Grimoaldo III de Benevento

Grimoaldo III (morto en 806) foi o príncipe de Benevento longobardo desde a morte do seu pai, o primeiro duque independente, Arechis II, en 787 ata a súa morte.

Modelo:BiografíaGrimoaldo III de Benevento

Editar o valor en Wikidata
Biografía
Nacementoséculo VIII Editar o valor en Wikidata
Morteabril de 806 (Gregoriano) Editar o valor en Wikidata
Actividade
Ocupaciónaristócrata Editar o valor en Wikidata
Outro
TítuloPrince of Benevento (en) Traducir (788–806) Editar o valor en Wikidata
FamiliaGausos Editar o valor en Wikidata
PaisArechis II de Benevento Editar o valor en Wikidata  e Adelperga da Lombardia Editar o valor en Wikidata
Sinatura Editar o valor en Wikidata

Traxectoria

editar

Era o segundo fillo. En 787, el e o seu irmán máis vello Romualdo foron enviados como reféns a Carlomagno que baixara á península italiana para conquistar o principado de Benevento. A cambio da paz, Arechis recoñeceu a soberanía de Carlomagno e entregou os seus fillos. Con todo, os de Benevento eran independentes de feito.

Grimoaldo volveu a Italia á morte do seu pai. De primeiras recoñeceu o poder franco, pero enfrontouse a unha invasión bizantina comandada por Adelchis, o fillo do derradeiro rei longobardo, Desiderio. Arechis II intentara reclamar o trono en 774, tras o desastre de Desiderio a mans de Carlomagno, pero abandonou a causa e, no seu canto, tomou o título de princeps. Adelchis pensou que tiña unha mellor pretensión para gobernar aos longobardos e consecuentemente reunir aliados gregos (inimigos dos francos) para retomar a única parte do territorio italiano que ficara independente. Un exército franco ás ordes de Winixiso e Hildeprando de Spoleto, uniuse a Grimoaldo e venceu a Adelchis na costa nada máis desembarcar.

 
Deseño dunha moeda longobarda co monograma de Grimoaldo III no anverso.

Logo, Grimoaldo tentou desfacerse da soberanía franca, pero os fillos de Carlomagno, o rei Pipino de Italia e o seu irmán máis vello o rei Carlos o Novo, forzárono a se someter en 792. Con todo, Benevento estaba no camiño para a súa completa independencia e a autoridade carolinxia foi sempre leve.

Fontes

editar
  • Gwatkin, H.M., Whitney, J.P. (ed) The Cambridge Medieval History: Volume II—The Rise of the Saracens and the Foundations of the Western Empire. Cambridge University Press, 1926.
  • Oman, Charles. The Dark Ages 476-918. Londres, 1914.
  • Hodgkin, Thomas. Italy and her Invaders. Clarendon Press: 1895.
Principado de Benevento

Segue a:
Arechis II de Benevento
Grimoaldo III de Benevento
Precede a:
Grimoaldo IV de Benevento
-