MYC
O proteína do protooncoxene MYC, c-Myc, c-myc ou factor de transcrición bHLH é unha proteína que en humanos está codificada no xene MYC do cromosoma ,[1] que é membro da familia myc de factores de transcrición. A proteína contén o motivo estrutural hélice básica-bucle-hélice (bHLH).
| MYC | |||
|---|---|---|---|
 | |||
| Estruturas dispoñibles | |||
| PDB | Buscar ortólogos: PDBe, RCSB
Lista de códigos PDB
| ||
| Identificadores | |||
| Nomenclatura | Outros nomes
| ||
| Símbolos | MYC (HGNC: 7553) MYC, MRTL, MYCC, bHLHe39, c-Myc, oncoxene homólogo de v-myc da mielocitomatose aviaria viral, protooncoxene MYC, factor de transcrición bHLH, myc, c-myc | ||
| Identificadores externos | |||
| Locus | Cr. 8 q24.21 | ||
| Ortólogos | |||
| Especies |
| ||
| Entrez |
| ||
| Ensembl |
| ||
| UniProt |
| ||
| RefSeq (ARNm) |
| ||
| RefSeq (proteína) NCBI |
| ||
| Localización (UCSC) |
| ||
| PubMed (Busca) |
| ||
Función
editarEste xene é un protooncoxene e codifica unha fosfoproteína nuclear que ten un papel na progresión do ciclo celular, apoptose e transformación celular. A proteína codificada forma un heterodímero co factor de transcrición relacionado MAX. Este complexo únese á secuencia consenso do ADN E box e regula a transcrición de xenes diana específicos. A amplificación deste xene obsérvase frecuentemente en numerosos cancros humanos. As translocacións que afectan a este xene están asociadas co linfoma de Burkitt e co mieloma múltiple en pacientes humanos. Hai evidencias que mostran que a tradución se inicia tanto desde un codón non AUG (CUG) augas arriba en pauta coma desde un codón de iniciación AUG, o que ten como resultado a produción de dúas isoformas con distintos N-terminais.[2]
Como diana de fármacos
editarBaixo circunstancias normais, c-Myc, por medio do seu dominio bHLHZip, heterodimerízase con outros factores de transcrición con MAD, MAX e MNT. Os dímeros Myc/Max activan a transcrición de xenes, mentres que os dímeros Mad/Max e Mnt/Max inhiben a actividade de Myc.[3] c-MYC sobreexprésase na maioría dos cancros humanos e esta sobreexpresión orixina unha proliferación de células cancerosas.[4][5]
Preparouse unha forma recombinante de c-Myc chamada Omomyc, na cal están mutados catro residuos.[6] Omomyc heterodimerízase con c-Myc e inhibe a actividade transcricional de c-Myc. Cando a liña celular de cancro de ratos NIH3T3 se trata con Omomyc, este inhibe a proliferación.[6] Nun modelo de ratos de cancro no cal as células de cancro foron modificadas por enxeñaría xenética para que expresasen condicionalmente Omomyc, observouse que Omomyc causaba a regresión do tumor, o cal estaba acompañado pola proliferación reducida e un incremento da apoptose do tecido tumoral.[7]
Omomyc mostra unha alta afinidade por MAX (proteína X asociada a Myc) e para as secuencias de ADN do elemento da caixa amplificadora CACGTG, o que ten como resultado o desacoplamento da proliferación celular da regulación normal por factores de crecemento e contribúe a moitas das marcas distintivas fenotípicas do cancro.[8] Omomyc tamén pode unirse a monómeros de MYC e impedir que este entre no núcleo.[9]
A miniproteína Omomyc producida por recombinación desenvolveuse como fármaco (OMO-103) e actualmente está en ensaios clínicos.[10]
Notas
editar- ↑ "MYC MYC proto-oncogene, bHLH transcription factor [ Homo sapiens (human) ]". Consultado o 2020-03-02.
- ↑ Homo sapiens MYC proto-oncogene, bHLH transcription factor (MYC), transcript variant 1, mRNA. NIH Gen Bank. NM_002467.6
- ↑ Dang CV, McGuire M, Buckmire M, Lee WM (febreiro de 1989). "Involvement of the 'leucine zipper' region in the oligomerization and transforming activity of human c-myc protein". Nature 337 (6208): 664–6. PMID 2645525. doi:10.1038/337664a0.
- ↑ Madden SK, de Araujo AD, Gerhardt M, Fairlie DP, Mason JM (xaneiro de 2021). "Taking the Myc out of cancer: toward therapeutic strategies to directly inhibit c-Myc". Molecular Cancer 20 (1): 3. PMC 7780693. PMID 33397405. doi:10.1186/s12943-020-01291-6.
- ↑ Dhanasekaran R, Deutzmann A, Mahauad-Fernandez WD, Hansen AS, Gouw AM, Felsher DW (xaneiro de 2022). "The MYC oncogene - the grand orchestrator of cancer growth and immune evasion". Nature Reviews. Clinical Oncology 19 (1): 23–36. PMC 9083341. PMID 34508258. doi:10.1038/s41571-021-00549-2.
- ↑ 6,0 6,1 Soucek L, Helmer-Citterich M, Sacco A, Jucker R, Cesareni G, Nasi S (novembro de 1998). "Design and properties of a Myc derivative that efficiently homodimerizes". Oncogene 17 (19): 2463–72. PMID 9824157. doi:10.1038/sj.onc.1202199.
- ↑ Soucek L, Whitfield J, Martins CP, Finch AJ, Murphy DJ, Sodir NM, Karnezis AN, Swigart LB, Nasi S, Evan GI (outubro de 2008). "Modelling Myc inhibition as a cancer therapy". Nature 455 (7213): 679–83. PMC 4485609. PMID 18716624. doi:10.1038/nature07260.
- ↑ Massó-Vallés D, Soucek L (abril de 2020). "Blocking Myc to Treat Cancer: Reflecting on Two Decades of Omomyc". Cells 9 (4): 883. PMC 7226798. PMID 32260326. doi:10.3390/cells9040883.
- ↑ Demma MJ, Mapelli C, Sun A, Bodea S, Ruprecht B, Javaid S, et al. (novembro de 2019). "Omomyc Reveals New Mechanisms To Inhibit the MYC Oncogene". Molecular and Cellular Biology 39 (22). PMC 6817756. PMID 31501275. doi:10.1128/MCB.00248-19.
- ↑ "Results revealed from phase I clinical trial of the first drug to successfully inhibit the MYC gene, which drives many common cancers". European Organisation for. Research and Treatment of Cancer. 25 de outubro de 2022 – vía EurekAlert!.
Bibliografía
editar- Hann SR, King MW, Bentley DL, Anderson CW, Eisenman RN (xaneiro de 1988). "A non-AUG translational initiation in c-myc exon 1 generates an N-terminally distinct protein whose synthesis is disrupted in Burkitt's lymphomas". Cell 52 (2): 185–95. PMID 3277717. doi:10.1016/0092-8674(88)90507-7.
- Hiyama T, Haruma K, Kitadai Y, Ito M, Masuda H, Miyamoto M, Tanaka S, Yoshihara M, Sumii K, Shimamoto F, Chayama K (2001). "c-myc gene mutation in gastric mucosa-associated lymphoid tissue (MALT) lymphoma and diffuse large B-cell lymphoma". Oncol. Rep. 8 (2): 289–92. PMID 11182042. doi:10.3892/or.8.2.289.
- Ruf IK, Rhyne PW, Yang H, Borza CM, Hutt-Fletcher LM, Cleveland JL, Sample JT (2001). "EBV regulates c-MYC, apoptosis, and tumorigenicity in Burkitt's lymphoma". Curr. Top. Microbiol. Immunol. Current Topics in Microbiology and Immunology 258: 153–60. ISBN 978-3-642-62568-8. PMID 11443860. doi:10.1007/978-3-642-56515-1_10.
- Hu HM, Arcinas M, Boxer LM (marzo de 2002). "A Myc-associated zinc finger protein-related factor binding site is required for the deregulation of c-myc expression by the immunoglobulin heavy chain gene enhancers in Burkitt's lymphoma". J. Biol. Chem. 277 (12): 9819–24. PMID 11777933. doi:10.1074/jbc.M111426200.
- Hilker M, Tellmann G, Buerke M, Moersig W, Oelert H, Lehr HA, Hake U (2001). "Expression of the proto-oncogene c-myc in human stenotic aortocoronary bypass grafts". Pathol. Res. Pract. 197 (12): 811–6. PMID 11795828. doi:10.1078/0344-0338-00164.
- Feng XH, Liang YY, Liang M, Zhai W, Lin X (xaneiro de 2002). "Direct interaction of c-Myc with Smad2 and Smad3 to inhibit TGF-beta-mediated induction of the CDK inhibitor p15(Ink4B)". Mol. Cell 9 (1): 133–43. PMID 11804592. doi:10.1016/s1097-2765(01)00430-0.
- Kuschak TI, Kuschak BC, Taylor CL, Wright JA, Wiener F, Mai S (xaneiro de 2002). "c-Myc initiates illegitimate replication of the ribonucleotide reductase R2 gene". Oncogene 21 (6): 909–20. PMID 11840336. doi:10.1038/sj.onc.1205145.
- Chettab K, Zibara K, Belaiba SR, McGregor JL (xaneiro de 2002). "Acute hyperglycaemia induces changes in the transcription levels of 4 major genes in human endothelial cells: macroarrays-based expression analysis". Thromb. Haemost. 87 (1): 141–8. PMID 11848444. doi:10.1055/s-0037-1612957.
|
Este artigo sobre bioloxía é, polo de agora, só un bosquexo. Traballa nel para axudar a contribuír a que a Galipedia mellore e medre.
Existen igualmente outros artigos relacionados con este tema nos que tamén podes contribuír. |
Este artigo incorpora textos da Biblioteca Nacional de Medicina dos Estados Unidos, que están en dominio público.