Amnistía Internacional
Amnistía Internacional é un movemento mundial integrado por persoas cuxo fin é contribuír a que se respecten os dereitos humanos, traballando por eses dereitos proclamados na Declaración Universal e noutras normas internacionais. Promovendo a súa observancia e a súa concienciación pública con actividades de acción, así como por medio da educación e da presión para que se ratifiquen e apliquen nos tratados. Está formado por máis dun millón e medio de persoas, de máis de 150 países e territorios, que dedican o seu tempo e o seu esforzo para traballar por un mundo no que todas as persoas gocen de todos os dereitos humanos e para apoiar ás vítimas cuxos dereitos foron violados. En 1976 foi galardoada co Premio Erasmus.[1]
Amnistía Internacional | |
---|---|
Tipo | Organización non gobernamental e organización sen ánimo de lucro |
Campo de traballo | proteção de direitos humanos |
Área de operación | mundial |
Data de fundación | 28 de maio de 1961 |
Fundador(es) | Peter Benenson |
Secretario/a | Agnès Callamard |
Nº de membros | 7.000.000 (2023) |
Organización subsidiaria | Amnesty International Ireland, Amnesty International France e Amnesty International Brazil |
Premios | Premio Nobel da Paz, Medalla de Honra de Barcelona, United Nations Prize in the Field of Human Rights, Premio Erasmus, Geuzenpenning, premio europeo dos Dereitos Humans, Hans Böckler Preis, Free Your Mind, Prémio Olof Palme, George Polk Award, Membro-Honorário da Ordem da Liberdade e Four Freedoms Award – Freedom of Speech |
Sede | Londres |
País | Reino Unido |
Na rede | |
https://www.amnesty.org e http://amnestyl337aduwuvpf57irfl54ggtnuera45ygcxzuftwxjvvmpuzqd.onion/ | |
[ editar datos en Wikidata ] |
Obxectivos e características
editarA tarefa de Amnistía Internacional (AI) baséase nunha investigación coidadosa e nas normas acordadas pola comunidade internacional. É un movemento democrático e autónomo de activistas voluntarios, con máis dun millón de membros e subscritores repartidos en máis de 140 países e territorios. Finánciase en gran medida coas cotas do seus membros de todo o mundo. A organización nin solicita nin acepta contribucións dos gobernos para realizar a súa tarefa de investigación e campañas contra a violación dos dereitos humanos.
AI é independente de toda ideoloxía política e credo relixioso. Non apoia nin se opón a ningún goberno ou sistema político, nin tampoco apoia nin se opón ás opinións das vítimas cuxos dereitos intenta protexer. A protección imparcial dos dereitos humanos é a súa finalidade.
AI emprende accións para opoñerse a algunhas das violacións máis graves que cometen os gobernos contra os dereitos civís e políticos das persoas. O obxectivo principal do seu activismo contra esas violacións son:
Obter a liberdade de todos os presos de conciencia, é dicir, segundo o Estatuto da organización, das persoas que foron recluídas a causa das súas conviccións políticas, relixiosas o calquera outro motivo de conciencia, ou en razón da súa orixe étnica, sexo, cor, idioma, orixe nacional ou social, situación económica, nacemento ou outras circunstancias, sempre que non fixesen recurso á violencia nin propugnaran o seu uso;
Lograr que sexan xulgados con prontitude e imparcialidade todos os presos políticos; Conseguir a abolición da pena de morte e mais a erradicación da tortura e os malos tratos; Rematar cos homicidios políticos e «as desaparicións».
Amnistía Internacional pide aos grupos políticos armados que respecten os dereitos humanos e poñan fin a abusos como a detención de persoas en calidade de presos de conciencia, a toma de reféns, a tortura e os homicidios ilexítimos.
Tamén colabora coas Nacións Unidas e con organizacións intergubernamentais rexionais, coa súa tarefa en favor dos refuxiados.
Historia
editarAmnistía Internacional empezou hai máis de cinco décadas, dous estudantes portugueses elevaron as súas copas para brindar pola liberdade en 1960, en plena ditadura salazarista. Por ese sinxelo xesto foron condenados a cumprir sete anos de cárcere. A súa historia horrorizou o avogado británico Peter Benenson (1921-2005) e escribiu ao xornal The Observer coa intención de emprender unha campaña internacional para protexer "«Os presos esquecidos». A súa idea consistía en bombardear as autoridades de todo o mundo con cartas de protesta. O 28 de maio de 1961, o diario publicou un artigo a toda plana titulado «Os presos esquencidos», que inauguraba a campaña de Peter Benenson Appeal for Amnesty 1961, dun ano de duración. No artigo pedíase aos cidadáns de todo o mundo que protestasen -de forma imparcial e pacífica- contra o encarceramento de homes e mulleres en calquera lugar do mundo polas súas conviccións políticas ou relixiosas, e cualificábase a estas persoas como «presos de conciencia».
Seis meses despois, o que empezou como un breve acto publicitario estábase transformando nun movemento internacional de carácter permanente. Ao cabo dun ano, a nova organización xa enviara delegacións a catro países para elevar protestas a favor dalgúns presos e fixérase cargo de 210 casos; os seus membros xa organizaran estruturas nacionais en sete países. Os principios de imparcialidade e independencia quedaron establecidos desde o comezo. Púxose a énfase na protección internacional dos dereitos humanos: persoas de todo o mundo actuarían en prol de individuos de calquera parte do mundo. A medida que a organización foi crecendo, o seu foco de atención foise ampliando para ocuparse non só dos presos de conciencia, senón tamén das vítimas doutros abusos contra os dereitos humanos en todo o mundo, como a tortura, as «desaparicións» e a pena de morte. En 1977 os esforzos do movemento foron recompensados co premio Nobel da Paz, e en 1978 a organización foi galardoada co premio de Dereitos Humanos das Nacións Unidas.
Notas
editar- ↑ Fundación Praemium Erasmianum (ed.). "Former Laureates - Praemium Erasmianum". Arquivado dende o orixinal o 03 de maio de 2019. Consultado o 9 de novembro de 2015.
Véxase tamén
editarWikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Amnistía Internacional |