Wikipedia

Leyla Hussein

psicóloga somalí

Leyla Hussein (en somalí: Leyla Xuseen), nada en Somalia en 1980, é unha psicóloga, psicoterapeuta e activista social británica. É a fundadora do proxecto Dahlia, unha das cofundadoras da organización sen fins de lucro Daughters of Eve e directora executiva de Hawa's Haven. En 2020, Hussein foi elixida reitora da Universidade de St Andrews, sendo a primeira muller en ocupar ese posto nesta universidade en 600 anos.

Infotaula de personaLeyla Hussein

Editar o valor em Wikidata
Biografía
Nacemento1980 Editar o valor em Wikidata (43/44 anos)
Somalia Editar o valor em Wikidata
Datos persoais
País de nacionalidadeSomalia Editar o valor em Wikidata
EducaciónUniversity of West London (en) Traducir Editar o valor em Wikidata
Actividade
Ocupaciónpsicóloga Editar o valor em Wikidata
Premios
Páxina webdofeve.org Editar o valor em Wikidata
IMDB: nm4908237 Editar o valor em Wikidata

Traxectoria editar

Hussein naceu en 1980 en Somalia, no seo dunha familia acomodada e con estudos e aos poucos anos trasladouse ao Reino Unido. Estudou na Universidade Thames Valley onde obtivo a súa titulación en Orientación Terapéutica.[1]

Hussein traballou durante dez anos realizando divulgación para mozas, sobre saúde reprodutiva.[2] Traballou para African Well Women Clinic en Waltham Forest, en estreita colaboración con sobreviventes de mutilación xenital feminina (MXF) do Reino Unido. Leyla Hussein traballou tamén no proxecto NAZ London como asesora de saúde sexual, con somalís afectadas polo VIH e a SIDA.

En 2010, xunto con Nimco Ali e Sainab Abdi fundaron Daughters of Eve.[3][4] A organización -sen ánimo de lucro- fundouse para axudar ás mulleres novas e nenas, cun enfoque educativo e para crear conciencia sobre a mutilación xenital feminina. A propia Hussein é unha sobrevivente da MXF.[5] Despois do seu embarazo, quixo garantir a seguridade física da súa filla e iso inspirouna para comezar a facer campaña para cambiar a forma na que se protexe as nenas en todas as formas de dano en todo o mundo.[6][7]

Ademais, Hussein é a directora executiva de Hawa's Haven, unha coalición de mulleres somalís activistas e activistas comunitarias que ten como obxectivo crear conciencia sobre a violencia de xénero. Así mesmo, dirixe o grupo de terapia de apoio Dahlia's Project, que se estableceu en asociación con Manor Garden Health Advocacy Project, onde é consultora de capacitación independente, así como facilitadora comunitaria.[8]

A súa experiencia persoal e a súa traxectoria profesional levouno a crear Dahlia, cun innovador servizo especializado que ofrece un espazo seguro e acceso a apoio terapéutico ás sobreviventes da MXF. Para ela, "a MXF é unha das peores formas de maltrato infantil e non se produce de forma illada. É unha práctica que está arraigada na misoxinia patriarcal, que nega ás mulleres e ás nenas os dereitos ao seu corpo e á súa sexualidade".[9]​Hussein tamén considera que a prevención é fundamental e defende que as preguntas aos pacientes sobre se se someteron á MXF deberían incluírse nas revisións médicas, para establecer un inicio de concienciación sobre o trauma sufrido.[9]​

É a embaixadora mundial de The Girl Generation, un programa de comunicación de cambio social que ten como obxectivo pór fin á mutilación xenital feminina nunha xeración, e que traballa en dez países africanos.[10]

Como profesional da saúde, Hussein traballa en estreita colaboración coa Policía Metropolitana a través do seu Proxecto Azure. Anteriormente foi asesora da campaña END FGM-European, apoiada por Amnistía Internacional, e falou como tal ante os gobernos de Chipre, Viena e Londres.[11] Ademais, Hussein forma parte do consello de administración do Grupo Asesor da Iniciativa Especial de MXF e do Grupo Asesor da Desert Flower Foundation, organización benéfica financiada por Waris Dirie, e do grupo asesor da Inspección da Policía da súa Maxestade sobre a Violencia contra as Mulleres e as Nenas (VAWG ) Grupo de Escrutinio e Participación da Fiscalía da Coroa.[12][13] Tamén adoitaba formar parte do consello de administración de Naz Project de Londres.[12]

Hussein foi unha das cinco protagonistas do documental #Female Pleasure, dirixido pola cineasta suíza Barbara Miller e estreado no Festival de Locarno 2018. A película fala sobre a sexualidade no século XXI desde a perspectiva dunha muller e sobre a continua represión das mulleres nas estruturas patriarcais.[14]

En 2020, Hussein foi elixida reitora da Universidade de St Andrews, sendo a primeira muller en ocupar ese posto nesta universidade.[15][16]

Conferencias e charlas editar

Ademais do seu traballo psicoterapéutico e de consultoría, Hussein é convidada a dar charlas sobre asuntos que concirnen ás nenas, as mulleres e os dereitos humanos en varias plataformas como TedX, o Foro de Liberdade do Oslo, Women of the World Festival, Fuse Festival, AKE Festival, Stylist Live Event and more.[17]

Participou en varios programas de radio e televisión, incluídos Radio World Service, BBC World, Have Your Say, Women's Hour, Universal TV, BBC TV, Al Jazeera TV, Channel 5, CNN, ABC. Comezou a gravar os pódcast de The Guilty Feminists e foi entrevistada por Jay Nordlinger.[18][19][20]

En 2013, Hussein presentou The Cruel Cut, un documental que segue o seu traballo para pór fin á mutilación xenital feminina no Reino Unido. Emitiuse en Channel 4 e converteuse instantaneamente nun documental innovador que axudou a cambiar as políticas e leis británicas sobre como abordar a MXF. O documental e Hussein foron nomeados a un BAFTA en 2014.[21]

Hussein participou en varias conferencias en varias universidades como Cambridge, Oxford, UCL, West London University, Columbia, Banard, Georgetown, Harvard e Penn University.[22][23]

Premios e recoñecementos editar

Hussein recibiu numerosos premios polo seu traballo. Entre outros están o 2008 PCT Breaking Down Barriers Award, 2010 Cosmopolitan Ultimate Campaigner Women of the Year Award 2011 Emma Humphrey Premio, o Lin Groves Premio Especial, o 2012 Honra Certa Premio polo iraniano e Kurdish a organización Correcta das mulleres, a BBC 100 Mulleres de 2013, o Embaixador para Premio de Paz polo Inter-Paz relixiosa e Internacional Federación, Debbets 500 lista desde entón 2014.[24][25][24]

Ademais, Leyla Hussein e Nimco Ali recibiron un premio comunitario / benéfico nos premios Muller do ano de revísta Red 2014 polo seu traballo con Daughters of Eve.[26] Tamén ocuparon o sexto lugar na Woman's Hour Power List de 2014.[27]

Hussein foi nomeada Oficial da Orde do Imperio Británico (OBE) en 2019 Birthday Honours polos seus servizos para abordar a mutilación xenital feminina e a igualdade de xénero.

Notas editar

  1. ↑ "Leyla Hussein". Arquivado dende o orixinal o 15 de xullo de 2014. Consultado o 2020-10-26. 
  2. ↑ "HuffPost is now a part of Verizon Media". Consultado o 2020-10-26. [Ligazón morta]
  3. ↑ "Wayback Machine" (PDF). 2014-10-06. Archived from the original on 06 de outubro de 2014. Consultado o 2020-10-26. 
  4. ↑ "Men 'must help stop female genital mutilation'". BBC News (en inglés). 2011-07-29. Consultado o 2020-10-26. 
  5. ↑ "Mujeres Bacanas | Leyla Hussein (1980)" (en castelán). 2020-10-05. Consultado o 2020-10-26. 
  6. ↑ "Lauren Laverne, Sadie Frost and Olivia Inge attend the Red Woman of" (en inglés). 2014-09-04. Consultado o 2020-10-26. 
  7. ↑ "La lucha de Leyla Hussein contra la mutilación genital femenina" (en castelán). 2019-07-22. Consultado o 2020-10-26. 
  8. ↑ "Manor Gardens is a multicultural, multi-ethnic health wellbeing community hub based in North Islington, London". Arquivado dende o orixinal o 24 de marzo de 2019. Consultado o 2017-10-31. 
  9. ↑ 9,0 9,1 "‘I Had No Idea I Was an FGM Survivor Until a Nurse Asked’". Global Citizen (en inglés). Consultado o 2022-11-27. 
  10. ↑ "Leyla Hussein" (en inglés). 2017-01-31. Arquivado dende o orixinal o 06 de setembro de 2018. Consultado o 2017-10-31. 
  11. ↑ "Leyla Hussein". Daughters of Eve. Arquivado dende o orixinal o 15 de xullo de 2014. Consultado o 13 xullo 2014. 
  12. ↑ 12,0 12,1 "Leyla Hussein". Huffington Post. Consultado o 13 xullo 2014. 
  13. ↑ "VAWG Panel members". Consultado o 2017-10-31. [Ligazón morta]
  14. ↑ "Review: #Female Pleasure". 6 agosto 2018. Consultado o 6 marzo 2019. 
  15. ↑ McGinty, Stephen. "Leyla Hussein is relishing her role as first female rector at St Andrews University" (en inglés). ISSN 0140-0460. Consultado o 2020-10-26. 
  16. ↑ Pereira, Natalie (2020-10-16). "Leyla Hussein elected as new Rector of The University of St Andrews" (en inglés). Arquivado dende o orixinal o 29 de outubro de 2020. Consultado o 2020-10-26. 
  17. ↑ Forum, Oslo Freedom. "Leyla Hussein | Speakers | Oslo Freedom Forum" (en inglés). Consultado o 2017-10-31. 
  18. ↑ "The Guilty Feminist: 56. Defiance with Leyla Hussein" (en inglés). Consultado o 2017-10-31. 
  19. ↑ "The Guilty Feminist: 64. Minefields with Reubs J Walsh, Leyla Hussein and Rev Kate Harford" (en inglés). Consultado o 2017-10-31. 
  20. ↑ "The Guilty Feminist: 65. Feminism and Faith with Reubs J Walsh, Leyla Hussein and Rev Kate Harford" (en inglés). Consultado o 2017-10-31. 
  21. ↑ "2014 Television Current Affairs | BAFTA Awards" (en inglés). Consultado o 2017-10-31. 
  22. ↑ "Gender, Human Rights, and Cultural Relativism. Tackling the Issues of FGM and Gender Violence in Domestic Law" (en inglés). Consultado o 2017-10-31. 
  23. ↑ "Ending FGM in America" (en inglés). 2016-06-15. Arquivado dende o orixinal o 06 de setembro de 2018. Consultado o 31 outubro 2017. 
  24. ↑ 24,0 24,1 "Leyla Hussein". Daughters of Eve. Arquivado dende o orixinal o 15 de xullo de 2014. Consultado o 13 xullo 2014. 
  25. ↑ "Leyla Hussein". Huffington Post. Consultado o 13 xullo 2014. 
  26. ↑ Powell, Emma (4 setembro 2014). "Lauren Laverne, Sadie Frost and Olivia Inge attend the Red Woman of the Year Awards". London Evening Standard. Consultado o 2 outubro 2014. 
  27. ↑ British Association for Behavioural & Cognitive Psychotherapies (maio 2014). "Towards ending female genital mutilation" (PDF) 42 (2): 16–17. Arquivado dende o orixinal (PDF) o 6 outubro 2014. Consultado o 3 outubro 2014. 

Véxase tamén editar

Outros artigos editar

Traído desde «https://gl.wikipedia.org/w/index.php?title=Leyla_Hussein&oldid=6507986»