Linguas ibero-occidentais
As linguas ibero-occidentais son unha póla das linguas iberorrománicas, que inclúe o castelán (español, xudeoespañol, estremeño e catelán de Latinoamérica), o subgrupo asturleonés (asturiano, leonés, mirandés e montañés),[1][2] e os descendentes do galego-portugués (portugués, galego, eonaviego, fala e xudeoportugués).
| Linguas ibero-occidentais | ||
|---|---|---|
| Falado en: | Península Ibérica, América Latina, África, Israel, Filipinas, Timor Leste, Goa | |
| Total de falantes: | ||
| Familia: | Indoeuropea Itálica Románica Occidental Galoibérica Iberorrománica Linguas ibero-occidentais | |
| Códigos de lingua | ||
| ISO 639-1: | --
| |
| ISO 639-2: | ---
| |
| Mapa | ||
| ||
| Status | ||
Clasificación editar
Dentro das linguas iberorrománicas occidentais distínguense tres grandes bloques:
- Castelán
- Castelán
- Xudeoespañol (tamén chamado sefardí ou ladino)
- Galego-portugués † foi a orixe deste subgrupo.
- Xudeoportugués
- Galego
- Portugués
- Eonaviego
- Fala
Notas editar
- ↑ Menéndez Pidal, R (2006). El dialecto Leonés. León: El Buho Viajero. ISBN 84-933781-6-X.
- ↑ UNESCO Interactive Atlas of the World’s Languages in Danger, where Cantabrian is listed in the Astur-Leonese linguistic group.
- ↑ Libro Vermello da UNESCO