Haldan Keffer Hartline

Haldan Keffer Hartline
Nome orixinal	(en) Haldan Keffer Hartline
Biografía
Nacemento	22 de decembro de 1903; Bloomsburg, Estados Unidos de América (pt)
Morte	17 de marzo de 1983 (79 anos); Fallston, Maryland
Datos persoais
País de nacionalidade	Estados Unidos de América
Educación	Lafayette College (en) ; Johns Hopkins School of Medicine (en) ; Universidade Johns Hopkins
Director de tese	August Herman Pfund (pt)
Actividade
Campo de traballo	Fisioloxía;
Ocupación	fisiólogo , neurólogo , médico , neurocientífico , biólogo
Empregador	Universidade Cornell ; Universidade Rockefeller (pt) ; Universidade Johns Hopkins ; Johns Hopkins School of Medicine (en)
Membro de	Royal Society ; Academia das Artes e das Ciencias dos Estados Unidos ; Academia Naciona de Ciencias dos Estados Unidos ; Sociedade Filosófica Estadounidense
Lingua	Lingua inglesa
Obra
Doutorando	Charles F. Stevens (pt)
Familia
Cónxuxe	Elizabeth K. Hartline
Premios
	Premio Nobel de Fisioloxía ou Medicina en 1967
	Lista (1967) Premio Nobel en Fisioloxía ou Medicina; (21 de abril de 1966) Membro estranxeiro da Royal Society; (1948) Howard Crosby Warren Medal (en) ; ;

Haldan Keffer Hartline, nado o 22 de decembro de 1903 en Bloomsburg (Pensilvania) e finado o 17 de marzo de 1983 en Fallston (Maryland), foi un fisiólogo estadounidense, cogañador canda George Wald e Ragnar Granit, en 1967 do Premio Nobel de Fisioloxía ou Medicina polo seu traballo de análise dos mecanismos neurofisiolóxicos da visión.

Traxectoria editar

Hartline empezou os seus estudos sobre electrofisioloxía da retina como un bolseiro do "National Research Council Fellow" na Universidade Johns Hopkins de Baltimore. Despois de asistir ás universidades de Leipzig e de Múnic como investigador estudante de Eldridge Johnson, alcanzou o cargo de profesor de biofísica e presidente do Departamento de Johns Hopkins en 1949. Un dos estudantes graduados de Hartline na Johns Hopkins, Paul Greengard, tamén gañaría despois o Premio Nobel. Hartline uniuse ao staff da Universidade Rockefeller de Nova York en 1953, como profesor de neurofisioloxía.

Hartline investigou as respostas eléctricas da retina de certos artrópodos, vertebrados, e moluscos, debido a que os seus sistemas visuais son moito máis simples que os dos humanos e é máis fácil estudalos. Concentrou os seus estudos no ollo do cangarexo ferradura (Limulus polyphemus). Usando eléctrodos de minute nos seus experimentos, obtivo o primeiro rexistro dos impulsos eléctricos enviados por unha simple fibra de nervio óptico cando os receptores conectados a esta son estimulados por luz.

Véxase tamén editar

Ligazóns externas editar

Biografía Arquivado 09 de xullo de 2008 en Wayback Machine. (en inglés)