Padrenda, Meaño

parroquia civil do concello de Meaño

San Martiño de Padrenda é unha parroquia que se localiza ao norte do concello de Meaño, lindando con Cambados e Ribadumia. Segundo o padrón municipal de 2016 tiña 448 habitantes (238 mulleres e 210 homes), distribuídos en 7 entidades de poboación, o que supón un retroceso respecto ós anos 2010, cando tiña 467 veciños, e 2005, cando eran 480. Ten unha superficie de 2,18 km².

Padrenda
O cego de Padrenda
ConcelloMeaño[1]
ProvinciaPontevedra
Coordenadas42°28′49″N 8°47′29″O / 42.48027778, -8.79138889
Poboación448 hab. (2016)
Entidades de poboación7[1]
editar datos en Wikidata ]
Padrenda no mapa da xurisdición da Lanzada incluído no Catastro de Ensenada, 1752.

Desta parroquia era natural o Cego de Padrenda, pintado por Castelao nun dos seus lenzos.

editar
  • San Vicente de Padrenda/ ten unha rosa na man/ que lla mandou de regalo/ San Clemenzo de Sisán [2].

Lugares e parroquias

editar

Lugares de Padrenda

editar
Lugares da parroquia de Padrenda no concello de Meaño (Pontevedra)

A Baiuca | A Bouza | Cristimil | Padrenda de Abaixo | O Pazo do Monte | Pedras Roibas | Tanoira

Parroquias de Meaño

editar
Galicia | Provincia de Pontevedra | Parroquias de Meaño

Covas (Santa Cristina) | Dena (Santa Eulalia) | Lores (San Miguel) | Meaño (San Xoán) | Padrenda (San Martiño) | Simes (Santa María) | Xil (Santa Eulalia)

  1. 1,0 1,1 Decreto 219/1998, do 2 de xullo, polo que se aproba o nomenclátor correspondente ás entidades de poboación da provincia de Pontevedra.
  2. Padrenda é parroquia de Meaño pero con advocación a San Martiño. Linda polo norte con San Clemenzo de Sisán, parroquia de Ribadumia.

Véxase tamén

editar

Outros artigos

editar

Bibliografía

editar
  • BOUZA BREY, Fermín: "Cantigas populares da Arousa", en Arquivos do Seminario de Estudos Galegos III, 1929, 153-204.