Montgat
Montgat é un municipio catalán da comarca do Maresme, na provincia de Barcelona. O seu nome provén do latín monte katum (monte dos gatos), que era o nome co que se coñecía o pobo popularmente durante o imperio romano.
Montgat | |||
---|---|---|---|
![]() | |||
Localización | |||
País | ![]() | ||
Comunidade autónoma | ![]() | ||
Provincia | Barcelona | ||
Comarca | Maresme | ||
Xeografía | |||
Altitude | 20 msnm | ||
Superficie | 2,95 km² | ||
Demografía | |||
Poboación | 10.584 hab. (2010) | ||
Densidade | 3.587,8 hab/km² | ||
Xentilicio | Montgatí, montgatina | ||
Outros datos | |||
Código postal | 08390 | ||
Alcalde | Francesc García (CIU) | ||
www.montgat.cat |
É o municipio máis meridional da comarca do Maresme, situada na costa no límite coa comarca do Barcelonès, entre Badalona e el Masnou.
HistoriaEditar
Nas súas orixes Montgat foi un pequeno poboado ibérico. As escavacións que se levaron a cabo demostran a existencia duns asentamentos neolíticos no termo, aproximadamente do 3.500 antes de Cristo.
Da época romana atópase documentado o Turó de Montgat co nome de Promontorium Lunarium. O actual termo municipal estaba atravesado, pola Vía Augusta.
Na Idade Media había un castelo que vixiaba todo o norte da costa, pero Filipe V de España, logo da Guerra de Sucesión fíxoo derrubar. Sobre as ruínas os fundadores da Asociación Catalanista de Excursións Científicas realizaban, no século XIX, frecuentes encontros.
Montgat tivo o primeiro túnel ferroviario de Cataluña e España cando, en 1848 púxose en funcionamento a liña do tren Barcelona-Mataró. En 1867 estableceuse unha parroquia.
Ata o ano 1933 Montgat formou parte do termo de Tiana. Separouse, tras o Decreto da Generalitat de Cataluña o 6 de xullo dese mesmo ano, en que se aprobou a separación do distrito e a constitución dun concello independente.
A partir dos anos 60 a poboación creceu considerablemente a raíz do expansionismo económico español e os movementos migratorios asociados, o que comportou as urbanizacións de bloques de pisos, algúns bastante altos (Turó del Mar), así como barrios cun urbanismo desordenado (Les Costes). Tamén atopamos zonas residenciais como o Pla de Montgat e Residencial Camí d'Alella.
Hoxe a agricultura e a pesca, que no pasado foron actividades principais, desapareceron case por completo. Hai algunhas industrias de materiais de construción (cemento), de porcelana, de produtos químicos e farmacéuticos, e metalurxia. O seu barrio Els Mallorquins, antigamente industrial e hoxe día maioritariamente residencial, forma un continuo urbano con Badalona.
A proximidade de Barcelona, como gran cidade cunha extensa área de influencia, xunto coa dispersión do tecido urbano de pobo debida á presenza de numerosas infraestruturas viarias e ferroviaria que dividen o termo municipal, representa unha ameaza para a identidade de Montgat como municipio independente, ameaza que os sucesivos concellos democráticos, xunto coas entidades veciñais e culturais do municipio, tratan de paliar.
XeografíaEditar
O núcleo antigo atópase situado cerca do montículo de Montgat, unha pequena elevación diante do mar, cruzado pola estrada e un túnel por onde pasa a vía do tren da costa. O termo municipal está rodeado pola serra do Litoral e pequenos montes como Les Guixeres (112 metros) ou a Marquesa (64 metros). Á saída da localidade, cara ao norte, dirección a el Masnou, atópase o pequeno núcleo de Montsolís.
DemografíaEditar
1940 | 1950 | 1960 | 1970 | 1981 | 2000 | 2008 |
---|---|---|---|---|---|---|
2.411 | 2.911 | 3.728 | 5.020 | 7.107 | 8.305 | 10.197 |
Lugares de intereseEditar
- Torre de defensa de Ca l'Alsina
- Igrexa románica de Sant Martí (século XI)
- Casa señorial dos marqueses de Monsolís.
- Ca n'Humet
- Franxa costeira
- Parc del Turonet
- Parc del Tramvia
- Parc de la Riera d'en Font
- Barrio Antigo (Sant Joan)
- Montsolís
Localidades irmandadasEditar
Véxase taménEditar
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Montgat |