Elendil
Elendil, alcumado o Alto, é un personaxe ficticio pertencente ó legendarium do escritor británico J. R. R. Tolkien. É un home da raza dos numenoreanos. O seu nome significa «O que ama as estrelas», que ven de Elen («estrela») máis -ndil («amante», «namorado», «que ama»).
Elendil | |
---|---|
Tipo | Dúnedain, personaxe literario e personaxe cinematográfico ![]() |
Obra | |
Presente na obra
| |
Universo ficticio | legendarium de Tolkien ![]() |
Biografía | |
Lugar de falecemento | Barad-dûr ![]() |
Sexo | home ![]() |
Armamento | Narsil (pt) ![]() ![]() |
Actividade | |
Inimigo/a | Sauron ![]() |
Ocupación | líder e espadachín ![]() |
Cargo ocupado | High-Kings of Arnor and Gondor (en) ![]() ![]() ![]() ![]() |
Familia | |
Pai | Amandil (en) ![]() ![]() |
Fillo/a | Isildur e Anárion (pt) ![]() ![]() |
[ Wikidata ] [ C:Commons ] |
Fillo de Amandil, era o herdeiro ó señorío de Andúnië, da illa de Númenor, e tiña sangue real, sendo descendente do mesmo Elros. Ó igual que o seu pai, foi un dos poucos numenoreanos que non creron en Sauron.
O seu pai conminouno a escapar da inminente destrución de Númenor, logo de que o rei Ar-Phârazon, influenciado por Sauron, se atrevese a desafiar ós Valar e navegar en pé de guerra a Valinor. Tras embarcarse cos seus na costa leste da illa, conseguiu escapar do afundimento de Númenor en nove barcos: catro para el, tres para Isildur e dous para Anárion, os seus fillos. Con eles ían varios Fieis (leais ós Valar e ós Elfos), e tamén levaban sete Pedras Videntes e un agromo da Árbore Branca que Isildur lograra salvar antes da súa queima. Tras sortear terribles tormentas e montañas de auga que elevaron ós barcos ata as nubes, desembarcaron nas costas occidentais da Terra Media. Alí fundaron reinos no exilio: no norte reinou Elendil no Reino de Arnor; no sur reinaron os seus fillos no Reino de Gondor.
Elendil trabou unha grande amizade con Gil-Galad, rei dos Noldor da Terra Media, quen residía en Lindon. Tamén distribuíu as Palantir en distintos lugares do seu reino, colocando unha en Elostirion, a máis alta torre de Emyn Beraid. Alí residía Elendil, e a través dela podía ver a alén do Mar as Terras Imperecedoiras: Eressëa, onde a Pedra Mestra residía aínda, e Aman. Pero Sauron tamén escapara do cataclismo e volvera á Terra Media, convertido nunha ameaza para os dúnedain sobreviventes. De xeito que Elendil formou con Gil-galad a última Alianza de Homes e Elfos, e as grandes forzas reunidas marcharon contra Mordor.
Na prolongada guerra, Elendil morreu e a súa espada Narsil quebrouse ó seu carón. Pero valéndose dos restos desa espada, o seu fillo Isildur cortoulle a man a Sauron, arrancándolle deste xeito o Anel Único. Isildur, antes de partir cara Arnor e no maior dos segredos, fixo construír un túmulo nos alto do Halifirien e enterrar os restos do seu pai.
Predecesor: Ninguén (Elendil é o primeiro) |
![]() Rei de Arnor 3320 - 3441 S. E. |
Sucesor: Isildur |
Predecesor: Ninguén (Elendil é o primeiro) |
![]() Rei de Gondor 3320 - 3441 S. E. |
Sucesor: Isildur |
A Galipedia ten un portal sobre: Terra Media |