Factorial
Este artigo precisa de máis fontes ou referencias que aparezan nunha publicación acreditada que poidan verificar o seu contido, como libros ou outras publicacións especializadas no tema. Por favor, axude mellorando este artigo. |
Nas matemáticas, a factorial dun número natural n é o produto de todos os enteiros positivos menores ou iguais a n. Iso é escrito como n! e lido como "factorial de n ". A notación n! foi introducida por Christian Kramp en 1808.[1]
Definición
editarA función factorial é definida como o produto
que se pode escribir como
Por exemplo,
A secuencia das factoriais (secuencia A000142 na OEIS) para n = 0, 1, 2,... comeza con:
Factorial de cero
editarA factorial de 0, , é 1. Hai diversas razóns que xustifican esta definición:
- Para n = 0, a definición de n! como produto precisa do produto de ningún número, é a convención estendida di que o produto de ningún factor é igual a identidade na multiplicación, 1.[2]
- Estende a relación de recorrencia (n + 1)! = (n+1)·n! a n = 0..
Factorial de non enteiros
editarA definición de factorial tamén se pode definir para valores non enteiros a través da función gamma, detallado máis abaixo:
Aplicacións
editarAínda que a función factorial ten os seus inicios na combinatoria, as súas aplicacións esténdense por moitas áreas da matemática.
- Existen n! camiños diferentes de arranxar n obxectos distintos nunha secuencia, chamados permutacións.[3][4]
- A miúdo aparece en contexto de contar cousas onde a orde non é importante. Por exemplo, no caso de contar o número de escoller k elementos dun conxunto de n é dado polo coeficiente binomial[5]
- Os factoriais tamén aparecen en cálculo. Por exemplo, na serie de Taylor, que expresa a función f(x) como unha serie de serie de potencias en x. A razón principal é que o n derivativo de xn é n!.[6]
- Os factoriais tamén son usados extensamente na teoría da probabilidade.[7]
- Os factoriais tamén son frecuentemente utilizados como exemplos simplificados de recursividade, en ciencias da computación, porque satisfán as seguintes relacións recursivas: (se n ≥ 1):
- n! = n (n − 1)!
Como calcular factoriais
editarO valor numérico de n! pode ser calculado por multiplicación repetida se n non for grande de máis. É iso o que as calculadoras fan. O maior factorial que a maioría das calculadoras aguantan é 69!, porque 70! > 10100.
Cando n é grande de máis , n! pode ser calculado cunha boa precisión usando a fórmula de Stirling:[8]
Esa é unha versión simplificada que pode ser probada usando matemática básica de ensino secundario; a ferramenta esencial é a indución matemática. Ela é presentada aquí na forma dun exercicio:
Logaritmo de factorial
editarO logaritmo dun factorial pode ser usado para calcular o número de díxitos que a base dun factorial irá ocupar. log n! pode ser facilmente calculado da seguinte maneira:
Nótese que esa función, demostrada graficamente, é case linear para valores baixos; mais o factor crece de maneira arbitraria, aínda que vagarosa. Por exemplo, este é o gráfico os seus primeiros 20 mil valores:
Unha boa aproximación para log n! é facer o logaritmo da aproximación de Stirling.
Factorial para valores non enteiros
editarA función gamma
editar- Artigo principal: Función gamma.
A función gamma Γ(z) é definida para todos os números complexos z excepto os enteiros non positivos (z = 0, −1, −2, −3, ...). Ela relaciónase cos factoriais polo feito de que satisfai unha relación recursiva semellante a aquela da función factorial:
Xunto coa definición Γ(1) = 1 iso xera a ecuación
Por causa desa relación, a función gamma é frecuentemente tida como unha xeneralización da función factorial para o dominio dos números complexos. Iso é xustificado polas seguintes racións:
- Significado compartido: A definición canónica da función factorial é a relación recursiva mencionada, compartida por ambos.
- Unicidade: A función gamma é a única función que satisfai a relación recursiva mencionada para o dominio dos números complexos e é holomórfica e cuxa restrición ao eixo positivo real é convexa no log. Ou sexa, é a única función que podería ser unha xeneralización da función factorial.
- Contexto: A función gamma é xeralmente usada nun contexto similar ao dos factoriais (mais, é claro, onde un dominio máis xeral for de interese).
Funcións semellantes á factorial
editarMultifactoriais
editarUnha notación relacionada común é o uso de múltiplos puntos de exclamación para simboliar un multifactorial, o produto de enteiros en pasos de (n!!), tres (n!!!), ou máis.
n!! denota o factorial duplo de n e é definido recursivamente por
Por exemplo, 8!! = 2 · 4 · 6 · 8 = 384 e 9!! = 1 · 3 · 5 · 7 · 9 = 945. A secuencia de factoriais duplos para n = 0, 1, 2,... é :1, 1, 2, 3, 8, 15, 48, 105, 384, 945, 3840, ...
Algunhas identidades que envolven factoriais duplos son:
Débese ser coidadoso para non interpretar n!! como a factorial de n!, que debería ser escrito (n!)! e é un número moito maior (para n>2).
A factorial dupla é a variante máis comumente usada, mais pódese definir a factorial tripla do mesmo modo (n!!!) e así por diante. En xeral, a k-ésima factorial, notado por n!(k), é definido recursivamente como
Hiperfactoriais
editarOcasionalmente o hiperfactorial de n é considerado. É escrito como H(n) e definido por
Para n = 1, 2, 3, 4,... os valores de H(n) son 1, 4, 108, 27648,...
A función hiperfactorial é similar á factorial, mais produce números maiores. A taxa de crecemento desa función, con todo, non é moito maior que un factorial regular.
Superfactoriais
editarNeil Sloane e Simon Plouffe definiron o superfactorial en 1995 como o produto dos primeiros n factoriais. Así, o superfactorial de 4 é
- sf(4)=1!*2!*3!*4!=288.
No xeral,
A secuencia de superfactoriais comeza (de n=0) como:
Esa idea pode ser facilmente estendida para superduperfactorial como o produto dos primeiros n superfactoriais (iniciando con n=0), así
e aí en diante, recursivamente para todos os factoriais múltiplos, onde o m-factorial de n é o produtod dos primeiros n (m-1)-factorials, i.e.
onde para e .
Superfactoriais (definición alternativa)
editarClifford Pickover, no seu libro Keys to Infinity, de 1995, definiu o superfactorial de n, escrito como n$ (o $ debería, na verdade, ser un sinal de factorial ! cun S sobreposto) como
onde a notación (4) denota o operador hyper4, ou usando a notación de frecha de Knuth,
Esa secuencia de superfactoriais comeza:
Factoración prima de factoriais
editarA potencia de p que ocorre na factoración prima de n! é
Notas
editar- ↑ Higgins, Peter (2008). Number Story: From Counting to Cryptography. Nova York: Copernicus. p. 12. ISBN 978-1-84800-000-1., mais di Krempe.
- ↑ Ronald L. Graham, Donald E. Knuth, Oren Patashnik (1988) Concrete Mathematics, Addison-Wesley, Reading MA. ISBN 0-201-14236-8, p. 111
- ↑ Cheng, Eugenia (2017-03-09). Beyond Infinity: An expedition to the outer limits of the mathematical universe (en inglés). Profile Books. ISBN 9781782830818.
- ↑ Conway, John H.; Guy, Richard (1998-03-16). The Book of Numbers (en inglés). Springer Science & Business Media. ISBN 9780387979939.
- ↑ Knuth, Donald E. (1997-07-04). The Art of Computer Programming: Volume 1: Fundamental Algorithms (en inglés). Addison-Wesley Professional. ISBN 9780321635747.
- ↑ "18.01 Single Variable Calculus, Lecture 37: Taylor Series". MIT OpenCourseWare. Fall 2006. Consultado o 2017-05-03.
- ↑ Kardar, Mehran (2007-06-25). "Chapter 2: Probability". Statistical Physics of Particles (en English). Cambridge University Press. ISBN 9780521873420.
- ↑ Dan Romik, Stirling’s Approximation for n!: The Ultimate Short Proof?, The American Mathematical Monthly, Vol. 107, No. 6 (Jun. – Jul., 2000), 556–557.
Véxase tamén
editarWikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Factorial |
Bibliografía
editar- Hadamard, M. J. (1894). Sur L’Expression Du Produit 1·2·3· · · · ·(n−1) Par Une Fonction Entière (PDF) (en francés). OEuvres de Jacques Hadamard, Centre National de la Recherche Scientifiques, Paris, 1968.
- Ramanujan, Srinivasa (1988). The lost notebook and other unpublished papers. Springer Berlin. p. 339. ISBN 3-540-18726-X.