Gloster Aircraft Company
Gloster Aircraft Company foi un construtor aeronáutico británico activo entre os anos 1917 e 1963. Fundouse co nome de Gloucestershire Aircraft Company Limited durante a primeira guerra mundial, coas actividades de construción de aeronaves de H H Martyn & Co Ltd de Cheltenham, producindo cazas durante o conflito. Posteriormente cambiouselle o nome porque os estranxeiros atopaban a palabra 'Gloucestershire' difícil de pronunciar. Posteriormente pasou a formar parte do grupo Hawker Siddeley e o nome Gloster desapareceu en 1963.
| Gloster Aircraft Company | |
|---|---|
| Fundación | 1917 (como Gloucestershire Aircraft Company) |
| Localización | Hucclecote, Gloucestershire |
| Industria | aviación |
| [ editar datos en Wikidata ] | |
Gloster deseñou e fabricou varios cazas que equiparon á Royal Air Force (RAF) durante o período de entreguerras, como o Gladiator, o derradeiro caza biplano da RAF. A compañía fabricou a meirande parte da produción de Hawker Hurricane e Hawker Typhoon en tempos de guerra para a súa compañía nai, Hawker Siddeley, mentres a súa oficina de deseño traballaba no primeiro reactor británico, o avión experimental E.28/39. Este foi seguido polo Meteor, o primeiro caza a reacción da RAF e o único reactor aliado que entrou en servizo durante a segunda guerra mundial.
Historia editar
Formación editar
En 1917, en emdio da primeira guerra mundial, fundouse a Gloster Aircraft Company Limited co nome The Gloucestershire Aircraft Company Limited. No momento da súa creación os seus donos eran Hugh Burroughes (1884-1985) e H H Martyn & Co Limited, que tiñan entre os dous o 50% da compañía, e o construtor aeronáutico Airco que tiña a outra metade. Na xunta directiva da empresa estaban A W Martyn, Burroughes, e George Holt Thomas de Airco.[1] A firma adquiriu rapidamente as actividades de fabricación de compoñentes de avións que anteriormente realizaba H H Martyn & Co Limited para os esforzos da guerra realizando traballos subcontratados de Airco; a provisión de capacidade de produción fora un factor de motivación importante para que Airco se implicase na fundación da compañía.[1] H H Martyn eran enxeñeiros arquitectónicos e produciran obxectos como hélices antes de fabricar fuselaxes para Airco.
A firma alugou instalacións en Sunningend, en Cheltenham, Gloucestershire, para servir como a súa fábrica. Na primavera de 1918, a compañía estaba producindo 45 novos avións Bristol Fighter cada semana.[2][3][1]
Como os pedidos de avións aumentaban, outras compañías das zonas de Gloucester e Cheltenham foron contratadas.[1] Os avións eran transportados (coas ás separadas) a un novo parque de aceptación de avións da Xunta Aérea en Brockworth, a 11 km por estrada. Aínda que a compañía usaba o aeródromo de Brockworth, este non tivo hangares ata 1921, tras o cal alugou parte dun hangar da Xunta Aérea. Gradualmente, Gloucester trasladaría a súa base de operacións ás instalacións de Brockworth.[1]
Período de entreguerras editar
Tras o armisticio do 11 de novembro de 1918 e o final da primeira guerra mundial, a compañía tivo perdas económicas polo colapso de Airco, recibindo tan só unha compensación parcial pola cancelación de ordes de produción pendentes.[1] En 1920, tras o peche do construtor aeronáutico británico rival Nieuport & General, os servizos dos seu antigo xefe de deseños, Henry Folland (1889-1954), foron contratados pola compañía, que tamén adquiríu os dereitos polo caza Nieuport Nighthawk e varios compoñentes de avións sen montar.[1]
En decembro de 1926 decidiuse que o nome da compañía debía ser cambiado a unha forma simplificada, Gloster Aircraft Company. Isto foi debido a que clientes de fóra do Reino Unido atopaban a nova forma máis doada de pronunciar e escribir.[1] Normalmente os locais e empregádos referíanse á compañía como GAC.
Co paso á construción metálica considerouse que a fábrica de Sunningend xa non era axeitada. Así, en 1928 Gloster mercou o aeródromo de Brockworth, incluídos todos os hangares adxacentes e as oficinas veciñas.[1]
En 1934 Gloster foi adquirida por outro construtor aeronáutico británico, Hawker Aircraft. Independentemente deste cambio de propiedade, a compañía continuou producindo avións baixo o seu propio nome.[1] Nese mesmo ano Gloster fabricou un dos seus avións máis famosos, o biplano Gladiator.[1] A fusión en 1935 de Hawker Aircraft e os intereses de J. D. Siddeley (Armstrong Siddeley e Armstrong Whitworth Aircraft) viu a Gloster converterse en parte de Hawker Siddeley Aircraft, Ltd.
Segunda guerra mundial editar
No inicio da segunda guerra mundial a firma carecía de deseños modernos propios, pero tiña moita experiencia e instalacións de fabricación dispoñibles. Así, Gloster encargouse de fabricar avións deseñados por Hawker para equipar a RAF no nome da súa compañía nai.[1] A compañía construíu 1 000 Hawker Hurricane durante os primeiros 12 meses de guerra; Gloster entregou o derradeiro dos seus 2 750 Hurricane en 1942.[1] Tras rematar a produción do Hurricane decidiuse fabricar o máis novo Hawker Typhoon no seu lugar. Gloster fabricaría uns 3 300 en total, case todos os avións do tipo.[1]
Chegada do turborreactor editar
Frank Whittle, inventor do turborreactor, coñecera por primeira vez aos deseñadores e pilotos de proba de Gloster en abril de 1939, e posteriormente houbo un acehgamento oficial por parte do Ministerio do Aire. Como non existía un avión axeitado para adaptar o novo motor e Gloster non tiñ moita carga de traballo no seu departamento de deseño, a compañía recibiu un contrato a principios de 1940 para deseñar e construír o primeiro reactor británico. Dous avións foron construídos en segredo. Debido ao risco de bombardeo, un deles fabricouse fóra das instalacións de Brockworth, en Regent Motors Cheltenham.[3]
O 15 de maio de 1941 tivo lugar en RAF Cranwell o primeiro voo de proba oficial do Gloster E.28/39 W 4041/G cun motor turborreactor inventado por Sir Frank Whittle. As anteriores probas de rodaxe, nas cales o E.28/39 voou brevemente, realizáronse no aeródromo da compañía en Brockworth.[4]
Aínda que o E.28.39 podía ser usado teoricamente como caza, precisábase un deseño específico de caza e Gloster comezou a traballar nun reactor bimotor. Unha vez que o E.28/39 voou, o Estado Maior do solicitou a Gloster que deixase de traballar no seu caza nocturno F.18/40 (outro avión podería adaptarse para substituílo) para concentrarse no caza a reacción.[5] O deseño do reactor converteuse no Gloster Meteor, o único avión a reacción usado en combate polas forzas aliadas durante a segunda guerra mundial.
O primeiro voo coa RAF foi en 1943 e o Meteor comezou as operacións a mediados de 1944, poucas semanas despos do primeiro reactor operacional, o alemán Messerschmitt Me 262. Crucialmente, converteuse no primeiro avión da RAF cunha velocidade o suficientemente alta como para poder voar ao lado das bombas voantes V1. O Meteor desequilibraba as V1 coa punta da á para que o seu xiroscopio fose incapaz de recuperarse, esnafrándose antes de que puidesen acadar Londres.
Establecendo récords de velocidade editar
En 1945 un prototipo Meteor F Mk.4 sen armamento conseguiu un récord do mundo de velocidade en relación ao aire de 975 km/h co capitán de grupo H. Wilson aos mandos. A principios de 1946 outro prototipo F Mk.4 usouse para establecer un récord de 991 km/h de velocidade en relación ao aire real co capitán de grupo "Teddy" Donaldson pilotando o moi modificado Meteor, alcumado "Yellow Peril". O segundo piloto no High Speed Flight, Bill Waterton, acadou os 988 km/h. Durante o intento de récord Donaldson converteuse no primeirohome en superar a barreira dos 1 000 km/h, gañando o trofeo Britannia e unha barra para a súa Cruz da Forza Aérea. Os Meteor estiveron en servizo con varias forzas aéreas durante moitos anos e combateron na guerra de Corea coa Real Forza Aérea de Australia (RAAF). Finalmente os Gloster Meteor operando como cazas, adestradores ou cazas nocturnos foron usados por 12 nacións.
Apoxeo editar
Durante o apoxeo de Gloster en 1947, Janusz Żurakowski foi contratado como piloto experimental. Nos anos seguintes converteuse nun dos pilotos experimentais e de acrobacias máis famoso do mundo. Desenvolveu unha nova manobra acrobática, a "Zurabatic Cartwheel", que mantivo ao público cautivado cando suspendeu o prototipo Gloster Meteor G-7-1 que estaba pilotando, nunha roda de carro vertical no Farnborough Air Show de 1951, unha manobra que o anunciante declarou que era "Imposible!" Servindo por un breve período de tempo como piloto de proba xefe, probou as moitas versións experimentais dos cazas Gloster Meteor, Javelin e E.1/44. Durante os seus anos en Gloster, "Zura", como era coñecido, estableceu un récord de velocidade internacional: Londres-Copenhague-Londres os días 4 e 5 de abril de 1950 Coas instrucións de Gloster de vender o avión á Real Forza Aérea de Dinamarca.
En 1952 desenvolveuse o bipraza con ás en delta Gloster Javelin como un caza todotempo que podía voar por riba do 15 000 metros a case a velocidade do son. Este moderno avión demostrou ser demasiado pesado para engalar do curto aeródromo de Brockworth, polo que foi equipado co mínimo e cargou moi pouco combustible para realizar un curto voo ata RAF Moreton Valence, a tan só 11,27 km ao suroeste, onde o avión foi completado. Esta deficiencia das instalacións xunto coa racionalización da industria aeronáutica británica levaría á desaparición de Gloster.
Desaparición editar
En 1961 acompañía fusionouse con Armstrong Whitworth Aircraft Limited para formar Whitworth Gloster Aircraft Limited. Tras outra reorganización, a firma pasou a formar parte da Avro Whitworth Division de Hawker Siddeley Aviation en 1963, e o nome Gloster desapareceu renomeando a súa liña de produtos como Hawker Siddeley.[6] A finais dos 60/principios dos 70 as instalacións de Saunders-Roe Folly, entón propiedade Hawker Siddeley, fusionáronse coma de Gloster para formar Gloster-Saro utilizando a experiencia das dúas campañías no traballo co aluminio para producir equipamento antiincendios e camións cisterna na fábrica de Gloster en Hucclecote, a meirande deles baseados en chasis de Reynolds-Boughton. En 1984 Gloster Saro mercou os negocios antiincendios do grupo Chubb e fusionouse en 1987 con Simon Engineering topara formar Simon Gloster Saro. A compañía finalmente foi usada para fabricar camións cisterna para empresas como Shell e BP.
As instalacións en Brockworth vendéronse en 1964. En anos recentes a pista e os vellos edificios demoléronse e foron substituídos por un polígono industrial moderno e edificios de oficinas.[7]
Avións editar
- Gloster Mars (1921) - biplano de carreiras despois modificado como o Gloster I
- Gloster Sparrowhawk (1921)
- Gloster Mars VI Nighthawk (1922)
- Gloster Mars X Nightjar (1922)
- Gloster Gannet (1923) - biplano ultralixeiro
- Gloster Grebe (1923) - caza diúrno biplano
- Gloster Grouse (1923)
- Gloster Gorcock (1924) - caza biplano experimental
- Gloster II (1924) - biplano de carreiras
- Gloster III (1925) - hidración biplano de carreiras
- Gloster Gamecock (1925) - biplano interceptor
- Gloster Guan (1925) - caza biplano experimental de grande altitude
- Gloster Goral (1926) - biplano de propósito xeral
- Gloster Goring (1926) - biplano torpedeiro
- Gloster IV (1927) - hidroavión biplano de carreiras
- Gloster Goldfinch (1927) - caza biplano de grande altitude
- Gloster Gambet (1927) - caza biplano embarcado
- Gloster Gnatsnapper (1928) - caza biplano embarcado
- Gloster VI (1929) - monoplano de carreiras (récord mundial absoluto de velocidade mantido durante unhas poucas horas en 1929)
- A.S.31 Survey (1929) - biplano de estudo fotográfico
- Gloster TC.33 (1932) - biplano catrimotor de bombardeo/transporte
- Gloster TSR.38 (1932) - biplano torpedeiro/recoñecemento
- Gloster Gauntlet (1934) - caza biplano
- Gloster Gladiator (1934) - biplano de caza diúrno
- Gloster F.5/34 (1937) - prototipo de caza diúrno monoplano
- Gloster F.9/37 (1939) - prototipo de caza pesado bimotor
- Gloster E.28/39 (1941) - primeiro avión a reacción británico
- Gloster Meteor (1944) - caza diúrno (único reactor aliado que operou durante a segunda guerra mundial)
- Gloster E.1/44 (1948) - prototipo de caza a reacción diúrno
- Gloster Javelin (1954) - caza a reacción todotempo
- Gloster Meteor F8 "Prone Pilot" (1954) - conversión experimental do Meteor
Notas editar
- ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 "Gloster Aircraft Company". BAE Systems (en inglés). Consultado o 2022-04-22.
- ↑ Obituary, Mr Hugh Burroughes. The Times, 31 de outubro de 1985; p. 16; Issue 62283.
- ↑ 3,0 3,1 King 1955, p. 173
- ↑ James 1971, pp.240-241
- ↑ Buttler 2004 p193
- ↑ James, Derek N. (1999). Gloster Aircraft Company. Stroud, Gloucestershire, England: Tempus. ISBN 0-7524-1700-2. OCLC 45581580.
- ↑ "Pastscape - Detailed Result: GLOSTER AIRCRAFT FACTORY". web.archive.org. 2020-08-21. Archived from the original on 21 de agosto de 2020. Consultado o 2024-04-17.