Juan Pardo

cantante mallorquín

Juan Ignacio Pardo Suárez, nado en Palma o 11 de novembro de 1942,[1] é un cantante galego de orixe mallorquina, máis coñecido como Juan Pardo.

Infotaula de personaJuan Pardo

Editar o valor em Wikidata
Biografía
Nacemento(es) Juan Ignacio Pardo Suárez Editar o valor em Wikidata
11 de novembro de 1942 Editar o valor em Wikidata (81 anos)
Palma, España Editar o valor em Wikidata
Datos persoais
País de nacionalidadeEspaña Editar o valor em Wikidata
Actividade
Ocupacióncantante , produtor musical , compositor , cantautor , pintor Editar o valor em Wikidata
Período de actividade1962 Editar o valor em Wikidata - 2004 Editar o valor em Wikidata
Membro de
Xénero artísticoMúsica lixeira, música pop e música rock Editar o valor em Wikidata
LinguaLingua castelá e lingua galega Editar o valor em Wikidata
InstrumentoVoz e guitarra Editar o valor em Wikidata
Selo discográficoZafiro (–1971)
Ariola Records (1971–1980)
Hispavox (1980–) Editar o valor em Wikidata
Compañeiro profesionalAntonio Morales Barretto: Juan y Junior Editar o valor em Wikidata
Premios

IMDB: nm0661110 Facebook: Juanpardopintor Spotify: 1IzfzM2kYigRWUmErr9WmG iTunes: 20879807 Musicbrainz: edd51705-91c1-4f08-8760-c4ecb4c1699d Discogs: 305228 Allmusic: mn0000832909 Deezer: 80086 Editar o valor em Wikidata

Primeiros anos editar

Aínda que é mallorquín de nacemento, Juan Pardo criouse en Ferrol. O seu pai, almirante da Armada, quería que Juan ingresase na Escola Naval, mais rexeitárono porque é daltónico. Estudou no colexo Tirso de Molina, dos padres mercedarios, en Ferrol.

Matrimonio e fillos editar

Estivo casado coa cubana Emy de la Cal (1970-1983), con quen tivo dúas fillas: Teba Pardo (nada en 1971) e Lys Pardo (nada en 1975).[2]

Traxectoria editar

A súa carreira profesional comezou nos Vándalos. Logo formou parte do grupo Los Pekenikes (1963). Máis tarde foi cantante en Los Brincos (1965). Aquí coñeceu a Antonio Morales, que 2 anos máis tarde marcharon do grupo e formaron o dúo Juan y Junior.

As súas discrepancias con Junior levaron á disolución do grupo comezando a súa carreira en solitario en 1969. Ninguén logrou superalo na lista de éxitos dese ano con "La charanga". Ten cancións en galego.

Juan Pardo dedicou unha gravación enteira á literatura galega no disco titulado Galicia, miña nai dos dous mares. Tendo en conta que se editou nunha época tan convulsa como mediados dos setenta, o traballo sorprendía pola claridade temática de cancións como "A fala e falade galego", baseado nunha poesía de Eduardo Pondal, "Na morte de Castelao" con versos de Ramón Cabanillas e incluso unha versión do Himno galego. Moi diferente dos seus inicios como estrela do pop estatal.

Varios cantantes de fala hispana gravaron os seus éxitos, como a española Rocío Jurado (coa que gravou a dúo, a súa canción "¿Por que me habrás besado?"), Yolanda Del Río, Manolo Galván etc. Entre as súas cancións, atópanse: "Abrazadito a la luna", "Gallo de pelea" ou "Anduriña". Ademais de cantante, é produtor e compositor.

Discografía editar

Singles editar

  • La charanga (1969)
  • Toros en México (1969)
  • Meu ben dorme (1970)
  • A Marián niña (1971)
  • Cuando te enamores (1971)
  • Un año más (1971)
  • Adiós a Mariquiña' (1973)
  • Conversaciones (1974)
  • Autorretrato (1975)
  • Eso le ha pasado a todos (1977)
  • A tus pies madame (1977)
  • María Magdalena (1978)
  • Amar después de amar (1980)
  • No me hables (1981)
  • Sin ti (1981)
  • Hasta mañana (1982)
  • Hay que ver (1982)
  • Ahora que no estás (1983)
  • Caballo de batalla (1983)
  • Cazador (1984)
  • Ninna (1984)
  • Por favor, un favor (1984)
  • Ciudadanos del mundo (1985)
  • Que peligro tiene (1985)
  • Dos locos (1986)
  • No me hables (en vivo) (1986)
  • Otra vez (1986)
  • Mírame de frente (1987)
  • Gallo de pelea (1989)
  • Que yo deje de quererte (1991)
  • Yo te olvidaré (1992)
  • Bravo por la música (1997)

Galardóns editar

Notas editar

  1. Beny G. (11 de abril de 1976). "Muscialismo". El Pueblo Gallego. p. 29. 
  2. "Juan Pardo, intervenido quirúrgicamente de una angioplastia coronaria". Lecturas (en castelán). 27 de maio de 2017. 
  3. "Medalla da Galiza para Juan Pardo, Luz Casal e Carlos Núñez". Nós Diario. 13 de xullo de 2023.