Lista de monarcas do Reino Armenio de Cilicia

Este artigo refírese á Lista de monarcas do Reino Armenio de Cilicia. Este foi un estado formado na Idade Media por armenios que, despois da conquista de Armenia polos selxúcidas, emigraron en masa á rexión de Edesa, Antitauro e Cilicia. Nesta zona, os armenios ocuparon o poder rexeitando aos bizantinos e crearon un principado que, de novo, foi recuperado polos bizantinos.

Posteriormente, volveu ser independente, coa dinastía Rubénida, unha póla da dinastía bagratuni ou dinastía Bagrátida, que durante moito tempo controlou os tronos de Armenia e Xeorxia. Estes gobernantes rubénidas que, eran inicialmente príncipes rexionais, grazas aos seus estreitos lazos co mundo occidental despois da Primeira cruzada, conseguiron que o principado fose recoñecido como reino (Reino Armenio de Cilicia) en 1198,^[1] polo Sacro Imperio Romano Xermánico, e que León II, príncipe de Cilicia se convertese en rei coa denominación de León I, rei de Cilicia. Os reis deste novo reino levaban o título de "rei de Armenia", malia que este reino era territorialmente diferente dos anteriores reinos de Armenia.

En 1252, a dinastía rubénida rematou, trala morte da súa derradeira representante, Isabel de Armenia. Dende ese ano, gobernou o seu marido Hetum I, dando principio á dinastía hethúmida, que perdurou até 1341, ano no que morreu León IV. Daquela, foi elixido para sucedelo o seu curmán, Constantino II, que foi o primeiro rei da dinastía Lusignan. Durante os primeiros anos do reinado de León V, o reino foi conquistado polos mamelucos^[2] e, en diante, os titulares dos dereitos convertéronse en meros aspirantes ao trono.

No 1485, Carlota de Chipre cedeu os dereitos ao trono á Casa de Savoia^[3] e, o título quedou en desuso até despois de 1861.

Señores e príncipes

Dinastía Rubénida

Señores de Partzerpert

Monarca	Imaxe	Reinado	Dinastía	Notas
Rubén I ou Roupen I		1081-1095	Rubénida	Señor de Partzerpert. Fundador da dinastía rubénida.
Constantino I		1095-1102	Rubénida	Fillo do anterior; señor de Partzerpert e de Vakha

Príncipes das montañas

Para remarca-la súa independencia do Imperio bizantino, así como o control da parte montañosa de Cilicia, Thoros I tomou o título de Príncipe das Montañas (princeps de montibus).

Monarca	Reinado	Dinastía	Notas
Thoros I, ou Teodoro I	1102-1129	Rubénida	Fillo do anterior; casado con Isabel de Courtenay, filla de Joscelino II de Edesa.
Constantino II	1129-1129	Rubénida	Fillo do anterior.
León I	1129-1140	Rubénida	Irmán de Thoros I.
Thoros II	1144-1169	Rubénida	Fillo do anterior.
Rubén II ou Roupen II	1169-1170	Rubénida	Fillo do anterior.
Melias	1170-1175	Rubénida	Terceiro fillo de León I.
Rubén III ou Roupen III	1175-1187	Rubénida	Fillo do mariscal Estevo (segundo fillo de León I, morto en 1165). Casou con Isabel de Torón, filla de Hunfredo III de Torón.
León II	1187-1198/1199	Rubénida	Irmán do anterior. León II como "príncipe das montañas"; mais no 1198, foi nomeado rei de Armenia polo emperador Henrique VI, polo que pasou a ser León I, rei de Armenia^[4], alcumado "o Magnífico" ou "o Grande". Casou primeiro con Isabel de Antioquía. Casou en segundo lugar Sibila de Lusignan, filla de Aimerico II de Lusignan, rei de Chipre.

Reis e raíñas

Dinastía Rubénida

Monarca	Imaxe	Reinado	Dinastía	Notas
León I (II)		1198/1199-1219	Rubénida	Irmán do anterior. León II como "príncipe das montañas"; mais no 1198, foi nomeado rei de Armenia polo emperador Henrique VI, polo que pasou a ser León I, rei de Armenia,^[4] alcumado "o Magnífico" ou "o Grande". Casou primeiro con Isabel de Antioquía. Casou en segundo lugar Sibila de Lusignan, filla de Aimerico II de Lusignan, rei de Chipre.
Isabel		1219-1252	Rubénida	Filla do anterior. Casada en 1222, en primeiras nupcias, con Filipe de Antioquía. Casada en 1226, en segundas nupcias, con Hetum I de Barberon.

Dinastía Hetumida

Monarca	Reinado	Dinastía	Notas
Hethum I	1226-1270	Hetumida	Cogobernante.
León II (III)	1270-1289	Hetumida
Hethum II	1289-1293	Hetumida	Abdicou en favor de Thoros III.
Thoros III	1293-1298	Hetumida	Cogobernou con Hetum II.
Hethum II	1295-1296	Hetumida	Cogobernante con Thoros III.
Sempad	1296-1298	Hetumida	Usurpador.
Constantino I (III)	1298-1299	Hetumida
Hethum II	1299-1303	Hetumida	Reclamou o trono. Posteriormente, abdicou e foi rexente de León III.
León III (IV)	1303-1307	Hetumida	Gobernou baixo a rexencia de Hetum II.
Oshin	1307-1320	Hetumida
León IV (V)	1320-1341	Hetumida	Baixo a rexencia de Oshin de Korikos até 1329.

Dinastía Lusignan

Monarca	Reinado	Dinastía	Notas
Constantino II (IV)	1342-1344	Casa de Lusignan	Elixido polos nobres
Constantino III (V)	1344-1362
Constantino IV (VI)	1362-1373
León V (VI)	1374-1375	Casa de Lusignan

Aspirantes

Monarca	Reinado	Dinastía
León V (VI)	1375-1393	Casa de Lusignan
Xacobe I de Chipre	1393-1398	Casa de Lusignan
Xano de Chipre	1398-14232	Casa de Lusignan
Xoán II de Chipre	1432-1458	Casa de Lusignan
Carlota de Chipre	1458-1467	Casa de Lusignan

Potenciais aspirantes hoxe

O título pasou á rama Lusignan en Constantinopla e finalmente Rusia.^[5] O título foi disputado pola Casa de Savoia e a Casa de Brienne a través de Hugo, conde de Brienne e Xoán de Brienne.^[6]

Notas

↑ Kurdoghlian (1996), pp. 29-56
↑ Mutafian (2001), p. 90
↑ Lang (1878), p. 179
↑ ^4,0 ^4,1 Ghazarian (2000), p. 45
↑ Cecil R. Humphery-Smith, Princes of Lusignan page 5 The Institute of Heraldic and Genealogical Studies 2004 and The colonel was probably known as Louis Christian de Lusignan. In the issue No. 180 of the Peterburgskiy Listok (Petersburg List) Newspaper July 3–15, 1884, a list of deceased in St Petersburg between 11 June and 18 June was found. There was a record for Louis Christian de Lusignan, colonel (retired). In the same newspaper issue No. 172 25 June - 7 July 1884, the following article was published: "The deceased who was buried thereby on Smolensk graveyard on 23 July, was a titled King of Cyprus and Jerusalem and Armenia, descendant of one of the protector of God's Casket, colonel of the Russian service, Louis de Lusignan."
↑ Arielli (2010), p. 173

Véxase tamén

Bibliografía

Arielli, Nir (2010). Fascist Italy and the Middle East, 1933–40 (en inglés). Londres: Palgrave MacMillan. ISBN 978-1-349-31204-7.
Bury, John Bagnell (1923). The Cambridge Medieval History: Volume IV Part I: Byzantium and its Neighbours (en inglés). Cambridge: Cambridge University Press.
Kurdoghlian, Mihran (1996). Badmoutioun Hayots, Vol. II (en armenio). Atenas: Hradaragoutioun Azkayin Oussoumnagan Khorhourti.
Lang, R.Hamilton (1878). Cyprus: Its History, Its Present Resources, and Future Prospects (en inglés). Londres: Mac Millan and co.
Mutafian, Claude (2001). Le Royaume Arménien de Cilicie, XIIe-XIVe siècle (en francés). París: CNRS Editions. ISBN 2-271-05105-3.
Poghosyan, S.; Katvalyan, M.; Grigoryan, G.; et al. (1979). Soviet Armenian Encyclopedia (vol.V: Կիլիկյան Հայաստան) [A Armenia Cilicia] (en armenio). Ierevan: Armenian Academy of Sciences.

[1] Kurdoghlian (1996), pp. 29-56

[2] Mutafian (2001), p. 90

[3] Lang (1878), p. 179

[:0-4] 4,0 ^4,1 Ghazarian (2000), p. 45

[5] Cecil R. Humphery-Smith, Princes of Lusignan page 5 The Institute of Heraldic and Genealogical Studies 2004 and The colonel was probably known as Louis Christian de Lusignan. In the issue No. 180 of the Peterburgskiy Listok (Petersburg List) Newspaper July 3–15, 1884, a list of deceased in St Petersburg between 11 June and 18 June was found. There was a record for Louis Christian de Lusignan, colonel (retired). In the same newspaper issue No. 172 25 June - 7 July 1884, the following article was published: "The deceased who was buried thereby on Smolensk graveyard on 23 July, was a titled King of Cyprus and Jerusalem and Armenia, descendant of one of the protector of God's Casket, colonel of the Russian service, Louis de Lusignan."

[6] Arielli (2010), p. 173

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]