Escatoloxía

A escatoloxía refírese ás expectativas do fin da era actual, da historia, ou do propio mundo. A fin do mundo ou fin dos tempos está prevista por varias relixións (tanto abrahámicas como non abrahámicas), que ensinan que os acontecementos mundiais negativos alcanzarán un clímax. A crenza de que a fin do mundo é inminente coñécese como apocalipticismo, e co tempo foi mantida tanto por membros das relixións principais como por cultos do fin do mundo.

Os catro xinetes da apocalipse como aparecen na obra Apocalypse de Albrecht Dürer

No contexto do misticismo, o termo refírese metaforicamente á fin da realidade ordinaria e ao reencontro co divino. Algunhas relixións tratan a escatoloxía como un acontecemento futuro profetizado nos textos sagrados ou no folclore.

Etimoloxía

A palabra "escatoloxía" procede do grego ἔσχατος (éschatos) que significa "último", e -loxía, que significa "estudo". Apareceu por primeira vez en inglés contra 1844.

Relixións

As relixións abrahámicas manteñen unha cosmoloxía lineal, con escenarios do tempo final que conteñen temas de transformación e redención. No xudaísmo posterior, a expresión "fin dos días" fai referencia á Era Mesiánica e inclúe unha reunión da diáspora xudía exiliada, a chegada do Mesías, a resurrección dos xustos e o mundo por vir. Algunhas formas de cristianismo representan o tempo final como un período de tribulación que precede á segunda chegada de Cristo, que se enfrontará ao Anticristo xunto coa súa estrutura de poder e marcará o inicio do Reino de Deus. No islam, o Día do Xuízo vén precedido pola aparición de al-Masih al-Dajjal, e seguido do descenso de Isa (Xesús). Isa triunfará sobre o falso mesías ou Anticristo, o que levará a unha secuencia de acontecementos que rematará coa saída do sol desde o oeste e o comezo do Qiyamah (Día do Xuízo).

As relixións dhármicas tenden a ter visións do mundo máis cíclicas, con escatoloxías do tempo final caracterizadas pola decadencia, a redención e o renacemento (aínda que algunhas cren que as transicións entre ciclos son relativamente sen incidentes). No hinduísmo, o tempo final ocorre cando Kalki, a encarnación final de Vishnu, descende sobre un cabalo branco e pon fin ao Kali Yuga actual, completando un ciclo que comeza de novo coa rexeneración do mundo. No budismo, o Buda predixo que as súas ensinanzas serían esquecidas despois de 5000 anos, seguidos de tumultos. Di que un bodhisattva chamado Maitreya aparecerá e redescubrirá a ensinanza do dharma, e que a destrución definitiva do mundo chegará entón a través de sete soles.

Desde o desenvolvemento do concepto de tempo profundo no século XVIII e o cálculo da idade estimada da terra, o discurso científico sobre a fin dos tempos considerou o destino final do universo. As teorías incluíron o Big Rip, o Big Crunch, o Big Bounce e o Big Freeze. Os comentaristas sociais e científicos tamén se preocupan polos riscos catastróficos globais e os escenarios que poderían provocar a extinción humana.

Véxase tamén

Bibliografía

• Carroll, John T. (2000). "Eschatology". En Freedman, David Noel; Myers, Allen C. Eerdmans Dictionary of the Bible. Eerdmans. 
• Craig C. Hill, In God's Time: The Bible and the Future, Grand Rapids: Eerdmans 2002. ISBN 0-8028-6090-7
• Dave Hunt, A Cup of Trembling, Harvest House Publishers, Eugene, Oregón, 1995 ISBN 1-56507-334-7
• Jonathan Menn, Biblical Eschatology, Eugene, Oregon, Wipf & Stock 2013. ISBN 978-1-62032-579-7
• Joseph Ratzinger., Eschatology: Death and Eternal Life, Washington D.C.: Catholic University of America Press 1985. ISBN 978-0-8132-1516-7
• Robert Sungenis, Scott Temple, David Allen Lewis, Shock Wave 2000! subtitled The Harold Camping 1994 Debacle, New Leaf Press, Inc. 2004 ISBN 0-89221-269-1
• Stephen Travis, Christ Will Come Again: Hope for the Second Coming of Jesus, Toronto: Clements Publishing 2004. ISBN 1-894667-33-6
• Jerry L. Walls (ed.), The Oxford Handbook of Eschatology, New York: Oxford University Press 2008. ISBN 978-0-19-973588-4