Johannes Thiele (malacólogo)
'Karl Hermann Johannes Thiele, nado en Goldap, Prusia Oriental, Reino de Prusia, o 1 de outubro de 1860, e finado o 5 de agosto de 1935 en Viena,[1][2] foi un zoólogo alemán especializado en malacoloxía.
 | |
| Nome orixinal | Karl Hermann Johannes Thiele |
|---|---|
| Biografía | |
| Nacemento | 1 de outubro de 1860 Goldap, Prusia Oriental, Reino de Prusia (hoxe Gołdap, Polonia) |
| Morte | 5 de agosto de 1935 Viena, Estado Federal de Austria |
| Datos persoais | |
| Residencia | Alemaña  |
| País de nacionalidade | alemá |
| Educación | Universidade de Heidelberg Universidade Humboldt de Berlín |
| Coñecido por | Handbuch der Systematischen Weichtierkunde (1929-1935) |
| Actividade | |
| Campo de traballo | Malacoloxía, zooloxía e Ictioloxía |
| Ocupación | zoólogo, malacólogo |
| Empregador | Museo de Historia Natural de Berlín |
| Obra | |
| Abreviatura do autor en zooloxía | Thiele |
Traxectotia editar
Thiele traballou extensamente no campo da clasificación científica dos moluscos. Publicou numerosos traballos sobre os detalles anatómicos destes animais e describiu 1 500 especies de diversos moluscos. Investigou os achazdos de dúas expediciones científicas alemás de finais do século XIX.
Ocupou postos en diversos institutos académicos como museos e universidades.
A súa obra principal, Handbuch der Systematischen Weichtierkunde (1929-1935) foi un manual de referencia en particular para os gasterópodos até o ano 1990.
Na sús primeira publicación notábel tratou dos pedipalpos labiais dos bivalvos. Despois estudou as papilas dos pectens e dos ostridos e concluíu que serven como órganos de sentidos para medir a turbulencia da auga, e comparou os sistemas nerviosos das políclados, poliquetos, moluscos e cordados. Máis tarde dedicouse ao estudo dos moluscos.
En 1891 foi contratado como asistente no Museo de Dresde. Alí trabalou na identificación de cunchas e orendou as súas coleccións; tamén investigou la rádula dos caracois e a describiiu en 1893 no artigo Das Gebiß der Schnecken (A dentadura dos caracois).
En 1894 continuou estudos anteriores dos Neomenia resultando especialmente nunha descrición detallada da anatomía dos Solenogastross.
En 1895 traballou no Instituto Zoolóxico de Estrasburgo, arranxando a súa colección de esponxas xaponesas. Entre 1896 e 1897 traballou durante 18 meses en Gotinga. Finalmente, chegou a Berlín para ocupar un posto na Escola de Agriculturan. Alí destacou como profesor universitario no departamento de entomoloxía.
As súas investigacións mái famosas ocorreron cando foi contrartado no Museo de Historia Natural Berlín ("Museum für Naturkunde"). Desde 1898 até 1905 Thiele foi empregado na división dos crustáceos. Finalmente dedicouse case exclusivamente ao estudo dos moluscos. Despois da morte de Carl Eduard von Martens foi o seu sucesor no departaento de moluscos do Museo, posto que desempeñou até a súa xubilación en 1925.
A finais do século XIX e principios do século XX varias nacións efectuaron expedicións para investigar sistematicamente territorios aínda descoñecidos. Alemaña programou dúas expedicións, en 1898-1899 a expedición de Valdivia ao océano Índico para investigar o "mar profundo", e en 1901-1903 a expedición á Antártida. Ambos tvieron éxito e volveron con moiots animais recolldos. Para Thiele estas expedicións foron decisivas, porque el foi o que investigou os moluscos encontrados. Pola riqueza dos moluscos achados seu traballo propiciou nun gran número de especies descritas cientificamente.
Thiele publicou algunhas obras decisivas no campo da sistemática dos moluscos. Destaca o Handbuch der systematischen Weichtierkunde, 1929-1931 (Manual do estudo sistemático dos moluscos) por dúas razóns:
- Primeiro, porque foi a obra principal dun científico que, no final da súa carreria, na que tratou sobre diversos grupos de animais;
- Segundo, porque foi unha grande experiencia no campo da sistemática.
Este manual foi o libro de referencia durante decenas de anos polas descricións precisas, o seu estilo sistemático e a cantidade de animais tratados.
Thiele describiu máis de 1 500 especies novas de moluscos, cuxo material está depositado até hoxe no Museum für Naturkunde de Berlín. A súa proposta dunha nova sistemática dos moluscos presentada no seu manual tivo unha grande importancia e influenciaba a sistemática até os anos 1990. Modificou un concepto anterior de Henri Milne-Edwards (1848) establwecendo tres subclases: prosobranquios, opistobranquios e pulmonados. A clasificación de Thiele baseouse na semellanza global entre as especies. Esta clasificación foi modificada ao longo dos anos, sendo un exemplo recente a clasificación de Ponder & Lindberg, 1997, baseada en argumentos filoxenéticos.
Principais publicaións editar
- 1866-1893. Das Gebiss der Schnecken zur Begründung einer natürlichen Classification. Vol. 2. Berlín: Nicolaische Verlagsbuchhandlung.
- 1891. "Die Stammesverwandtschaft der Mollusken. Ein Beitrag zur Phylogenie der Tiere". Jenaische Zeitschrift für Naturwissenschaft 25: 480-543.
- 1892. "Wurmmollusken". Sitzungsberichte der naturwissenschaftlichen Gesellschaft ISIS in Dresden: 3-4
- 1894. "Über die Zungen einiger Landdeckelschnecken". Nachrichtsblatt der Deutschen Malakozoologischen Gesellschaft 26: 23-25
- 1894. "Beiträge zur vergleichenden Anatomie der Amphineuren. I. Über einige Neapler Solenogastres". Zeitschrift für wissenschaftliche Zoologie 58: 222-302.
- 1895. "Hemitrichia guimarasensis n. sp.. Nachrichtsblatt der Deutschen Malakozoologischen Gesellschaft 27: 131-132.
- 1895b. "Über die Verwandtschaftsbeziehungen der Amphineuren". Biologisches Centralblatt 15: 859-869.
- 1897. "Zwei australische Solenogastres". Zoologischer Anzeiger 19: 398-400.
- 1900. "Verzeichnis der von Herrn Dr. A. Voeltzkow gesammelten marinen und litoralen Mollusken". Abhandlungen herausgegeben von der Senckenbergischen Naturforschenden Gesellschaft 26: 241-252.
- Thiele, J. 1900. Proneomenia thulensis n. sp.. In: Fauna Artica, Eine Zusammenstellung der arktischen Tierformen, mit besonderer Berücksichtigung des Spitzbergen-Gebietes auf Grund der Ergebnisse der Deutschen Expedition in das Nördliche Eismeer im Jahre 1898 (Römer, F. & Schaudinn, F. ed.) v. 1, 111-116
- 1902. "Proneomenia amboinensis n. sp." Denkschriften der Medizinisch-Naturwissenschaftlichen Gesellschaft zu Jena 8: 733-738.
- 1906. "Zwei neue Macrodontes-Arten". Nachrichtsblatt der Deutschen Malakozoologischen Gesellschaft 38: 69-71.
- 1910. "Molluskenfauna Westindiens". Zoologische Jahrbücher Abteilung für Systematik, Ökologie und Geographie der Tiere. Suppl. 11: 109-132.
- 1910. "Eine arabische Ennea und Bemerkungen über andere Arten". Sitzungsberichte der Gesellschaft naturforschender Freunde zu Berlin 6: 280-284.
- 1911. "Mollusken der deutschen Zentralafrika-Expedition". En: Wissenschaftliche Ergebnisse der deutschen Zentralafrika-Expedition 1907 bis 1908, Vol. 3': 175-214.
- 1912. "Die antarktischen Schnecken und Muscheln". En: Deutsche Südpolar-Expedition 1901-1903 (Drygalski, E.v. ed.) Vol. 8, Nº 5 Berlin: Georg Reimer.
- 1920. "Familia Limidae". En: Systematisches Conchylien-Cabinet von Martini und Chemnitz (Küster, H.C., Kobelt, W. & Haas, F. ed.), Vol. 7, Nº 2. Nürnberg: Bauer & Raspe.
- 1925. "Gastropoden der Deutschen Tiefsee-Expedition". En: Wissenschaftliche Ergebnisse der Deutschen Tiefsee-Expedition. II Teil, Vol. 17, Nª 2 Berlin: Gutstav Fischer.
- 1927. Über die Familie Assimineidae. Zoologische Jahrbücher Abteilung für Systematik, Ökologie und Geographie der Tiere 53, 113-146.
- 1927. "Über einige brasilianische Landschnecken". Abhandlungen herausgegeben von der Senckenbergischen Naturforschenden Gesellschaft 40: 305-329.
- 1928. "Revision des Systems der Hydrobiiden und Melaniiden". Zoologische Jahrbücher, Abteilung Systematik, Ökologie und Geographie der Tiere 55: 351-402.
- 1928. "Mollusken vom Bismarck-Archipel, von Neu-Guinea und Nachbar-Inseln". Zoologische Jahrbücher Abteilung für Systematik, Ökologie und Geographie der Tiere 55: 119-146.
- 1929-1935. Handbuch der Systematischen Weichtierkunde. 2 vols. 1154 pp.
- 1930. "Gastropoda und Bivalvia". En: Die Fauna Südwest-Australiens. Ergebnisse der Hamburger südwest-australischen Forschungsreise 1905 (Michaelsen, W. & Hartmeyer, R. ed.) Vol. 5, Nªº 8: 561-596.
- 1931. "Über einige hauptsächlich afrikanische Landschnecken". Sitzungsberichte der Gesellschaft naturforschender Freunde zu Berlin 1930: 392-403.
Abreviatura editar
A abreviatura Thiele emprégase para recoñecer a Johannes Thiele como autoridade na descrición e taxonomía en zooloxía.
Notas editar
- ↑ Biographical Etymology of Marine Organism Names. T & U. Baltic and North East Atlantic Taxa. Arquivado desde o orixinal o 5 de outubro de 2011. Consultado o 12 de abril de 2022.
- ↑ R. Winckworth (1938): JOHANNES THIELE, 1860–1935. Journal of Molluscan Studies 23 (1): 9–11.