1985 publicou as súas traducións dos Poemas de Jacques Prévert e, dez anos máis tarde, traduciu Why I Love Barthes , de Alain Robbe-Grillet. Foi designado polo Ministro de Cultura como membro da Comisión xulgadora do Premio Nacional de Literatura 1989.
Axudou a Heloísa Buarque de Hollanda e ao seu equipo a montar o Programa Avançado de Cultura Contemporânea (PACC), en 1994.[7] Ao ano seguinte, participou no II Encontro Internacional de Poetas, na Universidade de Coimbra.[8]
En 1996, participou na conferencia de Toronto sobre o proxecto History of Latin American Literature, que se orixinou en Bellagio.[9]
En 2013, recibiu o prestixioso Premio Machado de Assis, da Academia Brasileira das Letras, polo seu traballo en conxunto. En 2015 gañou o Premio Oceanos de Literatura en Lingua Portuguesa.[10]
En 2020 recibiu o Premio Ezequiel Martínez Estrada, concedido pola prestixiosa Casa das Américas.
En 2022 recibiu o Premio Camões.[11] [12]
Obras do autor editar
Relatos editar
- Duas faces (1961). Publicado xunto con Ivan Ângelo.
- O banquete (1970).
- Os Velhos (1995). Revista Complemento.
- Keith Jarrett en Blue Note (1996). (improvisacións de jazz).
- Histórias Mal Contadas (2005).
- Anônimos (2010).
Novela editar
- O olhar (1974).
- Iracema (1975). Edición comentada da novela de José de Alencar.
- Em liberdade (1981).
- Stella Manhattan (1985).
- Uma história de família (1993).
- Viagem ao México (1993).
- De cócoras (1999).
- O falso mentiroso: memórias (2004).
- Heranças (2008).
- Mil rosas roubadas (2014). Gañador do Premio Oceans 2015.[13]
- Machado (2016 ). Gañador do Premio Jabuti 2017 nas categorías de Novela e Libro do Ano e segundo clasificado no Premio Oceanos 2017 .
Ensaio editar
- Carlos Drummond de Andrade (1976 ).
- Ma literatura nos trópicos; ensaios sobre dependência cultural (1978 ).
- Vale quanto pesa; ensaios sobre questões político-culturais (1982 ).
- Brasilianische Literatur der Zeit der Militärherrschaft (1964-1988) (1988 ). Organizador deste traballo sobre literatura brasileira no período 1964 a 1988.
- Nas malhas da letra (1989 ).
- The Space in-between - ensaios sobre cultura latinoamericana (2001 ). Antoloxía de ensaios editado por Ana Lúcia Gazzola, [14] en Duke University Press.
- O cosmopolitismo dos pobres: crítica literária e crítica cultural (2004 ) .
- As raízes e o labirinto de América Latina (2006 ).
- A vida como literatura: o amanuense Belmiro (2006).
- Ora (Direis) puxar conversa! (2006 ).
- A vida como literatura : O amanuense Belmiro (2006 ).
Poesía editar
- 4 poetas (1960). Publicado xunto con outros autores.
- Brasil: prosa e poesia (1969 ). Antoloxía publicada en Nova York.
- Salto (1970).
- Ariano Suassuna (1975 ). Antoloxía comentada.
- Crescendo durante a guerra numa província ultramarina (1976)
- Poemas (1985 ). Tradución do libro de Jacques Prévert.
- Cheiro forte (1995).
Outros editar
- Glosario de Derrida (1976 ). Supervisor desta publicación polos seus estudantes de máster en Literatura da PUC-RJ.
- Por que amo Barthes (1995). Tradución do libro de Alain Robbe-Grillet)
- Intérpretes do Brasil (2000). Organizador deste traballo en tres volumes, que reúne textos de autores que pensaron sobre Brasil).
- Carlos e Mário (2002). Organización e notas da correspondencia completa entre Mário de Andrade e Carlos Drummond de Andrade).
- República das Letras, de Gonçalves Dias a Ana Cristina César: cartas de escritores brasileiros: 1965-1995 (2003). Organizador.
- Genealogia da Ferocidade (2017). Análise da obra Grande Sertão: Veredas de Guimarães Rosa).[15]
- Menino sem passado: (1936-1948) (2021). Autobiografía.
Notas editar
- ↑ "Ensaísta e poeta brasileiro Silviano Santiago conquista o Prêmio Camões 2022" (en portugués). Consultado o 2023-03-28.
- ↑ Pinto, Cristina Ferreira - Urban voices: contemporary short stories from Brazil - Editora University Press of America, 1999 - 250 páxinas
- ↑ "UFF Notícias - Núcleo de Comunicação Social (Nucs)". www.noticias.uff.br. Consultado o 2023-10-24.
- ↑ Faculdade de Filosofia, Ciências e Letras de Assis - Anais, Volume 1961 - Editora Faculdade de Filosofia, Ciências e Letras de Assis, 1963 - 666 páxinas
- ↑ Miranda, Wander Melo - Corpos escritos - EdUSP, 1992 - 174 páxinas
- ↑ Alencar, José Martiniano de e Santiago, Silviano - Iracema: notas de Silviano Santiago - Editora F. Alves, 1975 - 86 páxinas
- ↑ "Prefeitura de Recife". Arquivado dende o orixinal o 2016-03-04. Consultado o 2019-05-22.
- ↑ Resende, Beatriz - Contemporâneos: expressôes da literatura brasileira no século XXI - Casa da Palavra, 2008 - 175 páxinas
- ↑ Aragão, Verônica de - O narrador pós-moderno em Silviano Santiago - Editora Caetés, 2009 - 104 páxinas
- ↑ Lusa (2015-12-09). "Silviano Santiago vence Prémio Oceanos de Literatura em Língua Portuguesa". PÚBLICO (en portugués). Consultado o 2023-10-24.
- ↑ "Prêmio Camões 2022 vai para Silviano Santiago, crítico e autor de 'Machado'" (en portugués). 2022-10-24. Consultado o 2022-10-24.
- ↑ publico.pt (24-10-2022). "Prémio Camões para o ensaísta, romancista e poeta brasileiro Silviano Santiago". Consultado o 24-10-2022.
- ↑ "Chico Buarque e Glauco Mattoso são finalistas do prêmio Oceanos; veja lista - 11/11/2015 - Ilustrada". Folha de S.Paulo. 2023-10-24. Consultado o 2023-10-24.
- ↑ Aécio sucateou a Educação, desempregou 71 mil e não convocou os concursados - Eis o legado do tucano!
- ↑ "Silviano Santiago - Fontes de Pesquisa: Biografia". Silviano Santiago - Fontes de Pesquisa. Consultado o 2023-10-24.