Godofredo V de Anjou
Godofredo V de Anjou, nado o 24 de agosto de 1113 e finado o 7 de setembro de 1151, foi fillo de Folque V o Novo, conde de Anjou (e rei de Xerusalén) e de Eremburga do Maine.
  | |
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | 24 de agosto de 1113 Angers, Francia |
| Morte | 7 de setembro de 1151 (38 anos) Château-du-Loir, Francia |
| Lugar de sepultura | Catedral de Le Mans (pt)  |
| Duque de Normandía | |
| Count of Anjou (en) | |
| | |
| Datos persoais | |
| País de nacionalidade | Francia |
| Actividade | |
| Ocupación | aristócrata |
| Lingua | Francês antigo (pt) |
| Outro | |
| Título | Conde Duque Count of Anjou (en) |
| Familia | Casa de Anjou |
| Cónxuxe | Matilde de Inglaterra (1128 (Gregoriano), 1128 (Gregoriano)–1151 (Gregoriano)) Adelaide of Angers (en) |
| Fillos | Henrique II de Inglaterra, Mary of Shaftesbury (en) , Emma of Anjou (en) , Hamelin de Warenne, Earl of Surrey (en) , Godofredo VI de Anjou, Guillaume FitzEmperesse (pt) |
| Pais | Fulque de Jerusalém (pt) e Ermengarda do Maine (pt) |
| Irmáns | Sibila de Anjou (pt) , Matilda of Anjou (en) , Amalrico I de Jerusalém (pt) , Elias II, Count of Maine (en) e Balduíno III de Jerusalém (pt) |
  | |
Traxectoria editar
En 1129 recibiu de seu pai os condados de Anjou, Maine e Turena. O 17 de xuño de 1124 casou con Matilde de Inglaterra, filla e herdeira de Henrique I de Inglaterra, viúva do emperador Henrique V de Alemaña.
Primeiro enfrontouse a unha revolta de señores liderada por Lisardo, señor de Sable e Guido IV de Laval. Entrou no Thouars e obrigou a se someter ao vizconde Aimerico VI. Tamén se someteron os señores de Blaison, Parthenay e Mirabeau. Finalmente, tamén se someteu Peloquin, señor de L'Île Bouchard.
Henrique I morreu en 1135 pero a Coroa de Inglaterra e o Ducado de Normandía pasaron a Estevo de Blois malia as reclamacións de Godofredo, que atacou Normandía e conquistou Lisieux en 1136, pero resultou ferido. Houbo a continuación unha tregua.
A partir de 1141 iniciou a conquista de Normandía, que deu rematado en tres anos. En 1144 foi recoñecido por todos os señores.
En 1145 o seu irmán Elías rebelouse reclamando o condado do Maine e foi feito prisioneiro e morreu no cárcere (o 15 de xaneiro de 1151). Tamén someteu ao señor de Montreuil-Bellay, Xerardo de Berlai. En 1150 cedeu o ducado ao seu fillo Henrique. En agosto de 1151, mediante un tratado, cedeu o Vexin normando ao rei de Francia.
Morreu en Château-du-Loir o 7 de setembro de 1151 e sucedeuno o seu fillo máis vello Henrique I (Henrique II de Inglaterra), que nacera o 5 de maio de 1133.
| 8. Godofredo II Ferreol | ||||||||||||||||
| 4. Folque IV o Tiburón | ||||||||||||||||
| 18. Folque III Nerra | ||||||||||||||||
| 9. Ermengarda | ||||||||||||||||
| 2. Folque V o Novo | ||||||||||||||||
| 10. Simón I de Montfort | ||||||||||||||||
| 5. Bertrada de Montfort | ||||||||||||||||
| 11. Inés de Evreux | ||||||||||||||||
| 1. Godofredo V de Anjou | ||||||||||||||||
| 6. Elías I de Maine | ||||||||||||||||
| 3. Eremburga | ||||||||||||||||
| 7. Matilda | ||||||||||||||||