Enrique Rajoy Leloup

Enrique Rajoy Leloup, nado en Santiago de Compostela o 27 de marzo de 1882 e finado na mesma cidade o 23 de marzo de 1966, foi un xurista e político galego.

Enrique Rajoy Leloup

Biografía
Nacemento	27 de marzo de 1882 Santiago de Compostela, España
Morte	23 de marzo de 1966 (83 anos) Santiago de Compostela, España
Educación	Universidade de Santiago de Compostela
Actividade
Ocupación	xurista, político
Familia
Fillos	Mariano Rajoy Sobredo

Traxectoria

Foi fillo do forcareiés Mariano Rajoy Dobarro (1848-1931), garda civil, e a súa segunda muller, a arteixá Rosa Leloup González (1849-1916). Tivo dúas irmás: Pilar (nada en 1879) e Elisa (nada en 1886). Enrique naceu no número 5 da praciña das Ánimas, en Santiago de Compostela.

Sendo mozo foi oficial do concello de Conxo e posteriormente secretario accidental. Licenciado en Dereito pola Universidade de Santiago de Compostela en 1910, foi profesor de Dereito Civil na mesma Universidade. Foi decano do Colexio de Avogados compostelán. Elixido concelleiro de Santiago de Compostela en 1931 formando parte da coalición monárquica, promoveu o desenvolvemento autonómico de Galicia durante a Segunda República. Foi secretario da Comisión Redactora do Estatuto de Galicia (1932) e do Comité Central de Autonomía de Galicia (1932-1936). Defendeu a autonomía como forma política porque permitía un control máis directo e efectivo do pobo. En 1937 foi sancionado e apartado da docencia na Universidade, ao igual ca 45 outros profesores. En 1952 permitíuselle regresar ao cargo de decano do Colexio de Avogados.

Vida persoal

Casou coa santiaguesa Mercedes Sobredo Brandariz (nada en 1883) e foi pai de Mariano, Pilar, Mercedes e Enrique Rajoy Sobredo e avó de Mariano Rajoy.

Obras

• Pluralidad objetiva del delito producida por el mismo sujeto, 1923.

Véxase tamén

Bibliografía

• Cores, Baldomero (2005). Enrique Rajoy Leloup. Un protagonista do autonomismo galego. Pontevedra: Deputación. ISBN 84-8457-213-7.