Fada
As fadas[1] (do latín fata) son seres mitolóxicos do folclore europeo, unha forma de espíritos[2] da natureza que a coidan e axudan a menter o seu equilibrio. O seu nome en latín significa destino, xa que as fadas son unha transposición das moiras gregas, unhas criaturas que aparecen o terceiro día do nacemento dun neno para predicir o seu futuro.
Dende o romanticismo, son representadas como mozas ou nenas con ás. Moitas veces aparecen nos contos populares, e sempre de pequeno tamaño,[3] de gran beleza e cun moi bo corazón. Porén, na Idade Media eran representadas como un espírito protector, ou, moitas veces, malicioso e para protexerse delas, a xente usaba un amuleto de ferro negro. Na era vitoriana e eduardiana medra o interese polas fadas. O rexurdimento celta considéraas como parte da herdanza cultural irlandesa. Carole Silvers e outros suxiren que a fascinación polas fadas xorde como unha reacción á industrialización e a perda da cultura popular.[4]
No folclore tradicional galego os bosques do Macizo Galaico están habitados por fadas, ademais de elfos, pantasmas, a Santa Compaña, o Nubeiro e meigas.
Notas editar
- ↑ Definicións no Dicionario da Real Academia Galega e no Portal das Palabras para fada.
- ↑ Briggs (1976) – The Fairies in English Tradition and Literature p. xi.
- ↑ Briggs (1976) p. 98.
- ↑ Silver, Carole B. (1999) Strange and Secret Peoples: Fairies and Victorian Consciousness. Oxford University Press. p. 47 ISBN 0-19-512199-6.
Véxase tamén editar
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Fada  |
Outros artigos editar
Bibliografía editar
- D. L. Ashliman, Fairy Lore: A Handbook (Greenwood, 2006)
- Brian Froud e Alan Lee, Faeries, (Peacock Press/Bantam, Nova York, 1978)
- Ronan Coghlan Handbook of Fairies (Capall Bann, 2002)
- Lizanne Henderson e Edward J. Cowan, Scottish Fairy Belief: A History (Edinburgh, 2001; 2007)
- C. S. Lewis, The Discarded Image: An Introduction to Medieval and Renaissance Literature (1964)