Marco Terencio Varrón
Marco Terencio Varrón (en latín: Marcus Terentius Varro), nado en Rieti en -116 e finado en -27, foi un polígrafo, militar e funcionario romano, orixinario da orde ecuestre.
Nome orixinal | (la) Marcus Terentius Varrō |
---|---|
Biografía | |
Nacemento | 116 a. C. Rieti, Italia |
Morte | 27 a. C. (88/89 anos) Roma, Italia |
Cuestor | |
Pretor | |
Actividade | |
Ocupación | escritor, Historiador da Antiga Roma, gramático, analista, filósofo, poeta, teórico da música, militar da Roma antiga |
Período de tempo | República Romana |
Profesores | Lucius Aelius Stilo Praeconinus (en) , Tyrannion of Amisus (en) e Antíoco de Ascalón |
Obra | |
Obras destacables
| |
Familia | |
Familia | Terentii Varrones (en) |
Cónxuxe | Fundania |
Pais | valor descoñecido e valor descoñecido |
Cronoloxía | |
43 a. C. | proscrición |
Descrito pola fonte | Dicionario Enciclopédico Brockhaus e Efron Enciclopedia de Otto Real'nyj slovar' klassicheskih drevnostej po Ljubkeru (en) |
Traxectoria
editarLugartenente de Pompeio durante a guerra civil en -49, chegou a ser pretor. Obtido o perdón de Xulio César, foi nomeado por este director das primeiras bibliotecas públicas de Roma. Á morte de Xulio César, confiscáronlle os seus bens por orde de Marco Antonio, que o declarou fóra da lei, pero finalmente Octavio restituíullos. Abandonou entón por completo a carreira militar para dedicarse ao saber e á escritura.
Foi membro da gran burguesía conservadora. Foi un importante político, militar e literato. Destacou pola súa cultura e as súas obras literarias sobre a agricultura.
Obra
editarAmigo de Cicerón e discípulo de Lucio Elio Estilón está considerado un dos máis grandes anticuaristas romanos e escribiu, segundo as diferentes tradicións, entre 490 e 620 obras das que se coñecen os títulos de 55, aínda que só se conserva unha completa, De re rustica (Das cousas do campo) composta de tres libros e publicada en -37. Á parte de De lingua latina do resto só se conservan citas fragmentarias.[1]
Un aspecto destacábel da obra é a anticipación da microbioloxía e a epidemioloxía. Varrón advertiu aos seus contemporáneos que evitasen os pantanos e as marismas, xa que en ditas áreas "hai unha raza de certas criaturas diminutas que non se poden ver polos ollos, pero que flotan no aire e entran ao corpo pola boca e o nariz e causan enfermidades graves".[2]
De lingua latina
editarDesta obra consérvanse parcialmente 6 dos 25 volumes que a compuñan orixinalmente.
- Controversia entre anomalistas e analoxistas.
- Ensaio amplo do latín: etimoloxía, morfoloxía e sintaxe.
- Significado das palabras. A súa construción. Para Varrón, o home creou as palabras porque se atopa accións ou obxectos cotiáns que requiren que lles poña un nome. A partir destas palabras primitivas, vanse creando outras palabras posteriores (Varrón está a explicar, en definitiva, como se crea unha lingua). Desde un punto de vista actual, esta idea si que ten algo de fundamentación en relación coa adquisición da linguaxe.
- A Varrón débese a primeira distinción entre formación por flexión (morfoloxía flexiva) e formación por derivación (morfoloxía derivativa).
- Variación das palabras pola súa propia natureza. Variación obrigatoria, por exemplo, os morfemas de xénero e número (flexión).
- A variación por derivación non é obrigatoria. Ex: Casiña. Se non existe o morfema –iña, segue existindo a palabra casa.
- Clasificación das partes da oración segundo o criterio do caso e o tempo:
- PARTICIPIO (ten caso e tempo).
- VERBO (non ten caso pero si tempo).
- NOME (nesta categoría incluíase tamén o adxectivo, ten caso pero non tempo).
- ADVERBIO (non ten caso nin tempo).
Listaxe de obras
editarCompletas
editar- De lingua latina, libri XXV [Sobre a lingua latina, en 25 libros (consérvanse 6)]: referencia para os gramáticos latinos
- Rerum rusticarum libri III (Tópicos de Agricultura en tres libros): dirixidos á súa esposa Fundania: a arte do agricultor, as mandas, a economía rural
Perdidas
editar- Saturarum Menippearum libri CL (Sátiras Menipeas en 150 libros): sátiras imitadas do filósofo cínico Menipeo de Sínope.
- Antiquitatum rerum humanarum et divinarum libri XLI: algunhas partes das Antigüidades serviron de referencia aos Pais da Igrexa cristiá en temas de relixión romana pagá.
- Logistoricon libri LXXVI.
- Hebdomades vel de imaginibus.
- Disciplinarum libri IX.
- De rebus urbanis libri III.
- De gente populi Romani libri IIII (cf. Agostiño, "De civitate dei" XXI. 8).
- De sua vita libri III.
- De familiis troianis.
- De Antiquitate Litterarum libri II (dedicado ao poeta tráxico Lucio Accio; é unha das súas obras máis antigas).
- De Origine Linguae Latinae libri III (dedicado a Pompeio; cf. Agostiño, "De civitate dei" XXII. 28).
- Περί Χαρακτήρων (sobre a formación de palabras).
- Quaestiones Plautinae libri V (con interpretacións de palabras raras das comedias de Plauto).
- De Similitudine Verborum libri III (sobre a regularidade en formas e palabras).
- De Utilitate Sermonis libri IIII (sobre o principio de anomalía ou irregularidade).
- De sermone latino libri V (?) (dedicado a un tal Marcelo),[3] sobre a ortografía e os metros da poesía).
- De philosophia (cf. Agostiño, '"De civitate dei" XIX, 1).
Notas
editar- ↑ Varrón, Marco Terencio. De las cosas del campo (2ª ed.). Universidad Nacional Autónoma de México. ISBN 968-36-1701-8.
- ↑ "Marcus Terencio Varrón, Biografía, Calendarios, Obras". Arquivado dende o orixinal o 29 de novembro de 2014. Consultado o 11 de abril de 2018.
- ↑ Several people called Marcellus lived during Varro's time. The identity of this one is unclear.Wilmanns, Augustus (1864). "II:97". De M. Terenti Varronis Libris Grammaticis. Gutenberg (Berlin: Weidmann). Arquivado dende o orixinal o 28 de maio de 2018. Consultado o 11 de abril de 2018.
Marcellus autem ad quem haec uolumina misit quis fuerit nescio.
Véxase tamén
editarBibliografía
editar- Varrón, Marco Terencio. La lengua latina. Obra completa. Madrid: Gredos. ISBN 978-84-249-1895-8., Marco Terencio (1998). Obra completa. Madrid: Gredos.
- Libros V-VI. ISBN 978-84-249-1896-5.
- Libros VII-X y fragmentos. ISBN 978-84-249-1899-6.
- Varrón, Marco Terencio. De las cosas del campo (De re rustica) (2ª ed.). Universidad Nacional Autónoma de México. ISBN 968-36-1701-8., Marco Terencio (1992). De las cosas del campo (De re rustica). ed. de Domingo Tirado Benedí (2ª edición). México, D. F.: Universidad Nacional Autónoma de México.
- Cornell, T.J. (1999) [1995]. Los orígenes de Roma, c. 1000 - 264 a.C.: Italia y Roma de la Edad del Bronce a las guerras púnicas. Barcelona: Editorial Crítica S.L. Los orígenes de Roma, c. 1000 - 264 a.C.: Italia y Roma de la Edad del Bronce a las guerras púnicas. Editorial Crítica S.L. ISBN 84-7423-911-7.