Ponciano, papa
Este artigo precisa de máis fontes ou referencias que aparezan nunha publicación acreditada que poidan verificar o seu contido, como libros ou outras publicacións especializadas no tema. Por favor, axude mellorando este artigo. (Desde xuño de 2017.) |
Ponciano, nado en Roma e finado en Sardeña o 19 de novembro de 235, foi o 18º Papa da Igrexa católica entre 230 e 235.
  | |
| Nome orixinal | (la) Pontianus |
|---|---|
| Biografía | |
| Nacemento | valor descoñecido Roma, Italia |
| Morte | outubro de 235 Tavolara, Italia |
| Lugar de sepultura | Catacumba de Calisto (pt)  |
 18º Papa | |
| 21 de xullo de 230 – 28 de setembro de 235 ← Urbano I – Antero → | |
| Datos persoais | |
| Relixión | Catolicismo |
| Actividade | |
| Lugar de traballo | Roma |
| Ocupación | sacerdote católico |
| Período de tempo | Imperio Romano |
| Enaltecemento | |
| Día de festividade relixiosa | 13 de agosto |
| Descrito pola fonte | Dicionario Enciclopédico Brockhaus e Efron Encyclopædia Britannica |
   | |
Traxectoria
editarFoi o primeiro pontífice da historia da Igrexa que non permaneceu na cadeira de San Pedro ata o seu falecemento, xa que renunciou o 28 de setembro de 235, data que ademais constitúe a primeira da historia papal totalmente confirmada por documentos históricos. Procedeu a confirmar a condena que Demetrio de Alexandría lanzara sobre os textos de Oríxenes sobre a Resurrección, e ordenou o canto dos Salmos nas igrexas e a recitación do "Confiteor" antes de morrer, así como o uso do saúdo Dominus vobiscum ('O Señor estea convosco').
Ó igual que os seus antecesores, enfrontouse ó antipapa Hipólito, que mantivo o cisma que iniciara ó negarse a recoñecer a Ponciano como papa. Porén, a subida ó trono do imperio de Maximino o Tracio, que reactivou as persecucións contra os cristiáns, supuxo que tanto Ponciano como Hipólito fosen deportados ás minas de sal de Sardeña, onde lograron reconciliar as súas posturas, poñendo fin ó primeiro cisma que sufrira a Igrexa ó abdicar ambos a favor de Antero.
Pouco despois da abdicación Ponciano e Hipólito foron martirizados ó seren azoutados ata a morte, tralo que os seus corpos foron trasladados a Roma, onde foron inhumados nas catacumbas de San Calisto.
No seu tempo sitúase a lenda da virxe e mártir santa Icía, patroa da música. Baixo o pontificado de Ponciano, Valeriano (que se identifica como o mesmo Valeriano esposo de santa Icía) converteuse ó cristianismo e foi martirizado.
Véxase tamén
editarLigazóns externas
editar
|
Este artigo sobre Papas é, polo de agora, só un bosquexo. Traballa nel para axudar a contribuír a que a Galipedia mellore e medre.
Existen igualmente outros artigos relacionados con este tema nos que tamén podes contribuír. |