A monofonía ou monodia, en música, é a textura máis sinxela, que consiste nunha soa líña melódica sen acompañamento musical ningún.[2] [3] [4]

Melodía medieval inglesa Pop Goes the Weasel.[1]
Pop Goes the Weasel.ogg Reproducir

Actualmente coñécese tamén como monodia, pero este termo non foi sempre sinónimo de monofonía.

Etimoloxías

editar

Monofonía

editar

O termo monofonía está formado polos elementos mono- e -fonía, derivados, respectivamente, das palabras de grego antigo μóνος mónos, "un", "só", "único", e φωνή phōnḗ, "son" (de intrumento musical).[5][6][7]

Monodia

editar

An canto a monodia rocede de latín medieval monōdia, e este do grego antigo μονωιδία monōidía, derivado de μονωίδος monōídos, "cantar so".[8]

Monodia no século XVI

editar

O estilo musical de finais do século XVI chamado «monodia» (ligado á "Camerata Florentina") non utiliza propiamente a textura aquí definida como monódica, senón a melodía acompañada. Porén, recibiu ese nome xa que, en contraste co estilo dominante entón, era unha soa voz a que conducía o discurso musical sobre un acompañamento instrumental de acordes.[9]

  1. Kliewer 1975, pp. 270-301.
  2. Randel 2003, p. 526.
  3. Copland 2011, pp. 62-67.
  4. Corozine, pp. 31-35.
  5. monophony en dictionary.com
  6. monophony Arquivado 12 de setembro de 2019 en Wayback Machine. en memidex.com
  7. monophony en collinsdictionary.com
  8. monody no Merriam-Webster Unabriged Dictionary.
  9. Fortune & Carter.

Véxase tamén

editar

Bibliografía

editar

Outros artigos

editar

Ligazóns externas

editar

 
 Este artigo sobre música é, polo de agora, só un bosquexo. Traballa nel para axudar a contribuír a que a Galipedia mellore e medre.
 Existen igualmente outros artigos relacionados con este tema nos que tamén podes contribuír.