Ragnall Guthfrithsson

Non confundir con Ragnald Godfredsson de Mann

Ragnall Guthfrithsson (nórdico antigo: Røgnvaldr Guðrøðsson, irlandés antigo: Ragnall mac Gofraid), finado en 944 ou 945, foi un monarca hiberno-nórdico do reino viquingo de York que gobernou en diarquía co seu primo Amlaíb Cuarán no século X.

Infotaula de personaRagnall Guthfrithsson

Editar o valor en Wikidata
Biografía
Nacementovalor descoñecido Editar o valor en Wikidata
Morte945 (Gregoriano) Editar o valor en Wikidata
Actividade
Ocupaciónrei Editar o valor en Wikidata
Familia
PaiGofraid ua Ímair Editar o valor en Wikidata

Traxectoria

editar

Fillo de Gofraid ua Ímair, bisneto de Ímar, e irmán do rei viquingo de Dublín Blácaire mac Gofrith, por tanto pertence á lendaria e poderosa dinastía Uí Ímair[1].

Ragnall e Amlaíb gobernaron York até 944 cando son expulsados. A cronoloxía dos feitos entre a morte de Aethelstan, rei de Inglaterra, e a expulsión de Amlaíb e Ragnall non está clara, xa que as diferentes versións da Crónica Anglosaxoa non se poñen de acordo[2]. A Crónica Anglosaxoa relata que:

O rei Edmund conquistou toda Northumbria e puxo en fuga aos dous reis Olaf e Rægnald[3].

É posíbel que a presunta rivalidade entre ambos os caudillos viquingos contribuíse á súa caída[4]. Ragnall morreu no seu intento de recuperar York.

  1. Downham, Viking Kings, pp. 43, 241 & 248; Costambeys, "Ragnall Guthfrithson"; Hudson, "Óláf Sihtricson"; Hudson, Viking Pirates, pp. 33–34; Woolf, Pictland to Alba, p. 181; Annals of Clonmacnoise, s.a. 933.
  2. Higham, "Five Boroughs"; Higham, Kingdom of Northumbria, p. 193; Miller, "Edmund"; Woolf, Pictland to Alba, p. 174; pero que Amlaíb controlase o Danelaw de Mercia é cuestionado por Downham, Viking Kings, pp. 108–109.
  3. Swanton, Anglo-saxon Chronicle, pp. 110–111, Ms. A, s.a. 944, Ms. E., s.a. 944.
  4. Downham, Viking Kings, pp. 46 & 111–112; Woolf, Pictland to Alba, p. 182.

Véxase tamén

editar

Bibliografía

editar