Otto Heinrich Warburg

Otto Heinrich Warburg, nado en Friburgo (Baden) o 8 de outubro de 1883 e finado en Berlín o 1 de agosto de 1970, foi un fisiólogo alemán.

Otto Heinrich Warburg
Datos persoais
Nacemento8 de outubro de 1883
LugarFriburgo (Alemaña)
Falecemento1 de agosto de 1970, 86 anos
LugarBerlín (Alemaña)
Causaembolia pulmonar
SoterradoCemitério de Dahlem
ResidenciaAlemaña
NacionalidadeAlemá
EtniaPobo xudeu
Actividade
CampoFisiólogo
Alma máterUniversidade Humboldt de Berlín e Universidade de Freiburg im Breisgau
Director de teseHermann Emil Fischer
Contribucións e premios
Coñecido porPolas súas investigacións sobre o citocromo na respiración celular
PremiosPremio Nobel de Medicina (1931)
editar datos en Wikidata ]

Traxectoria editar

Era fillo do físico Emil Warburg, presidente do Physikalische Reichsanstalt. Otto estudou Química con Emil Fischer, e obtivo o título de Doutor en Química (Berlín) en 1906. Entón estudou con von Krehl e doutorouse en Medicina en Heidelberg en 1911. Serviu na Garda de Cabalaría prusiana durante a primeira guerra mundial.

En 1918 foi designado Profesor no Kaiser Wilhelm Institute para Bioloxía de Berlín-Dahlem. Desde 1931 foi Director do Wilhelm Kaiser Institute para a Fisioloxía da Célula, alí, recibiu unha doazón da Fundación Rockefeller á Kaiser Wilhelm Society, fundada o ano anterior.

As temperás investigacións de Warburg con Fischer foron no campo do polipéptido. En Heidelberg, traballou sobre o proceso de oxidación. O seu interese especial na investigación de procesos vitais por métodos físicos e químicos conduciu a intentos de relacionar estes procesos con fenómenos do mundo inorgánico. Os seus métodos implicaron estudos detallados sobre a asimilación do dióxido de carbono en plantas, o metabolismo de tumores, e o compoñente químico do osíxeno que transfire o fermento respiratorio. Warburg nunca foi profesor, e estaba sempre agradecido pola oportunidade de dedicar todo o seu tempo á investigación científica. As súas investigacións posteriores no Kaiser Wilhelm Institute conduciron ó descubrimento de que a flamida e a nicotinamida eran os grupos activos das encimas que transfiren hidróxeno. Este, xunto coa ferro-osixenasa descuberta antes, deu razón completa das oxidacións e reducións do mundo vivo. Polo seu descubrimento da natureza e o modo da acción da encima respiratoria, concedéronlle o Premio Nobel en 1931. Este descubrimento abriu novos camiños nos campos do metabolismo celular e da respiración celular.

Foi director, entre 1931 e 1953, do Kaiser Wilhelm Institute (hoxe Instituto Max Planck) de fisioloxía celular en Berlín. Investigou o metabolismo dos tumores e a respiración celular, particularmente da célula cancerosa.

Otto Warburg foi Membro Estranxeiro da Sociedade Real de Londres (1934) e membro das Academias de Berlín, Ache, Copenhaguen, Roma, e a India. Outorgáronlle a Ordre pour lle Mérite, e a Gran Cruz da República Federal de Alemaña. En 1965 foi nomeado Doutor Honoris Causa na Universidade de Oxford.

Algunhas publicacións editar

Ademais de moitas publicacións dunha natureza menor, Warburg é o autor de:

  • 1911. Über die Rolle des Eisens in der Atmung des Seeigeleis nebst Bemerkungen über einige durch Eisen beschleunigte Oxydationen m. Abb. (Sitzungsber. Heidelberger Akad. Wiss. math.-nat. Kl B Heidelberg, 1911) (Do rol do ferro na respiración do "Urchin Egg mariño" e comentarios dalgunhas oxidacións aceleradas por ferro. Proc. Heidelberg Academy of Sciences Heidelberg)
  • 1926. Stoffwechsel der Tumoren
  • 1928. Katalytische Wirkungen der lebendigen Substanz
  • 1946. Schwermetalle als Wirkungsgruppen von Fermenten (Grupos prostéticos de metais pesados e o control encimático)
  • 1947. Ideen zur Fermentchemie der Tumoren (Abh. der Deutschen Akad. der Wissenschaften zu Berlin. Math-naturwissenschaft. Kl 1947, Berlin 1947) (Tese da Química encimática de tumores, Proc. German Academy of Sciences, Berlín.
  • 1948. Wasserstoffübertragende Fermente. Berlín, Saenger 1948) (Encimas hidróxeno-transferentes)
  • 1951. Wasserstoffubertragende Fermente
  • 1955. Mecanismo da Fotosíntese
  • 1955. Entstehung der Krebszellen
  • 1962. Weiterentwicklung der zellphysiologischen Methoden (
  • Weiterentwicklung der zellphysiologischen Methoden: angewandt auf Krebs, Photosynthese und Wirkungsweise der Röntgenstrahlung: Arbeiten aus dean Jahren 1945-1961. Thieme, Stuttgart 1962 (Outros desenvolvementos de métodos en fisioloxía celular aplicada ó cancro, fotosíntese e efectos da radiación por raios X) textos en alemán e inglés.

Véxase tamén editar

Ligazóns externas editar