Henri Léon Lebesgue

Henri Léon Lebesgue (ɑ̃ʁi leɔ̃ ləbɛɡ), nado en Beauvais o 28 de xuño de 1875 e finado en París o 26 de xullo de 1941, foi un matemático francés.

Henri Léon Lebesgue

Nome orixinal	(fr) Henri-Léon Lebesgue
Biografía
Nacemento	28 de xuño de 1875 Beauvais, Francia
Morte	26 de xullo de 1941 París
Lugar de sepultura	Q73663612 49°11′23″N 2°25′50″L
Datos persoais
País de nacionalidade	Francia
Educación	École Normale Supérieure Liceo Louis-le-Grand Lycée Saint-Louis (pt)
Tese académica	Integral, Length, Area (en)  (1902 )
Director de tese	Émile Borel
Actividade
Campo de traballo	Análise matemática, Análise funcional e cálculo infinitesimal
Ocupación	Matemático
Empregador	Collège de France (pt) , catedrático (1921–1941) Universidade de París (1910–1919) Universidade de Poitiers (pt) (1906–1910) Universidade de Rennes (1902–1906)
Membro de	Royal Society (1934–) Academia de Ciencias da URSS Academia francesa das ciencias Academia de Ciencias de Rusia
Profesores	Joseph Caron (en)
Alumnos	Arnaud Denjoy (pt) e Louis Antoine (pt)
Lingua	Lingua francesa
Obra
Obras destacables Integral de Lebesgue (pt) Lebesgue's lemma (en) Blaschke–Lebesgue theorem (en) dimensão de cobertura de Lebesgue (pt) problema da cobertura universal de Lebesgue (pt) Conjugado de Lebesgue (pt) teorema da decomposição de Lebesgue (pt) Walsh–Lebesgue theorem (en) Fatou–Lebesgue theorem (en) sigma-álgebra de Lebesgue (pt) ponto de Lebesgue (pt) medida de Lebesgue (pt) integral de Lebesgue–Stieltjes (pt) Medida exterior de Lebesgue (pt) Teorema da diferenciação de Lebesgue (pt) número de Lebesgue (pt) Lema de Riemann-Lebesgue (pt) constante de Lebesgue (pt) Lebesgue's density theorem (en)
Doutorando	Paul Montel (pt) , Zygmunt Janiszewski (pt) , Georges de Rham (pt) , André Marchaud (en) e Florin Vasilesco (en)
Premios (3 de maio de 1934)  Membro estranxeiro da Royal Society (1932)  Oficial da Lexión de Honra (1919)  Petit d'Ormoy, Carriere, Thebault Award (en) (1917)  Saintour Prize (en) (1914)  Prêmio Poncelet (pt) (1904)  Cours Peccot

Traxectoria

Naceu en Beauvais, Oise, Picardie, Francia. Estudou na Escola Normal Superior e no período 1899 - 1902 impartiu clases no Liceo de Nancy. En 1910 recibiu unha cátedra na Universidade da Sorbona.

Achegas matemáticas

Leçons sur l'integration et la recherche des fonctions primitives, 1904

Lebesgue é fundamentalmente coñecido polas súas achegas á teoría da medida e da integral. A partir dos traballos doutros matemáticos como Émile Borel e Camille Jordan, Lebesgue realizou importantes contribucións á teoría da medida en 1901. Ao ano seguinte, na súa disertación Intégrale, longueur, aire (Integral, lonxitude, área) presentada na Universidade de Nancy, definiu a integral de Lebesgue, que xeneraliza a noción da integral de Riemann estendendo o concepto de área baixo unha curva para incluír funcións descontinuas. Este é un dos logros da análise moderna que expande o alcance da análise de Fourier.

Tamén fixo achegas en ramas como a topoloxía, a teoría do potencial e a análise de Fourier. En 1905 presentou unha discusión sobre as condicións que Lipschitz e que Jordan utilizaran para asegurar que f(x) é a suma da súa serie de Fourier.

A partir de 1910 non se concentrou máis na área de estudo que el iniciara, debido a que o seu traballo era unha xeneralización, e el era temeroso das mesmas. Nas súas propias palabras: Reducida a teorías xerais, as matemáticas serían unha forma fermosa sen contido. Morrerían rapidamente. A pesar de que desenvolvementos posteriores demostraron que o seu temor non tiña fundamento, este permítenos entender o curso que seguiu o seu traballo.

Obras

Ademais de aproximadamente 50 artigos, escribiu dous libros: Leçons sur l'intégration et la recherché des fonctions primitives (1904) e Leçons sur les séries trigonométriques (1906).

Véxase tamén

Outros artigos

• Teorema de Heine-Borel (ou Teorema de Borel-Lebesgue)

Ligazóns externas

• Biografía de Lebesgue (en castelán).