Ocarina

A ocarina é un pequeno instrumento de vento, feito de cerámica, sen chaves e xeralmente con oito orificios para os dedos. O timbre varía segundo o tamaño do instrumento.

Historia

A orixe da ocarina remóntase á América Prehispánica, os quechuas e aimarás empregaban este instrumento musical, acompañados de quenas, zampoñas e outros instrumentos. A súa fabricación é difícil xa que é de greda e oca no centro, existen diferentes tamaños pero non superan o largo da man. Úsanse en Bolivia, Perú, Venezuela, norte de Chile, norte da Arxentina e toda Mesoamérica.

Modo de uso

A orde dos tonos nunha ocarina de oito orificios é (de dereita a esquerda): 1 re, 2 mi, 3 fa, 4 sol, 9 mi, 5 la, 6 si, 7 do. Na de catro buratos é: mi, sol, la e si.

Supondo unha ocarina de 8 orificios (6 arriba e 2 abaixo) vista desde arriba, coa boquilla apuntando cara o executante, tocaríase do seguinte xeito:

Nota	Orificios superiores	Orificios inferiores
Dó	X X X X X X	X X
Re	X X X X X O	X X
Mi	X X X X O O	X X
Fa	X X X O O O	X X
Sol	X X X O O O	X O
La	X X O O O O	X O
Si	X O O O O O	X O
Dó	O O O O O O	X O
Re	O O O O O O	O O

onde:

• X = Orificio cerrado
• O = Orificio aberto

Na cultura popular

A ocarina é empregada nalgunhas pezas musicais de grupos folk como Milladoiro.

En 1998 no videoxogo The Legend of Zelda: Ocarina of Time e o que lle segue The Legend of Zelda: Majora's Mask, o heroe protagonista, Link, fai uso da Ocarina do tempo, un instrumento máxico que lle outorga distintos poderes ó tocar certas melodías.

Na Dragon Ball cando Tapion usa a súa ocarina para conter o monstro que dorme no seu interior.