Giuseppe Piazzi
Giuseppe Piazzi, nado en Ponte in Valtellina o 7 de xullo de 1746 e finado en Nápoles o 22 de xullo de 1826, foi un astrónomo e sacerdote italiano. Fundou o observatorio astronómico de Palermo.
  | |
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | 16 de xullo de 1746 Ponte in Valtellina, Italia (pt)  |
| Morte | 22 de xullo de 1826 (80 anos) Nápoles, Italia |
| Catedrático | |
| | |
| Datos persoais | |
| Relixión | Igrexa católica |
| Actividade | |
| Campo de traballo | Matemáticas e astronomía |
| Ocupación | astrónomo, Sacerdote católico de rito romano, discoverer of astronomical objects (en) , matemático, profesor universitario, descubridor de asteroides |
| Empregador | Universidade de Palermo (pt) Astronomical observatory of Palermo (en) |
| Membro de | |
| Profesores | Jérôme Lalande (pt) |
| Orde relixiosa | Teatinos (pt) |
| Familia | |
| Cónxuxe | sen valor |
| Premios | |
| |
| Descrito pola fonte | Nordisk familjebok Grande Enciclopedia Soviética 1969-1978, (sec:Пиацци Джузеппе) Pequeno Dicionario Enciclopédico de Brockhaus e Efron |
Traxectoria
editarO 1 de xaneiro de 1801, descubriu un obxecto estelar que se desprazaba polo fondo de estrelas: o seu movemento era retrógrado primeiro e directo despois, de modo que pensou que era un novo planeta; na carta remitida ao seu amigo Barnaba Oriano, de Milán, así o indicaba aínda que cando escribiu a Joseph Lalande (en París) e a Johann Elert Bode (en Berlín) non quixo arriscarse: anuncioulles o descubrimento dun novo "cometa".
Piazzi bautizouno co nome de Ceres Ferdinandea, pola deusa grega e siciliana, e polo rei Fernando IV de Nápoles e Sicilia. Máis adiante, o Ferdinandea eliminouse por razóns políticas. Ceres resulou ser o primeiro asteroide que se observaba do cinto de asteroides e, ata agora, o de maior tamaño coñecido.
Poucas semanas despois perdeuse no resplandor solar de ocaso. Baseándose nas poucas observacións dispoñibles, Gauss creou unha ferramenta matemática nova, coa cal puido predicir a posición do asteroide. Meses máis tarde recuperábase novamente Ceres.
Aos poucos días William Herschel, co seu gran reflector utilizando elevados aumentos, determinaba o diámetro micrométrico do corpo e, baseándose na distancia (determinada polo cálculo orbital de Gauss), o tamaño real do mesmo: en torno a 260 km. Se era un planeta era demasiado pequeno. En marzo de 1803 un novo "planeta" (máis tarde asteroide, nome suxerido por Herschel) sumábase á lista ao descubrir Heinrich Olbers o diminuto Palas.
Piazzi adicouse durante moito tempo a elaborar un catálogo de estrelas, hoxe en desuso, que presentaba a posición exacta dalgúns miles delas. Este sería superado polo de Friedrich Bessel primeiro (uns 75 000 estrelas) e Friedrich Argelander despois (máis de 259 000).