Ramón Berenguer IV o Santo

(Redirección desde «Ramón Berenguer IV de Barcelona»)

Ramón Berenguer IV o Santo, nado en Barcelona entre os anos 1113 e 1114 e finado en Borgo San Dalmazzo, preto de Turín, o 7 de agosto de 1162[1] foi Conde de Barcelona, Xirona, Osona, Cerdaña e Ribagorza, e princeps do Aragón, que na época significaba primus inter pares.

Infotaula de personaRamón Berenguer IV o Santo

Editar o valor em Wikidata
Nome orixinal(ca) Ramon Berenguer IV Editar o valor em Wikidata
Biografía
Nacemento1114 Editar o valor em Wikidata
Barcelona (Condado de Barcelona) Editar o valor em Wikidata
Morte6 de agosto de 1162 (Gregoriano) Editar o valor em Wikidata (47/48 anos)
Borgo San Dalmazzo (pt) Traducir Editar o valor em Wikidata
Lugar de sepulturaMosteiro de Santa Maria de Ripoll (pt) Traducir Editar o valor em Wikidata
Raíña consorte de Aragón
agosto de 1150 – 6 de agosto de 1162
Rexente County of Provence (en) Traducir
1144 – 1161
Rexente Reino de Aragón
13 de novembro de 1137 – 6 de agosto de 1162
Conde de Barcelona
19 de xullo de 1131 – 6 de agosto de 1162
← Ramón Berenguer IIIAfonso II de Aragón → Editar o valor em Wikidata
Datos persoais
País de nacionalidadeCondado de Barcelona Editar o valor em Wikidata
Actividade
Ocupacióngobernante Editar o valor em Wikidata
LinguaCatalão medieval (pt) Traducir e lingua latina Editar o valor em Wikidata
Outro
TítuloCount of Provence (en) Traducir (1144–1154)
Count of Sobrarbe (en) Traducir (1137–1162)
Conde de Ribagorça (pt) Traducir (1137–1162)
Prince of the aragoneses (en) Traducir (1137–1162)
Count of Cerdagne (en) Traducir (1131–1162)
Count of Besalú (en) Traducir (1131–1162)
Count of Ripoll (en) Traducir (1131–1162)
Conde de Barcelona (1131–1162)
Count of Berga (en) Traducir (1131–1162)
Condes de Girona (pt) Traducir (1131–1162)
Count of Conflent (en) Traducir (1131–1162)
Count of Osona (en) Traducir (1131–1162) Editar o valor em Wikidata
FamiliaCasa de Barcelona (pt) Traducir Editar o valor em Wikidata
CónxuxePetronila de Aragón (1151 (Gregoriano)–1162) Editar o valor em Wikidata
FillosDoce de Aragón, Berenguer of Barcelona (en) Traducir, filho ilegítimo (pt) Traducir, Sancho I, Conde da Cerdanha (pt) Traducir, Peter of Barcelona (en) Traducir, Afonso II de Aragón, Raimundo Berengário III, Conde da Provença (pt) Traducir Editar o valor em Wikidata
PaisRamón Berenguer III Editar o valor em Wikidata  e Dulce I, Condessa da Provença (pt) Traducir Editar o valor em Wikidata
IrmánsBerengário Raimundo, Conde da Provença (pt) Traducir, Berenguela de Barcelona, Almodis of Barcelona (en) Traducir, Stefania di Barcellona (en) Traducir e Ximena de Barcelona i de Díaz (en) Traducir Editar o valor em Wikidata
Cronoloxía
agosto de 1150Royal Wedding of Ramon Berenguer IV and Petronila de Aragón (en) Traducir
13 de novembro de 1137Abdication of Ramiro II of Aragon (en) Traducir
27 de agosto de 1137Confirmation of Ayerbe (1137) (en) Traducir
11 de agosto de 1137marriage contract of Barbastro (en) Traducir
Union of the Kingdom of Aragon and the County of Barcelona (en) Traducir Editar o valor em Wikidata

Editar o valor em Wikidata

WikiTree: Aragón-206

Traxectoria editar

Orixe familiar editar

Era fillo de Ramón Berenguer III e Dulce da Provenza, a quen sucedeu no trono condal de Barcelona contra 1131, mentres o seu irmán xemelgo Berenguer Ramón sucedía a seu pai no trono condal da Provenza. Era neto por liña paterna de Ramón Berenguer II e Mafalda de Apulia-Calabria, e por liña materna de Gerbert de Gavaldà e Gerberga da Provenza.

Foi cabaleiro templario como o fora, tamén, seu pai, aínda que con carácter temporal (miles ad terminum).[2][3]

Notas editar

  1. Ubieto (1987), páx. 188
  2. Carraz, Damien (2005). L'Ordre du Temple dans la basse vallée du Rhône (1124-1312): Ordres militaires, croisades et sociétés méridionales. Collection d'histoire et d'archéologie médiévales, ISSN 1255-2380 num. 17 (en francés). Lyon: Presses Universitaires Lyon. p. 110. ISBN 978-2-7297-0781-1. 
  3. Os miles ad terminum eran cabaleiros que non tomaban a totalidade dos votos da ordenación, polo que tiñan un estatus inferior e servían tan só durante un tempo limitadosolo durante un tiempo limitado. (Véxase: Selwood, Dominic (1999). Knights of the Cloister: Templars and Hospitallers in Central-Southern Occitania, C.1100-C.1300. Boydell & Brewer Ltd. p. 120. ).

Véxase tamén editar

Bibliografía editar

  • Bofarull y Mascaró, Próspero de (1836). Los Condes de Barcelona vindicados II. Barcelona: Imprenta de Oliveres y Monmany. 
  • Pellicer i Pagès, Josep Mª (1888). Santa María del monasterio de Ripoll (en castelán). Mataró: Establecimiento tipográfico de Feliciano Horta. 
  • Pujades, Gerónimo (1832). Cronica universal del principado de Cataluña (en castelán) VIII. Barcelona: Imprenta de José Torner. 
  • Suárez Fernández, Luis (1976). Historia de España Antigua y Media (en castelán). Madrid: Rialp. 
  • Ubieto Arteta, Antonio (1981). Historia de Aragón (en castelán). Vol. I (La formación territorial). Zaragoza: Anubar ediciones. ISBN 84-7013-181-8. 
  • Ubieto Arteta, Antonio (1987). Historia de Aragón: Creación y desarrollo de la Corona de Aragón (en castelán). Zaragoza: Anubar. ISBN 84-7013-227-X.