O Palau Sant Jordi (do catalán: Pazo de San Xurxo) é un recinto cuberto e multifuncional situado na montaña de Montjuïc, en Barcelona , construído con motivo dos Xogos Olímpicos de 1992. Está considerado a xoia do chamado "anel olímpico de Montjuïc", que tamén integran instalacións como o Estadio Olímpico Lluís Companys, a Piscina de Saltos de Montjuïc ou as Piscinas Bernat Picornell.

Palau Sant Jordi
Datos
Coordenadas41°21′48″N 2°09′09″L / 41.363389, 2.152556
LocalizaciónEspaña Barcelona, España
Construción
Inauguración21 de setembro de 1990
ArquitectoArata Isozaki e Mamoru Kawaguchi
Estadio
Capacidade17 000 espectadores
PropietarioConcello de Barcelona
LocalíaFC Barcelona (ACB) (1990-1992)
Webhttp://palausantjordi.barcelona
Eventos
Xogos Olímpicos de 1992
Eurobasket 1997
Final da Copa Davis (2000, 2009)
Final Four da Euroliga (1998, 2003)
editar datos en Wikidata ]

É a instalación olímpica máis utilizada de Barcelona, xa que acolle todo tipo de acontecementos deportivos, espectáculos musicais e teatrais e encontros sociais. Para acontecementos deportivos ten unha capacidade de 16.670 espectadores sentados (habilitando bancadas no fondo sur, que normalmente carece delas)/delas), mentres que para concertos ten unha capacidade máxima superior aos 24.000 espectadores, aínda que as últimas ordenanzas municipais restrinxen as licenzas de uso a un máximo de 17.960 espectadores.

Historia

editar

Deseñado polo arquitecto xaponés Arata Isozaki, foi inaugurado o 21 de setembro de 1990, dous anos antes da celebración dos Xogos Olímpicos de Barcelona. Está considerado unha obra mestra da arquitectura e a enxeñaría moderna. A súa estrutura e materiais mecanizados confírenlle unha gran flexibilidade que permite adaptar o recinto para acoller os máis variados acontecementos. O Palau Sant Jordi foi o principal pavillón cuberto dos Xogos Olímpicos de Barcelona 1992, acollendo a competición de ximnasia artística así como as finais de balonmán e voleibol.

O Palau Sant Jordi acolle regularmente espectáculos deportivos de todo tipo; tenis coas dúas finais de Copa Davis de 2000 e 2009; baloncesto coa celebración de dúas finais de Euroliga (1998 e 2003) e o Eurobasket en 1997; exhibicións de motocros e trial; así como deportes non habituais de practicar en recintos non especializados como o windsurf ou a natación (con motivo do Campionato Mundial de Natación de 2003, celebrado en Barcelona, instalouse unha piscina regulamentaria de 50x25 metros onde se disputaron as principais probas dos campionatos).

Véxase tamén

editar

Ligazóns externas

editar