Monesterio é un concello español situado no sur da provincia de Badaxoz, en Estremadura, moi preto da fronteira con Andalucía. Pertence á comarca de Tentudía e ao partido xudicial de Zafra. Tiña en 2016 unha poboación de 4.292 habitantes.

Modelo:Xeografía políticaMonesterio
Imaxe

Localización
lang=gl Editar o valor em Wikidata Mapa
 38°05′15″N 6°16′28″O / 38.0875, -6.2744444444444Coordenadas: 38°05′15″N 6°16′28″O / 38.0875, -6.2744444444444
EstadoEspaña
Comunidade autónomaEstremadura
ProvinciaProvincia de Badaxoz Editar o valor em Wikidata
CapitalMonesterio Editar o valor em Wikidata
Poboación
Poboación4.254 (2023) Editar o valor em Wikidata (13,19 hab./km²)
Xeografía
Parte de
Superficie322,4 km² Editar o valor em Wikidata
Altitude755 m Editar o valor em Wikidata
Comparte fronteira con
Organización política
• Alcalde Editar o valor em WikidataAntonio Garrote Ledesma (en) Traducir Editar o valor em Wikidata
Identificador descritivo
Código postal06060 Editar o valor em Wikidata
Fuso horario
Código INE06085 Editar o valor em Wikidata

Sitio webmonesterio.es Editar o valor em Wikidata

Xeografía editar

Está situado na Serra de Tentudía, dominando o Porto das Marismas. Atópase nos contrafortes de Serra Morena, a unha altitude de entre 740 e 770 msnm, que establecen a división entre Estremadura e Andalucía, dominando o Porto das Marismas (760 m), porta de entrada desde Sevilla e paso natural da Vía da Prata.

Neste punto, onde culminan as chamadas Costas de Culebrín, cobrouse dereito de portazgo ata mediados do século XIX. Durante varios séculos foi unha Encomenda da Orde de Santiago.

Historia editar

Nos seus arredores significativos vestixios da cultura megalítica, tales como dólmenes e restos de antigos asentamentos. Posteriormente, o núcleo monesteriense debeu formar parte do que hoxe se denomina a Beturia Céltica, un amplo territorio ao sur de Badaxoz. Atópase xunto ao Porto das Marismas, punto crítico das comunicacións entre o norte e o sur da Península polo que se canaliza un dos máis importantes itinerarios históricos da antigüidade: a Vía da Prata, e no que aínda o século pasado cobrábase dereito de portazgo.

Con antecedente no enclave romano de Curiga constitúe, pois, a porta de entrada en Estremadura polo sur desde as épocas máis remotas. A orixe da poboación actual atópase nunha fundación templaria, ata que no século XVI foi proclamada por Filipe II como Aldea de Señorío.

Á caída do Antigo Réxime a localidade, entón coñecida como Monasterio, constitúese en municipio constitucional na rexión de Estremadura. Desde 1834 quedou integrado no Partido xudicial de Fuente de Cantos.[1]No censo de 1842 tiña 324 fogares e 1260 veciños.[2] O seu cemiterio, situado na parte máis alta da vila, construíuse cara a 1814. Ata 1873 pertenceu á diocese do Priorado de San Marcos de León, data a partir da cal pasou á xurisdición da diocese de Badaxoz.

A súa vantaxosa situación a metade de camiño entre Sevilla, Badaxoz e Mérida, impulsou de maneira extraordinaria o exercicio da arriería por parte dos seus habitantes, sendo esta actividade sobresaínte na economía local, ademais da agricultura e a gandería.

Lugares de interese editar

  • Igrexa parroquial de San Pedro, do século XVIII aínda que reconstruída na década de 1940. Posúe unha cruz procesional do século XVIII.
  • Ermida da Virxe de Tentudía, construída a mediados do século XX.
  • Castelo das Torres, casa forte da baixa Idade Media situada nas aforas do concello.

Festividades editar

  • Romaría de San Isidro Labrador, en maio, na pradería do Culebrín.
  • Día do Xamón, produto típico da zona. É festa de interese turístico.
  • Entroido
  • Semana Santa
  • Festa do Emigrante, a mediados de agosto.
  • Urban Rock e Estilo Público, festivais.

Notas editar

  1. Biblioteca Virtual Miguel de Cervantes, ed. (21 de abril de 1834). Subdivisión en partidos judiciales de la nueva división territorial de la Península e islas adyacentes (en castelán). 
  2. Municipio Código INE -06-085. [1]

Véxase tamén editar

Ligazóns externas editar