Gloster Gladiator
O Gloster Gladiator foi un caza biplano británico usado durante a Segunda Guerra Mundial. Foi o último caza biplano producido en Gran Bretaña e foi a espiña dorsal do mando de caza británico antes da guerra. Voou por primeira vez en 1934 como unha evolución do Gloster Gaunlet cun motor máis potente e a cabina pechada. Entrou en servizo en 1937 e fabricáronse 768 exemplares ata a primavera de 1940. Serviu principalmente no Mediterráneo, loitando contra os italianos, aínda que algúns deles operaron tamén en Noruega e Gran Bretaña.
| Gloster Gladiator | |
|---|---|
 Gladiator na actualidade | |
| Tipo | Caza |
| Primeiro voo | 1934 |
| Introducido | 1937 |
| Unidades construídas | 768 |
EspecificaciónsEditar
- Tipo: monopraza de caza Gloster Gladiator Mk I.
- Planta motriz: un motor radial Bristol Mercury IX de 840 hp.
- Envergadura: 9,38 m.
- Lonxitude: 8,36 m.
- Peso máximo na engalexe: 2.083 Kg.
- Velocidade máxima: 253 millas/h a 14.500 pés.
- Alcance: 428 millas.
- Armamento: catro metralladoras de 7,7 mm.