Mikhail Bakunin

Mikhail Bakunin
	;
Nome orixinal	(ru) Михаи́л Алекса́ндрович Баку́нин
Biografía
Nacemento	30 de maio de 1814 ; Premukhimo, Rusia (pt)
Morte	1 de xullo de 1876 (62 anos); Berna, Suíza
Lugar de sepultura	Bremgarten cemetery (en)
Datos persoais
País de nacionalidade	Imperio Ruso ; Rusia ; Francia
Ideoloxía política	Anarquismo
Relixión	Ateísmo
Educación	Mikhailovsky Artillery School (en) (1829–1834); Universidade Humboldt de Berlín
Actividade
Campo de traballo	Filosofía
Lugar de traballo	Dresden
Ocupación	filósofo , anarquista , político , escritor , revolucionario
Período de tempo	Filosofia do século XIX (pt)
Membro de	Primeira Internacional
Movemento	Anarquismo, ateísmo e Filosofía occidental
Influencias	Ernst Theodor Amadeus Hoffmann, Alexander Herzen, Nikolay Ogarev (pt) , Pierre Joseph Proudhon, Jean-Jacques Rousseau, Ludwig Feuerbach, Karl Marx, Georg Wilhelm Friedrich Hegel e Fiódor Dostoievski
Lingua	Lingua rusa
Carreira militar
Rango militar	praporshchik (en) (1833–); junker (en) (1829–)
Obra
	Obras destacables Revolutionary Catechism (en) ; (1873) Estadismo e Anarquia (pt) ; (1882) Deus e o Estado (pt) ;
Arquivos en	Instituto Internacional de História Social (pt) ;
Familia
Familia	Bakunin (en)
Cónxuxe	Antonia Kwiatkowska
Fillos	Maria Bakunin (en) , Giulia Sofia Bakunin (pt)
Pais	Aleksandr Bakunin (en) e Varvara Muravyova (en)
Irmáns	Tatyana Bakunina (en) , Pavel Bakunin (en) , Alexander Bakunin (en) e Aleksey Bakunin (en)
Parentes	Renato Caccioppoli (neto)
	Sinatura

Mikhail Aleksandrovich Bakunin (en cirílico Михаил Александрович Бакунин), nado en Pryamukhino o 30 de maio de 1814 e finado en Berna o 1 de xullo de 1876, foi un anarquista ruso, un dos pais da teoría anarquista.

Traxectoria

Bakunin naceu no seo dunha familia aristocrática, en 1828 trasladouse a San Petersburgo para recibir instrución militar, logo da súa graduación (1832) serviu en Minsk e Gardinas, en 1835 en contra dos desexos do seu pai deixa o exército e marcha a Moscova para estudar filosofía, en 1840 nunha estadía en Berlín únese ao movemento socialista, aséntase en Suíza e participa activamente nas actividades socialistas, o goberno ruso confiscoulle as propiedades cando Bakunin se negou a regresar a Rusia. En 1849 participou na revolta de maio en Dresden, polo que foi condenado a morte, que lle foi conmutada por cadea perpetua, levado a Rusia, en 1855 o goberno envíao a Siberia oriental ata que foxe ao Xapón. Chega a Inglaterra en 1861. Bakunin permanecerá o resto da súa vida no exilio, sobre todo en Suíza. En 1869 fundou a Alianza Social Democrática, pero diante da negativa a permitirlle afiliarse á Primeira Internacional, a alianza disólvese e os diferentes grupos que a formaban entran na Internacional. En 1870 tenta unha revolta fanada en Lión. Os desacordos con Marx, en especial á necesidade dun Estado dos traballadores, que Bakunin nega, levan á expulsión de Bakunin da Primeira Internacional en 1872.