Ptilocercus lowii
Ptilocercus lowii, coñecido vulgarmente na bibliografía internacional co nome de tupaia ou musaraña arborícola de cola plumosa, é unha especie de mamífero placentario da orde dos escandentios, a única da familia dos ptilocércidos, e do seu único xénero, Ptilocercus,[3]
| Ptilocercus lowii Musaraña arborícola de cola plumosa | |||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 Lámina Ptilocercus lowii, de Joseph Wolf, na obra de Gray.[1] | |||||||||||||||||||||||||
| Estado de conservación | |||||||||||||||||||||||||
 Pouco preocupante[2] | |||||||||||||||||||||||||
| Clasificación científica | |||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
| Nome binomial | |||||||||||||||||||||||||
| Ptilocercus lowii Gray, 1848 | |||||||||||||||||||||||||
 Distribución de Ptilocercus lowii
| |||||||||||||||||||||||||
É orixinaria do sur de Tailandia, a península Malaia, Borneo e algunhas outras illas de Indonesia.[2]
Taxonomía editar
Descricións editar
A familia foi descrita en 1913 polo zoólogo e biólogo estadounidense Marcus Ward Lyon, en Proc. U. S. Natl. Mus., 45: 4,[3] separando ao xénero Ptilocercus da dos tupaíidos, onde estivera adscrito até aquela.
O xénero, e a especie, foran descritos en 1848 polo naturalista inglés John Edward Gray en Proc. Zool. Soc. Lond., 1848: 23.[4][5]
Sinonimia editar
Ao longo do tempo o xénero Ptilocercus tamén foi coñecido polo sinónimo Ptilocerus Brehm, 1864.[4]
Etimoloxías editar
O nome da familia fórmase, como é habitual, sobre a raíz do seu xénero tipo (e único), Ptilocercus, coa adición da desinencia do latín científico -idae, propipo das familias de animais.
En canto o nome do xénero está formado pola raíz do latín científico ptil-, tirada do grego antigo πτίλον ptílon, 'pluma', e o grego κέρκος kérkos, 'cola'. Literalmente: 'o de cola de pluma'.[6]
E o específico, lowii, foi unha homenaxe que Gray lle fixo ao naturalista, administrador colonial e explorador inglés Hugh Low.
Clasificación editar
A familia comprende un único xénero, cunha única especie, na que se recoñecen dúas subespecies:[4]
Familia Ptilocercidae Lyon, 1913
- Xénero Ptilocercus (Gray, 1848)
- Ptilocercus lowii (Gray, 1848)
- Ptilocercus lowi lowii (Gray, 1848)
- Ptilocercus lowi continentis (Thomas, 1910)
- Ptilocercus lowii (Gray, 1848)
Filoxenia editar
A dos ptilocércidos é unha familia dentro da orde dos escandentios. Numerosas diferenzas morfolóxicas e xenéticas apoian a clasificación dos ptilocércidos como unha familia separada do resto das musarañas arborícolas, das que diverxeron hai ao redor de 63 millóns de anos.[2]
Os membros desta orde consideráronse, en primeira instancia, como insectívoros,[7] e máis tarde foron incluídos na orde dos primates, sobre a base de certas similitudes anatómicas con estes como, por exemplo, a estrutura do cerebro,[7] e clasificados como prosimios primitivos.[3]
Porén, recentes estudos filoxenéticos moleculares puxeron de manifesto que os tupaias deben de ter a mesma categoría taxonómica (orde) que os primates, dentro do clado dos Euarchonta, que inclúe tamén aos dermópteros. De acordo con estes estudos, Euarchonta é o grupo irmán dos Glires (Lagomorpha + Rodentia), e Euarchonta + Glires forman o clado de rango superior Euarchontoglires.[8]
Porén, propuxéronse outras relacións entre ditas ordes.[9]
Curiosidade científica editar
Este animal presenta a característica de que se alimenta do néctar dunha palmeira (Eugeissona tristis), que contén até un 3,8 % de alcohol, do que consome cada noite o equivalente de 9 copas de viño para un ser humano, sen mostrar niungún signo de ebriedade.[10][11]
As medicións feitas cun biomarcador da descomposición do etanol suxiren que pode metabolizalo por unha vía que non se utiliza tan frecuentemente nos seres humanos. A súa capacidade de inxerir grandes cantidades de alcohol presúmese que pode ser unha adaptación evolutiva na súa árbore filoxenética. Porén non está claro como se beneficia o animal desta inxesta de alcohol, ou que consecuencias pode ter a alta taxa de alcohol no sangue na súa fisioloxía.[12]
Notas editar
- ↑ Lámina orixinal en Proceedings of the Zoological Society of London, 1848.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Han, K. H. & Stuebing, R. (2008): Ptilocercus lowii na Lista vermella de especies ameazadas da UICN. Versión 2015-4. Consultada o 6´02-2016
- ↑ 3,0 3,1 3,2 Ptilocercidae no MSW
- ↑ 4,0 4,1 4,2 Ptilocercus en MSW.
- ↑ Gray, John E., Proceedings of the Zoological Society of London, 1848. p. 23.
- ↑ Ptilocercus Arquivado 24 de marzo de 2016 en Wayback Machine. en Animalia. Etymology of animal names.
- ↑ 7,0 7,1 "Insectívoros" en Kowalski, Kazimierz (1981), pp. 270-284.
- ↑ Janecka, Jan E.; Miller, Webb; Pringle, Thomas H.; Wiens, Frank; Zitzmann, Annette; Helgen, Kristofer M.; Springer, Mark S.; Murphy, William J. (2 de novembro de 2007). "Molecular and Genomic Data Identify The Closest Living Relatives of Primates" (PDF). Science 318: 792–4.
- ↑ Pettigrew, J. D.; Jamieson, B. G.; Robson, S. K.; Hall, L. S,; McAnally, K. I. & Cooper, H. M. (1989): "Phylogenetic relations between microbats, megabats and primates (Mammalia: Chiroptera and Primates)". Philosophical Transactions of the Royal Society of London, Series B, Biological Sciences, 325 (1229): 489-559.
- ↑ Marc Mennessier "La musaraigne qui tient très bien l'alcool" (A musaraña que soporta moi ben o alcohol), no diario Le Figaro, Francia, 30-07-2008.
- ↑ "Mamíferos de Malasia se alimentan con un néctar alcohólico equivalente a la cerveza" no diario El Mundo, España, 29-07-2008.
- ↑ Wiens, F.; Zitzmann, A., Lachance, M.-A., Yegles, M., Pragst, F., Wurst, F. M., von Holst, D., Guan, S. L., Spanagel, R. (2008): "Chronic intake of fermented floral nectar by wild tree-shrews". Proceedings of the National Academy of Sciences 105 (30): 10426–10431. Resumo Arquivado 24 de outubro de 2013 en Wayback Machine..
Véxase tamén editar
Bibliografía editar
- Kowalski, Kazimierz (1981): Mamíferos. Manual de teriología. Madrid: H. Blume Ediciones. ISBN 84-7214-229-9.
- Kriegs, J. O. et al. (2007): "Evolutionary history of 7SL RNA-derived SINEs in Supraprimates". Trends Genet. 23 (4): 158–161.
- Madsen, O.; Scally, M.; Douady C. J. et al. (2001): "Parallel adaptive radiations in two major clades of placental mammals". Nature 409 (6820): 610–614.
- Murphy, W. J. et al. (2001): "Molecular phylogenetics and the origins of placental mammals". Nature 409 (6820): 614–618.
- Vaughan, T. A. (1986): Mammalogy. Third Edition. Fort Worth, Texas, USA: Saunders College Publishing.
- Wilson, D. E. & Reeder, D. M., eds. (2005): Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference, 3ª ed. Baltimore, Maryland, USA: The Johns Hopkins University Press. ISBN 0-8018-8221-4.
- Yates, T. L. (1984): "Insectivores, elephant shrews, tree shrews, and dermopterans" en Anderson, S. & J. K. Jones, Jr., eds. Orders and Families of Recent Mammals of the World. Nova York: John Wiley and Sons, pp. 117–144.
Outros artigos editar
Ligazóns externas editar
- Ptilocercus lowii Gray, 1848 Arquivado 13 de marzo de 2016 en Wayback Machine. en Catalogue of Life: 29th, xaneiro de 2016. Species 2000. SIIT.
- Ptilocercus lowii no CITES. Distribución [1]
- Ptilocercus lowii no SIIT.
- Ptilocercus lowii na ADW. Con abundante información, imaxes e bibliografía (en inglés).
- Ptilocercus lowii na EOL.